Məngu Teymur
| Məngu Teymur | |
|---|---|
| Doğum tarixi | |
| Doğum yeri | Cənubi Azərbaycan |
| Vəfat tarixi | (25 yaşında) |
| Vəfat yeri | Mosul |
| Həyat yoldaşı | |
| Atası | Hülaku xan |
| Fəaliyyəti | hərbi lider[d] |
Məngu Teymur (monq. ᠮᠦᠨᠺᠬᠲᠡᠮᠦᠷ) və Daş Möngke[1][2]— Elxani şahzadəsi, Hülakunun ən gənc oğlu.
Həyatı
[redaktə | mənbəni redaktə et]23 oktyabr 1256-cı ildə gecə saatlarında Hülakü xanın ən gənc oğlu olaraq doğuldu. Anası Oyrat tayfasından Ölcay xatun idi. 5 yaşında Fars atabəyi Səəd Əbubəkr oğlu Salqurlunun qızı Abəş xatunla nişanlanmış, 1272-ci ildə evlənmişdi.[3] 1281-ci ildə Suriyada Məmlük sultanı Qalavuna qarşı İkinci Höms döyüşündə məğlub olmuşdu. Uzun sürən xəstəlikdən sonra 26 aprel 1282-ci ildə Mosulda vəfat edib.[4]
Ailəsi
[redaktə | mənbəni redaktə et]3 xatunu, bir neçə kənizi olub:
- Ölcay xatun (Buğa Teymurun qızı və dayısıqızı)
- Ara Qutluğ — Buğa Teymurun oğlu Tarağayla evləndi
- Abəş xatun
- Kərduçin xatun
- Noçin xatun (Diyarbəkr valisi Durabay noyonun qızı)
- İncitay xatun (Hülakunun oğlu Cumğurun qızı)
- Alinaq Egeçi
- Ambarçi (ö. 24 Sentyabr 1294, Naxçıvan)
- Əsən Temür
- Yol Qutluq
- Əsən Temür
- Qonçi
- Qutuqtay (Samaqarın oğlu Ərəb Noyonla evləndi)
- Ambarçi (ö. 24 Sentyabr 1294, Naxçıvan)
- Bibi Şah (Kirman valisi Rüknəddin Mübarək Xacənin qızı)
- Başqa bir kəniz
- Buyan ağa — Əmir Sutayla evləndi.
İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ Broadbridge, Anne F. Women and the Making of the Mongol Empire (1). Cambridge University Press. 2018-07-18. doi:10.1017/9781108347990.010. ISBN 978-1-108-34799-0.
- ↑ Lambton, Ann K. S. Continuity and Change in Medieval Persia (ingilis). SUNY Press. 273. ISBN 978-1-4384-0997-9. 2022-03-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-04-15.
- ↑ Nicola, Bruno De. Women in Mongol Iran: The Khatuns, 1206-1335 (ingilis). Edinburgh University Press. 2017-03-08. 112. ISBN 978-1-4744-1548-4. 2023-08-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-04-15.
- ↑ Rashīd al-Dīn, Jāmi‘ al Tawarikh, 1117, İngiliscəyə tərcümə. Thackston, Harvard University, Dept. of Near Eastern Languages and Civilizations. səh. 544–5