Anna de Noay

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Anna de Noay
fr. Anna de Noailles
Doğum adı Anna Elisabeth Bibesco Bassaraba de Brancovan
Doğum tarixi 15 noyabr 1876(1876-11-15)[1][2][…]
Doğum yeri
Vəfat tarixi 30 aprel 1933(1933-04-30)[1][2][…] (56 yaşında)
Vəfat yeri
Dəfn yeri
Fəaliyyəti yazıçı, sahibə[d], şairə, model[d], roman yazıçısı, Əsilzadəlik, monarx
Əsərlərinin dili fransız dili
Janrlar poeziya, roman
Mükafatları Order of the Redeemer "Fəxri Legion" ordeni komandoru "Fəxri Legion" ordeninin zabit dərəcəsi "Fəxri legion" ordeni kavaleri
İmza
Vikimənbənin loqosu Anna de Noay Vikimənbədə
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Anna Komtes Metyu de Noay (tam adı: Anna Komtess Metyu de Noay, fr. Anna Comtesse Mathieu de Noailles; 15 noyabr 1876[1][2][…], VII arondisman (Paris)[1][3] – 30 aprel 1933[1][2][…], XVI arondisman (Paris)[d][4][5]) — Rumıniya-Fransa yazıçısı.

Bioqrafiyası[redaktə | mənbəni redaktə et]

Şəxsi həyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Parisdə anadan olmuş Şahzadə Anna Elizabet Bibesko-Bassaraba de Brankovan Rumıniya boyarlarının Bibesku və Krayoveşt ailələrinin nəslindəndir. Atası Şahzadə Qreqoar Bibesko-Bassaraba Valaxiya şahzadəsi Georgi Bibesku və Zoe Mavrokordato-Bassaraba de Brankovanın oğludur. Anası Ralouka (Raşel) Mussurus isə yunan əsilli musiqiçidir. Polyak bəstəkar İqnatsi Yan Paderevski bir neçə bəstəsini məhz həmin xanıma həsr etmişdir.

1897-ci ildə Anna 7-ci hersoq de Noayın dördüncü oğlu Metyu Fernand Frederik Paskal de Noay (1873–1942) ilə ailə həyatı qurmuşdur. Cütlük tezliklə Parisin ali təbəqəsində məşhurlaşır. Onların Kont Ann-Jul de Noay (1900–1979) adlı bir oğlu da olur.

Fəaliyyəti[redaktə | mənbəni redaktə et]

Anna de Noay, İqnasio Suloaqanın portreti (1913)

Anna de Noay üç roman, bir avtobioqrafik əsər və çoxsaylı şeirlər yazmışdı. Onun dövrün intellektual, ədəbi və bədii elitası ilə dostluq münasibətləri vardı: onların arasında Marsel Prust, Fransis Jamm, Kolet, Andre Jid, Frederik Mistral, Rober de Monteskyö, Pol Valeri, Jan Kokto, Pyer Loti, Pol Ervye və Maks Jakob da vardı.

Anna de Noay 1933-cü ildə 56 yaşında ikən Parisdə vəfat etmişdir. Per-Laşez məzarlığında dəfn olunmuşdur. O, Antuan Bibesko və Marta Bibeskonun yaxın qohumudur.

İncəsənətdə[redaktə | mənbəni redaktə et]

Anna de Noay o qədər məşhur olmuşdur ki, dövrün görkəmli rəssamları — Antonio de La Qandara, İqnasio Suloaqa, Kes van Donqen, Jak-Emil Blanş və britaniyalı rəssam Filip de Laslo onun portretini çəkmişdilər. 1906-cı ildə Ogüst Roden onun heykəlini düzəltmişdi: hazırda gildən hazırlanan modeli Parisdəki Roden muzeyində görmək mümkündür, tamamlanmış mərmər büstü isə Nyu-Yorkun Metropoliten muzeyində nümayiş olunur.

  • Anna Komtes de Noay, Jan-Lui Forenin əsəri (1914)
    Anna Komtes de Noay, Jan-Lui Forenin əsəri (1914)
  • Anna Komtes de Noay, Ceyms Viberin əsəri (1936)
    Anna Komtes de Noay, Ceyms Viberin əsəri (1936)

Mükafatları[redaktə | mənbəni redaktə et]

Anna de Noay "Fəxri Legion" ordeninin komandoru olan, eləcə də Belçikanın Fransız dili və ədəbiyyatı Kral Akademiyasına qəbul olunan ilk qadındır. O, 1921-ci ildə Fransa Akademiyasının "Qran Pri"si ilə mükafatlandırılmışdır.[6]

Kontes de Noay 1919-1954-cü illərdə rəssamlar, heykəltəraşlar, dekoratorlar, qravürçülər, yazıçılar və musiqiçilərə verilmiş bir hədiyyə olan Blumental mükafatının (fr. Prix Blumenthal) təqdim edilməsində Florens Meyer Blumental ilə birgə münsiflər heyətində iştirak etmişdir.[7]

Əsərləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Le Cœur innombrable (1901)
  • L'Ombre des jours (1902)
  • La Nouvelle Espérance (1903)
  • Le Visage émerveillé (1904)
  • La Domination (1905)
  • Les Éblouissements (1907)
  • Les Vivants et les Morts (1913)
  • Les Forces éternelles (1920)
  • Les Innocentes, ou La Sagesse des femmes (1923)
  • Poème de l'amour (1924)
  • L'Honneur de souffrir (1927)
  • Exactitudes, Paris (1930)
  • Le Livre de ma vie (1932)
  • Derniers Vers et Poèmes d'enfance (1934)

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Léonore verilənlər bazası (fr.). ministère de la Culture.
  2. ↑ 1 2 3 4 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
  3. ↑ 1 2 Archives de Paris. burax. 1515. S. 14.
  4. ↑ 1 2 Léonore verilənlər bazası (fr.). ministère de la Culture. P. 14.
  5. ↑ 1 2 Archives de Paris. burax. 889. S. 29.
  6. ↑ Catherine Perry, Sensual Deviations and Verbal Abuse: Anna de Noailles in the Critic's Eye, in Diana Holmes and Carrie Tarr, Eds., A 'Belle Epoque'? Women in French Society and Culture 1890-1914. Oxford and New York: Berghahn Books, 2006, p.239.
  7. ↑ "Florence Meyer Blumenthal". Jewish Women's Archive, Michele Siegel. 2021-06-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-05-22.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Anna_de_Noay&oldid=6626748"