Adi göyrüş

Vikipediya, azad ensiklopediya
Vagobot (müzakirə | töhfələr) (→‎Ədəbiyyat: +Taksonbar using AWB) tərəfindən edilmiş 17:08, 14 avqust 2020 tarixli redaktə
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Adi göyrüş
Elmi təsnifat
Beynəlxalq elmi adı

Adi göyrüş (lat. Fraxinus excelsior) — zeytunkimilər fəsiləsinin göyrüş cinsinə aid bitki növü.

Təbii yayılması

İlk dəfə Avropada aşkar edilmişdir. Təbii halda Orta Avropa, Aralıq dənizi ölkələri, Balkan və Kiçik Asiyada yayılmışdır, o cümlədən Krım və Qafqazda enliyarpaqlı meşələrin tərkibində bitir.

Botaniki təsviri

Hündürlüyü 10 m-ə, diametri 100 sm-ə çatan, düz gövdəli ağacdır. Qabığı açıq boz rəngli olub, uzununa və eninə dərin olmayan çatlıdır. Tumurcuqları tutqun qara rənglidir. Zoğları yoğun, yaşılımtıl-boz rəngdə, çılpaqdır. Yarpaqları lələkvari, 7-15 yarpaqcıqdan ibarətdir. Yarpaqcıqları uzunsov neştərvari, ucdan sivri, kənarları isə xırda mişardişlidir. Yan yarpaqcıqlar oturaq, ucdakılar saplaqlı, üstdən tünd yaşıl, altdan açıq yaşıl rənglidir. Çiçəkləri süpürgəvari çiçək qrupunda yerləşir, bəzən bircinsli, çox vaxt ikicinsli olur. Meyvəsi uzunsov qanadlı, bir toxumludur. Toxumunun 1000 ədədi 60-72 q olur. Meyvələri payızda yetişir. Kökdən pöhrə verərək yaxşı bərpa olunur. Çox tez böyüyür, meşə-çöl zonasında 30 m-dək, cənubda 60 m-dək hündürlüyə çatır.

Ekologiyası

Nəmişli, məhsuldar, neytral və ya onlara yaxın torpaqlara üstünlük verir. Meşələrdə təmiz və yaxud qarışıq meşələr əmələ gətirir.

Azərbaycanda yayılması

Samur-Şabran oval., BQ (Quba) Qobustan, BQ şərq, BQ qərb,Alazan-Əyriçay, KQ şimal, KQ mərkəz, KQ cənub, Nax. dağ., Lənkəran oval. Ovalıqdan orta dağ qurşağına qədər.

İstifadəsi

Oduncağı yüksək keyfiyyətə malik olduğundan mebel, təyyarəqayırma və s. sənaye sahələrində istifadə olunur. Adi göyrüşün bir çox forma müxtəliflikləri vardır. Bakı şəhərinin yaşıllıqlarında ən çox təsadüf edilən F. monophulla – biryarpaq göyrüş formasıdır.

Ədəbiyyat

  • Tofiq Məmmədov, Elman İsgəndər, Tariyel Talıbov. Azərbaycanın nadir ağac və kol bitkiləri. Bakı: Elm, 2014, 380 səh.
  1. Linnæi C. Species Plantarum (lat.): Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas. 1753. C. 2. S. 1057.