İoannis Kapodistrias
| İoannis Kapodistrias | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ιωάννης Καποδίστριας | |||||
 | |||||
|
|||||
| Şəxsi məlumatlar | |||||
| Təhsili | |||||
| Doğum tarixi | |||||
| Doğum yeri | Korfu, Yunanıstan | ||||
| Vəfat tarixi | (55 yaşında) | ||||
| Vəfat yeri |
|
||||
| Vəfat səbəbi | qəsdən adam öldürmə[d] | ||||
| Dəfn yeri |
|
||||
|
|
|||||
 |
|||||
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |||||
İoannis Kapodistrias (yun. Ιωάννης Καποδίστριας) — (d. 11 fevral 1776 - ö. 9 oktyabr 1831) Osmanlı Dövlətindən müstəqilliyini qazanan Yunanıstanın ilk dövlət başçısıdır.
Həyatı[redaktə | əsas redaktə]
11 fevral 1776-cı ildə o zamanlar Venesiya Respublikasının bir hissəsi olan Korfu adasında anadan olub. İtaliyada Padova Universitetində tibb, hüquq və fəlsəfə sahələrində təhsil alıb. 1809-ci ildə Rus çarı I Aleksandrın xidmətinə girib. 1813-ci ildə Rusiyanın nümayəndəsi olaraq İsveçrənin 19 kantondan ibarət tərəfsiz bir Avropa ölkəsi halında qurulmasında rol oynadı. 1815-ci ildə Napoleon müharibələri sonrasında Avropa ölkələri arasında qurulan Vyana konqresində Rusiyanı təmsil etdi. Bu müvəffəqiyyətləri nəticəsində I Aleksandr tərəfindən Rusiyanın xarici işlər nazirliyinə gətirildi.
Yunanıstanın müstəqilliyində rolu[redaktə | əsas redaktə]
İoannis Kapodistrias ilk dəfə 1821-ci ildə Mora yarımadasında Osmanlı Dövlətinə qarşı çıxan üsyanlardan sonra Yunan siyasətinə də qarışdı. 1822-ci ildə Rusiyanın xarici işlər nazirliyindən ayrıldı. 1827-ci ildə Moradaki üsyançıların qurduğu Yunan məclisi Kapodistriası Avropada ən yaxşı tanınan yunan əsilli diplomat olması səbəbi ilə Yunanıstana vali (Yunanca: Kivernitis) olaraq seçdi.[2] Yunanıstan hələ Osmanlılardan müstəqilliyini qazanmaqdan əvvəl 1828-ci ilin yanvar ayında Kapodistrias Mora yarımadasına ayaq basaraq bu vəzifəni boynuna götürdü. Lakin hələ Yunanıstanın müstəqilliyi beynəlxalq səviyyədə tanınmadan bir sui-qəsd nəticəsində həlak oldu.
İstinadlar[redaktə | əsas redaktə]
- ↑ Каподистрия, Иоанн Антонович // Русский биографический словарь — СПб.: 1897. — Т. 8. — С. 479–481.
- ↑ Yunanistan'ın bağımsızlığını kazanması
Mənbə[redaktə | əsas redaktə]
- Stella Ghervas, "Le philhellénisme russe : union d’amour ou d’intérêt?", in Regards sur le philhellénisme, Geneva, Permanent Mission of Greece to the United Nations (Mission permanente de la Grèce auprès de l’ONU), 2008.
