Ağqışlaq

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Ağqışlaq
38°54′ şm. e. 48°23′ ş. u.
Ölkə
Tarixi və coğrafiyası
Mərkəzin hündürlüyü 413 m
Saat qurşağı
Əhalisi
Əhalisi
  • 210 nəf.
Xəritəni göstər/gizlə
Ağqışlaq xəritədə
Ağqışlaq
Ağqışlaq

AğqışlaqAzərbaycan Respublikasının Lerik rayonunun Şingədulan inzibati ərazi vahidində kənd. Yardımlı rayonu ilə sərhəddə yerləşir.

Coğrafiyası[redaktə | mənbəni redaktə et]

Burovar silsiləsinin cənub yamacında, Şərətük çayı sahilindədir. Viləşçayın qollarından biri olan Şərətük (uzunluğu 29 km) çayı Ağqışlaq kəndinin ərazisindən keçir. Lerik rayonu, Ağqışlaq kəndi ərazisində Buk yarğanı yerləşir. Türk dillərində buk çox mənalı terminlərdən olub "ensiz dağ vadisi", "dаr уarğan", "dağ keçidi", "təpə" və digər məna çalarlarına malikdir.[1]

Etimologiyası[redaktə | mənbəni redaktə et]

Adı ağ (kiçik; cənub) və qışlaq (qış yatağı, qış mənzili) sözlərindən düzəlib, "kiçik qış yatağı" və ya "cənubdakı qış yatağı" deməkdir. Kənd xalq arasında həmdə Ağçay kimi adlandırılıb.[1]

Təhsil[redaktə | mənbəni redaktə et]

Kənd ərazisində Ağqışlaq ibtidai məktəbi fəaliyyət göstərir. Məktəb 4 illik olduğuna görə 4-cü sinifdən sonra şagirdlər qonşu kəndlərin orta məktəblərində təhsillərini davam etdirmək məcburiyyətində qalırlar.

Əhalinin məşğuliyyəti[redaktə | mənbəni redaktə et]

Kəndin iqtisadiyyatı əkinçilikheyvandarlığa əsaslanır. İşləyən əhalinin 71.5%-i əkinçiliklə məşğul olur. Buğda, arpa, tütün, noxud, müxtəlif növ meyvə və tərəvəzlər əsas əkinçilik məhsullarıdır. Kəndin iqlimi kənd təsərrüfatı üçün əlverişli şərait yaradır.

Kənd ərazisində XX əsrdə geniş üzüm bağları olmuşdur.Lakin 1985-ci ildən başlayaraq keçmiş Sovet İttifaqının rəhbərliyi tərəfindən aparılan antialkoqol kampaniyası çərçivəsində Ağqışlaqda böyük zəhmət hesabına yaradılmış üzüm bağları məhv edilərək iqtisadiyyata ciddi ziyan vurulmuş, insanlar gəlir mənbələrindən məhrum edilmişlər.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. 1 2 "Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti". İki cilddə. I cild. Bakı, “Şərq-Qərb”, 2007, səh. 29.