Məzmuna keç

Ölümsüzlük (daosizm)

Vikipediya, azad ensiklopediya
"Səkkiz ölümsüz dənizi keçir"

Ölümsüzlük (çin. 仙/僊) — Daosizmin və Çin ənənəsinin fərqli xüsusiyyəti insanın ölümsüzlüyə çatmaq imkanının olması fikridir.

Ölümsüzlük elminə və ölümsüzlüyə nail olmaq təcrübəsinə həsr olunmuş çoxlu kitablar mövcuddur.[1] Ölümsüzlüyə çatmaq üçün reseptlər min illər ərzində toplanmış və qədim dövrlərə gedib çıxmışdır. Ədəbiyyatda uzunömürlülər və ilahi varlıqlar haqqında şahidliklərə rast gəlmək mümkündür. Ölümsüzlük mövzusu miflərdə və əfsanələrdə əks olunmuşdur, bu sahədə tədqiqatlar çox qədim zamanlardan aparılmışdır, imperatorlar müxtəlif üsullarla ölümsüzlüyə çatmağa çalışmışlar. Xüsusilə, imperator Sin Şi Xuandinin ölümsüzlük axtarışları məşhurdur.[2][3][4] Ölümsüzlüyün mahiyyəti və onun dərk edilməsi əsrlər boyunca çox dəyişmişdir. Ölümsüzlük axtarışları Çin təbabətini də irəli aparmış və bu nailiyyətlər indiyə qədər istifadə olunur.[5]

Öncəki tarixi əsaslar

[redaktə | vikimətni redaktə et]

Qərbi Çjou dövrünün tunc yazılarında ən populyar xeyir-dua formulu şou (çin. 寿) idi. O dövrdə əcdadların ölüm sonrası varlığı bütün nəslə aid idi və onların maraqlarına xidmət edirdi.[4][6] Lakin Şərqi Çjou dövründə (e.ə. VIII əsrdən başlayaraq) fərdi səylərlə ölümsüzlüyə nail olmaq üçün yeni bir dini "standart" meydana çıxdı və artıq bu, nəsil kultu ilə bağlı deyildi.[2] Ven İdonun fikrincə, bu yeni təcrübə, ölülərin yandırılması ənənəsinə malik olan syan xalqının inanc sistemindən qaynaqlana bilərdi. Çünki bu cür dəfn adətləri Orta Krallığın (Çinin) sakinlərinə xas deyildi.[7]

Ölümsüzlüyə nail olmaq tarixi şəxsiyyətlərə retrospektiv şəkildə aid edilirdi.[8] Məsələn, daoist əfsanələrdə məşhur bir fiqur kimi Şərqi Çjou şahzadəsi Vantszı Tsyao (王子喬) tanınır. Diqqətçəkən məqam budur ki, Tsay Yun onu ümumiyyətlə tarixi şəxsiyyət kimi görmür, əksinə, onun "kamilləşmiş insan" (ölümsüzlük statusu) olduğunu, lakin hansı dövrdə yaşadığının məlum olmadığını bildirirdi.[9]

  1. Palmer, Martin. The Elements of Taoism. United States: Barnes & Noble Books. 1999. səh. 89. ISBN 0-7607-1078-3.
  2. 1 2 Zürcher, Erik. "Buddhist Influence on Early Taoism: A Survey of Scriptural Evidence". T'oung Pao. 66 (1/3). 1980: 109. doi:10.1163/156853280X00039. ISSN 0082-5433. JSTOR 4528195.
  3. Wilson, Andrew, redaktorWorld Scripture: A Comparative Anthology of Sacred Texts (1st paperback). St. Paul, Minnesota: Paragon House Publishers. 1995. səh. 20. ISBN 978-1-55778-723-1.
  4. 1 2 Stevenson, Jay. The Complete Idiot's Guide to Eastern Philosophy (ingilis). Indianapolis: Alpha Books. 2000. 13, 224, 352. ISBN 978-0-02-863820-1.
  5. Wilkinson, Philip. Spilling, Michael; Williams, Sophie; Dent, Marion (redaktorlar ). Illustrated Dictionary of Religions (First American). New York: DK. 1999. 67–68, 70, 121. ISBN 0-7894-4711-8.
  6. Willard Gurdon Oxtoby, redaktorWorld Religions: Eastern Traditions (2nd). Don Mills, Ontario: Oxford University Press. 2002. səh. 401. ISBN 0-19-541521-3. OCLC 46661540.
  7. The Secrets of the Universe in 100 Symbols. New York: Chartwell Books. 2022. səh. 105. ISBN 978-0-7858-4142-5.
  8. Clayre, Alasdair. The Heart of the Dragon (First American). Boston: Houghton Mifflin. 1985. səh. 43. ISBN 978-0-395-35336-3.
  9. Carlson, Kathie; Flanagin, Michael N.; Martin, Kathleen; Martin, Mary E.; Mendelsohn, John; Rodgers, Priscilla Young; Ronnberg, Ami; Salman, Sherry; Wesley, Deborah A. Arm, Karen; Ueda, Kako; Thulin, Anne; Langerak, Allison; Kiley, Timothy Gus; Wolff, Mary (redaktorlar ). The Book of Symbols: Reflections on Archetypal Images. Köln: Taschen. 2010. səh. 280. ISBN 978-3-8365-1448-4.

Xarici keçidlər

[redaktə | vikimətni redaktə et]