Antuan Burdel
| Antuan Burdel | |
|---|---|
| fr. Émile Antoine Bordelles | |
 Antuan Burdel, 1925-ci ildə | |
| Doğum tarixi | 30 oktyabr 1861 |
| Doğum yeri | Montoban |
| Vəfat tarixi | 1 oktyabr 1929 (67 yaşında) |
| Vəfat yeri | Le Vezine |
| Milliyyəti | fransız |
| Vətəndaşlığı |
 Fransa[1] |
| Fəaliyyəti | heykəltəraş və rəssam |
| Təhsili | Paris zərif sənətlər məktəbi |
| Üslub | figurative art |
| Tanınmış işləri | Gustave Eiffel, Monument aux Morts de Montauban və Hercules the Archer |
| Tələbəsi | Pierre Laprade, Paul Simon, Irina Codreanu, Céline Emilian, Alberto Cakometti, Margaret Mary Butler, Hugo Liisberg, Vera Muxina, Jean de Botton, Karl Albiker və Margaret Cossaceanu |
 |
|
 Antuan Burdel Vikianbarda |
|
Emil Antuan Burdel (30.10.1861, Montoban – 1.10.1929, Le Vezine) — fransız heykəltəraşı[2].
Həyatı[redaktə | əsas redaktə]
Tuluzada (1876–84), Parisdəki zərif sənətlər məktəbində (1884–86) oxumuşdur; 1893–1908-ci illərdə O, Rodenin emalatxanasında assistent işləmişdir. 1884-cü ildən Paris salonu sərgilərinin iştirakçısı olmuşdur. Roden impressionizmini qəbul etməyən Burdel monumentallığa və incəsənətin sintezinə can atmış, antik klassikaya və arxaikaya əsaslanaraq relyef sənətini dirçəltmişdir.[2]
Fəaliyyəti[redaktə | əsas redaktə]
“Ox atan Herakl” (tunc, 1909, Müasir Milli İncəsənət Muzeyi, Paris), gen. K.M. Alvearın tunc abidəsi (1913–23, Buenos-Ayres), “Fransa” heykəli (tunc, 1925, Paris), A. Mitskeviçin abidə si (tunc, 1909 –29, Paris), “Avtoportret” (maska, 1925), “Safo” (1924 –25; hər ikisi Burdel muzeyi, Paris) və s. əsərlərin müəllifidir. Görkəmli ictimai xadimlərin çoxsaylı portretlərini (100-ə yaxın) yaratmışdır: Lüdviq van Bethoven (tunc, 1887– 1929; 21 variant), A. Frans (tunc, 1919; hər ikisi Burdel muzeyi) və s. Arxaikləşən neoklassisizm ruhunda Yelisey Çölü Teatrının barelyeflərini hazırlamışdır (gips, 1912). Burdel həmçinin monumental rəngkar (Yelisey Çölü Teatrının freskaları, 1910–12) və qrafik (J. Klemanso və Q. Floberin kitablarına illüstrasiyalar) kimi də işləmişdir. Sənətkarın neoidelaizm və modern üslublarına yaxın yaradıcılığında neoromantik və neoklassik tendensiyalar birləşmişdir. 19-cu əsrin sonu–20-ci əsrin əvvəllərinin ən görkəmli heykəltəraşı olan Burdelin yaradıcılığı heykəltəraşlığın sonrakı inkişafına mühüm təsir göstərmişdir. Parisdə Qran-Şomyer studiyasında dərs demişdir (1909–1929). A. Cakometti, V.İ. Muxina, İ.D. Şadr Burdelin tələbələri, A. Avqustinçiç, Y.V. Vuçetiç, A. Breker, İ. Meştroviç onun davamçıları olmuşlar.[2]
Qalereyası[redaktə | əsas redaktə]
,_bas-relief,_Th%C3%A9%C3%A2tre_des_Champs_Elys%C3%A9es_DSC09313.jpg)
İstinadlar[redaktə | əsas redaktə]
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden — 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Burdel// Azərbaycan Milli Ensiklopediyası (25 cilddə). — V cild. Bakı, 2009. — Səh.: 80-81.
Xarici keçidlər[redaktə | əsas redaktə]
- Works by or about Antoine Bourdelle at Internet Archive
- Musée Bourdelle (fransız dilində)
- Portrait of Rodin from Antoine Bourdelle, Musée Rodinin rəsmi vebsaytında
- National Art Gallery and Alexander Soutzos Museum, Bourdelle Emile-Antoine, Biography (ingilis.)
- Antoine Bourdelle in American public collections, on the French Sculpture Census website Edit this at Wikidata
