Geldkarte

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
GeldKarte çipi ilə smart kartları qəbul edən dayanacaq maşını

GeldKarte — "Elektron pul kisəsi" prinsipi əsasında qurulmuş kontakt smart kartlarına əsaslanan kiçik məbləğlər üçün Alman milli ödəniş sistemi, kart sahibinin sərəncamında yalnız əvvəllər çipə daxil edilmiş məbləğ (bankomatlar, terminallar və internet vasitəsilə doldurmaqla) olduqda.).

Sistem 1996-cı ildən tətbiq edilir və əsasən parkinq və bilet aparatlarında ödəniş etmək, həmçinin maşınlarda siqaret alarkən yaş yoxlaması üçün istifadə olunur. Ödəniş zamanı PİN kod tələb olunmur və terminalın özü oflayn rejimdə işləyir (bütün əməliyyatlar kart oxuyucuda quraşdırılmış tacir çipində qeyd olunur).

Xidmətin aşağı qiyməti (satıcı gündəlik gəlirin 0,3%-ni, hər əməliyyat üçün ən azı 1 sent ödəyir), bankdan ödənişin alınması zəmanəti və sistemin geniş yayılması (çip 80% -də quraşdırılıb) ilə fərqlənir. ölkədəki bütün bank kartlarının cəmi 15%-i aktiv olsa da). 2010-cu ildə orta hesabla 3,02 avro ödəmə ilə cəmi 129 milyon avroya 45 milyon ödəniş edildi; ümumilikdə ölkədə kartı qəbul edən 600 min terminal quraşdırılıb. Bir çox nəqliyyat şirkətlərində sistem kartı olan maşında kağız bileti ödəyərkən endirim verilir[1].

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. "Nutzung der Geldkarte ist rückläufig [Geldkarte transactions decreasing]". heise.de (German). Heinz Heise. 25 February 2010. 18 February 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 May 2022.