Məzmuna keç

Enzo Biagi

Vikipediya, azad ensiklopediya
Vikipediyada bu adlı digər şəxslər haqqında da məqalələr var; bax: Enzo.
Enzo Biagi
it. Enzo Biaggi
Doğum tarixi 9 avqust 1920(1920-08-09)[1][2][…]
Vəfat tarixi 6 noyabr 2007(2007-11-06)[3][1][…] (87 yaşında)
Vəfat yeri
Vəfat səbəbi ağ ciyərin ödemi
Uşağı 3 (Bice Biagi daxil olmaqla)
Fəaliyyəti televiziya aparıcısı, partizan, film tənqidçisi, kinorejissor, ssenarist, siyasətçi, yazıçı, jurnalist
Əsərlərinin dili italyan dili
Mükafatları "İtaliya Respublikası qarşısında xidmətlərə görə" ordeninin böyük cəngavər xaçı — 1995 "İtaliya Respublikası qarşısında xidmətlərə görə" ordeninin böyük zabit dərəcəsi — 1967
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Enzo Biagi (it. Enzo Biagi; 9 avqust 1920[1][2][…] – 6 noyabr 2007[3][1][…], Milan) — İtalyan jurnalist və yazıçı.

Həyatı

[redaktə | vikimətni redaktə et]

Enzo Biagi Antifaşist partizan hərəkatının iştirakçısı olub. Jurnalistikaya 18 yaşından başlayıb. O, həm yazıçı jurnalisti ("Corriere della Sera" qəzetində məqalələr yazıb, 1950-ci ildə yaradılan "Epoca" jurnalının baş redaktoru olub, kitablar çap etdirib), həm də televiziya aparıcısı kimi fəaliyyət göstərib.

9 may 2001-ci ildə İtaliyada seçki kampaniyası zamanı Biagi "Rai Uno" kanalında 10 dəqiqəlik “Il fatto” (“Fakt”) şousunda məşhur aktyor və rejissor Roberto Benignidən müsahibə alıb. Söhbət zamanı Beniqni baş nazirliyə namizəd Silvio Berluskonini ələ salıb, digər namizəd Françesko Rutellini dəstəkləyib.

Hakimiyyətə gəldikdən sonra Berluskoni mətbuat konfransı keçirib (bax: Editto Bulgaro), bu zaman o, açıq şəkildə "Rai Uno"nu Biaggi, eləcə də digər iki jurnalist - Mişel Santoro və Daniele Luttazzi ilə müqaviləni yeniləməməyə çağırıb. Müqavilə başa çatdıqdan sonra Biaggi qırx ildən çox işlədiyi televiziyanı tərk edib. Hökumətin mediaya təzyiq göstərməsi İtaliyada qalmaqala səbəb olub.[4]

Biagi "Corriere della Sera" səhifələrində Berluskonini tənqid etməyə davam edib. 2005-ci il mayın 26-da o, yenidən televiziya ekranlarına dönüb. Lakin bu dəfə müsahibi kimi. Nəhayət, 22 aprel 2007-ci ildə Romano Prodinin qısa müddətli baş nazirliyi zamanı Biagi ömrünün sonuna qədər aparıcılıq etdiyi yeni "Rotocalco Televisivo" şousu ilə televiziyaya qayıdıb.

Ailəsi

[redaktə | vikimətni redaktə et]

O, evli olub, həyat yoldaşı 2002-ci ildə vəfat edib. Onların üç qızı - Bis, Karla və Anna (1956-2003) olub.

Bis Biagi (1947-ci il təvəllüdlü) həm də jurnalistdir, 2008-ci ildən bacısı Karla ilə birlikdə Enzo Biagi mükafatının verilməsi komitəsinə rəhbərlik edir.

Mükafatları və təltifləri

[redaktə | vikimətni redaktə et]

Peşəkar mükafatları

  • Premio Riccione (1960);[5]
  • Premio Bancarella (1971, 1987);[6]
  • Premio Saint Vincent (1979).[6]

və başqaları.

Əsərləri

[redaktə | vikimətni redaktə et]

İstinadlar

[redaktə | vikimətni redaktə et]
  1. ↑ 1 2 3 4 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
  2. ↑ 1 2 Enzo Biagi // BD Gest’ (fr.).
  3. ↑ 1 2 http://uk.reuters.com/article/worldNews/idUKL0661439320071106.
  4. ↑ Stille, Alexander. The Sack of Rome. New York: Penguin. 2006. ISBN 978-1-59420-053-3.
  5. ↑ "1959/1950 - Le affermazioni di Tullio Pinelli, Enzo Biagi, Luigi SquarzinaRiccione Teatro". 17 iyun 2013. 17 iyun 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 may 2023.
  6. ↑ 1 2 "Biagi, una vita per il giornalismo . Corriere della Sera". 24 mart 2015. 24 mart 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 may 2023.

Xarici keçidlər

[redaktə | vikimətni redaktə et]
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Enzo_Biagi&oldid=8371266"