Biya çayı

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Biya çayı
Ölkə  Rusiya
Mənbəyi  
 • Yüksəkliyi 436 m
Mənsəbi Ob
Uzunluğu 301 km
Su sərfi 477 m³/s
Hövzəsinin sahəsi 37000 km²
DSR[ru] 13010100212115100000014
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Biya (c.alt. Бий-суу: Bıy — «bəy», suu — «su»[1]) — Altay RespublikasıAltay diyarı ərazisindən axan, Ob çayını sağ qolunu təşkil edən çay.

Coğrafiyası[redaktə | mənbəni redaktə et]

Katuni və Biyanın hövzəsi.

Çayın uzunluğu — 301 km, hövzəsinin sahəsi — 37 000 km² təşkil edir. Teleskoe gölündən başlayaraq Katun çayı ilə birləşir, sonradan isə Ob çayın məbərində bu çayı əmələ gətirir. Yuxarı axarkarda çayı suyu nisbətən soyuqdur (10-15 °C), aşağıya doğru isə temperaturu qalxır.

Çay turistik məqsədlərlə istifadə edilir. Burada çoxlu sayda astana vardır. Onların hündürlüyü bəzən bir metrə çatır[2]. Əsas astabaları: Yurtok, Pıjinski, Kebezenski, Sarıkoşinski, Turaçok kəndində yerləşən Kipyatok. Sonuncu astana Udalovka kəndində yerləşir. Ən sürətli axın 1-1.5 m/s təşkil edir.

Hidrologiya[redaktə | mənbəni redaktə et]

Biya çayı.

Çayın qidalanmasında ısas rolu qar və yağış suları tutur. Çaya axan suyun böyük qimini Çulişman çayı verir. Bu çay Teleskoe gölünə tökülür. Gursululuq davamlıdır. İllik su sərfiyyatı 477 m³/s təşkil edir. Çay yuxarı axarda noyabrın sonu dekabrın əvvəlləri donur. Buzdan azad olma yuxarı axarlarda aprelin əvvələri, aşağı axarda isə aprelin ortalarına təsadüf edir.

1936—1989 illər üzrə susərfiyyatı[3]

Əsas qolları[redaktə | mənbəni redaktə et]

Yaşayış məntəqələri (mənbədən mənsəbə)[redaktə | mənbəni redaktə et]

Biya çayının axarı boyunca yerləşən yaşayış məntəqələri: Artıbaş, İoqan, Ust-Pıja, Kebezen, Tuloy, Verx-Biysk, Tondoşka, Turaçok, Ust-Lebed, Udalovka, Dmitrievka, Şunarak, Ozero-Kureevo, Ust-Kuyurt, Balıksa, Saydıp, Sisnovka, Staraya Ajinka, Feşrunze adına, Ust-Kaja, Novaya Ajinka, Lebyaje, Promışlennı, Novikovo, Sauskanixa, Usyatskoe, Мальцева Курья, Klyuçi, Stan-Bextemir, Maloyeniseyskoye, Yeniseyskoye, Malouqrenno, Biysk, Sorokino.

Çayın mənbəyi iki kəndin yaxınlığından başlayır Artıbaşİoqan. İoqanda iri kolxoz mövcuddur. Turizm inkişaf etdirilir. Poçt daimi fəaliyyət göstərir. Artıbaşda «Zolotoe ozero» istirahət düşərgəsi mövcuddur.

Verx-Biyskdə bir çox mağazalar vardır. Bu kənddən Qorno-Altaya yol gedir.

Turoçak Altay Respublikasında rayon mərkəzidir. Burada internet, beynəlxaq telefon xətti və Qorno-Alyaya gedən yol vardır. Qorno-Altay, Biyska avtobuskar işləyir.

İkanostas qayası.

Udalovka kəndi yaxınlığında Biyanın sol sahilində İkanostas qayası yerləşir. 1940-ci ildə məktəb müəllimi Turoçaka kəndinin sakini İvan Sıçyov Qayada Lelinin barelefini hazırlamıışdır.

Biysk şəhəri Biya və Katuni çaylarının bitişdiyi 30 km yuxarı axarda yerləşir.

Naviqasiya[redaktə | mənbəni redaktə et]

2009-cu ilə olan məlumata görə Biya çayı mənsəbdən Biyski çay limanına qədər gəmiçilin üçün yararlıdır (22 км).

60-х — 80-х illərdə mövcud olmuş daimi naviqasiya (sərnişin və meşə materiallarının daşınması):

  • yaz-yay dövrü (iyunun ortalarına qədər) — bütün axar boyunca;
  • yay dövrü (iyunun ortalarından — avqustun ortalarına) — Turoçak kəndinə qədər;
  • payız dövrü (avqustun ortalarından donana qədər) — Ozero-Kureevo kəndinə qədər.

Biysk su idmanı direktoru Viktir Frankın sözlərinə görə Kommulanı körpüsündə sonuncu gursululuq 2006-cı ildə müşahidə edilmişdir[4].

Biya üzərində körpü

Körpülər (Mənbədən mənsəbə)[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Artıbaş kəndi ilə İoqaç kəndi arasında körpü.
  • Qorno-Altaysk — Turoçak magistralı üzərində körpü.
  • М-52 magistralında (Biysk) körpü.
  • Kommunalnı körpüsü.
  • Biyskdə körpü.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Топонимический словарь Горного Алтая, О. Т. Молчанова, Горно-Алтайск, 1979, с.158.
  2. Отчет о водном путешествии второй категории сложности по Горному Алтаю (р. Бия) Arxivləşdirilib 2013-04-16 at Archive.today, 29.06 — 4.07.2002 г.
  3. Biya at Biysk Arxivləşdirilib 2016-03-24 at the Wayback Machine.
  4. "Почему Бия и Катунь сегодня реки не судоходные". 2016-01-10 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2016-11-10.