Lana Del Rey

Vikipediya, azad ensiklopediya
Jump to navigation Jump to search
Lana Del Rey
ing. Elizabeth Woolridge Grant
Del Rey 2019-cu ildə Qremmi muzeyində
Del Rey 2019-cu ildə Qremmi muzeyində
Ümumi məlumatlar
Doğum adı Elizabeth Woolridge Grant
Ləqəbi Lana Del Rey
Doğum tarixi 21 iyun 1985(1985-06-21)[1][2] (37 yaş)
Doğum yeri
Vətəndaşlığı
Musiqiçi məlumatları
Fəaliyyəti müğənni-mahnı müəllifi[d], aktrisa, kino aktrisası, səsyazma sənətçisi[d], müğənni, musiqi prodüseri, şairə
Fəaliyyət illəri 2005-ci ildən
Janrlar indi-pop[d], drim-pop[d], indi-rok[4], psixodelik rok[d], rok
Musiqi alətləri gitara
Səs tembri kontralto[d]
Albom şirkətləri Polydor Records[d]
Təhsili
  • Kent məktəbi[d],
  • Fordhem Universiteti[d]
İmzanın şəkli
lanadelrey.com
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Lana Del Rey (Əsl adı: Elizabet Vulric Qrant; 21 iyun 1985[1][2], Nyu-York, Nyu-York ştatı[3]) — amerikalı müğənni-bəstəkar. O melanxolik, qlamur və kino üslublu mahnıları ilə tanınır. Del Rey altı "Qremmi" mükafatı"Qızıl Qlobus" mükafatına nominasiyalardan əlavə iki "Brit" mükafatı, iki "MTV Avropa" musiqi mükafatı və "Peyk" mükafatı da daxil olmaqla müxtəlif mükafatlara layiq görülüb.[5] Variety onu "21-ci əsrin ən nüfuzlu müğənni-bəstəkarlarından biri" olduğuna görə təltif etmişdir.[6][7]

Nyu-York ştatının ətrafında böyüyən Del Rey, musiqi karyerasını davam etdirmək üçün 2005-ci ildə Nyu-York şəhərinə köçdü. 2011-ci ildə o "Video Games" sinqlının viral uğurundan sonra Polydor və Interscope[8] ilə səsyazma müqaviləsi bağladı. O "Summertime Sadness" hitinin daxil olduğu ikinci albomu Born to Die (2012) ilə daha da kritik və kommersiya uğuru qazandı. Del Reyin gitaralı alətlərin zəngin istifadə edildiyi üçüncü albomu Ultraviolence (2014) ABŞ-da Billboard 200-də yer aldı. Onun dördüncü və beşinci albomlarında, Honeymoon (2015) və Lust for Life (2017) əvvəlki buraxılışlarının stili geri qayıtdı, tənqidçilər tərəfindən bəyənilən altıncı albomu Norman Fucking Rockwell! (2019) soft rok janrı ilə diqqət çəkdi.[9] Onun növbəti studiya albomları Chemtrails over the Country Club və Blue Banisters 2021-ci ildə işıq üzü gördü.

Bundan əlavə Del Rey film soundtrekləri də yazmışdır; 2013-cü ildə o tənqidçilər tərəfindən bəyənilən qısa musiqili film Tropico-nu yazıb və baş rolda oynamış,[10] Böyük Qetsbi romantik draması üçün isə "Young and Beautiful" mahnısını buraxmışdır. 2014-cü ildə o, Malefisenta qaranlıq fantaziya macəra filmi üçün "Once Upon a Dream" mahnısını və Böyük gözlər biopik filmi üçün mahnı yazdı. Del Rey ABŞ Billboard Hot 100-də 13-cü sıraya yüksələn Çarlinin mələkləri (2019) komediya filmi üçün "Don't Call Me Angel" mahnısında Ariana Qrande və Mayli Sayrus ilə birlikdə işlədi. Həmçinin o 2020-ci ildə Violet Bent Backwards Over the Grass adlı şeir və fotoqrafiya kolleksiyasını nəşr etdirdi.

Həyatı və karyerası[redaktə | mənbəni redaktə et]

1985–2004: İlk dövrlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Elizabet Vulric Qrant 21 iyun 1985-ci ildə[11] Nyu-Yorkun Manhetten[12] bölgəsində, Grey Group-da işləyən kopirayter Robert İnqland Qrant Cuniyor və həmin şirkətin hesab rəhbəri Patrisiya Enn "Pet" (Hill)-in ailəsində dünyaya gəlib.[13][14][15] Onun Kerolayn "Çak" Qrant adlı kiçik bacısı[16] və Çarli Qrant adlı kiçik qardaşı var.[17][18] O, Roma‐Katolik kimi böyüdülüb və Şotland əsillidir, ata-babası Lanarkşirdəndir.[19][20] Bir yaşında olarkən ailəsi ilə birlikdə Nyu-Yorkda yerləşən Leyk-Plesid şəhərinə köçmüşdür.[21] Atası orada sahibkarlıq sahəsinin investoru olmamışdan əvvəl mebel şirkətində çalışmış:[22] anası isə məktəb müəllimi işləyirdi.[23] İbtidai məktəb illərində o, Müqəddəs Aqnes məktəbində təhsil alıb[18] və kantor olduğu kilsə xorunda oxumağa başlayıb.[18][24]

O, anasının dərs dediyi orta məktəbdə bir il oxuyub,[23] lakin 14[25] və ya 15[26] yaşında olarkən valideynləri onu alkoqolizmdən uzaq tutmaq etmək üçün Kent məktəbinə göndəriblər.[27]Qrant müsahibələrinin birində deyib: "Məni spirtli içkidən uzaq tutmaq üçün 14 yaşımda internat məktəbinə göndərdilər"[25] Məktəbin rəhbərliyində işləyın əmisi ona maddi yardım göstərmişdir.[28] Qrantın dediyinə görə, o yeniyetmə və gənclik illərində dost tapmaqda çətinlik çəkirdi.[29][30] Gənc yaşlarında ölüm haqqında maraqlandığını və onun narahatlıq və yadlaşma hisslərindəki rolunu söylədi:

" Mən çox gənc yaşlarımda anamın, atamın və tanıdığım hər kəsin, bir gün özümün də öləcəyini bilirdim. Bir növ fəlsəfi böhran keçirdim. Ölümlü olduğumuza inana bilmirdim. Nədənsə bu bilik mənim təcrübəmə kölgə saldı. Bir müddət gözüyaşlı oldum. Çox çətinliyə düşdüm. Əvvəllər çox içirdim. Bu mənim həyatımın çətin dövrü idi. [31] "

Kent məktəbini bitirdikdən sonra bir il xalası və əmisi ilə Lonq-Aylenddə yaşadı və ofisiant işlədi.[22] Bu müddət ərzində Qrantın əmisi ona gitara çalmağı öyrətdi və "onun [Lananın] bu altı akkordla yəqin ki, bir milyon mahnı yaza biləcəyini başa düşdü".[32] Qısa müddət sonra o, "Sparkle Jump Rope Queen" və "Lizzy Grant and the Phenomena" kimi müxtəlif adlar altında şəhər ətrafında gecə klublarında mahnılar yazmağa və çıxış etməyə başladı.[32] "Mən həmişə mahnı oxuyurdum, amma ciddi şəkildə məşğul olmağı planlaşdırmırdım—On səkkiz yaşım olanda Nyu-Yorka gələndə Bruklin klublarında mahnı oxumağa başladım" dedi.[12]

2005–2010: Karyera başlanğıcı və ilk səsyazmalar[redaktə | mənbəni redaktə et]

2004-cü ilin payızında 19 yaşlı Qrant, Bronksdakı Fordham Universitetinə daxil oldu, o metafizika sahəsinə verdiyi dəyəri nəzərə alaraq fəlsəfə ixtisasını seçdi.[12] Bu sahəni nə üçün öyrənməyi seçdiyini dedi, çünki bu, "Tanrı ilə elm arasındakı uçurumu bağladı... Mən Tanrı və texnologiyanın bizi haradan və nə üçün gəldiyimizi öyrənməyə necə yaxınlaşdıra biləcəyi ilə maraqlandım".[12] Del Rey 2005-ci ilin yazında, hələ kollecdə oxuyarkən, Birləşmiş Ştatların Müəllif Hüquqları Ofisində yeddi trekdən ibarət mini albom qeydə aldı: Bunların adı Rock Me Stable və başqa adı ilə Young Like Me idi.[33] [34] İkinci mini albom, From the End, o zaman Del Reyin səhnə adı olan May Jailer adı ilə də qeydə alınmışdı.[34] 2005–2006-cı illər arasında o, May Jailer layihəsi çərçivəsində Sirens adlı akustik albom yazdı, adı gedən mini albom 2012-ci ilin ortalarında internetdə sızdırıldı.[35]

Mən musiqiçilərin yüksək səviyyəli hissəsində olmaq istəyirdim. Çox dostum olmadığına görə məni tam olaraq ruhlandıran olmadı, ümid edirdim ki, yeni insanlarla tanış olacağam, aşiq olacağam və ətrafımda 60-cı illərdə olduöu kimi bir cəmiyyət quracağam.

–Del Rey nə üçün musiqi sənayesinə daxil olduğunu izah edir.[30]

Del Rey 2006-cı ildə Uilyamsburq Canlı Mahnı Müsabiqəsi üçün ilk ictimai çıxışında David Nichternə məxsus müstəqil leybl olan 5 Points Records üçün A&R nümayəndəsi Van Uilson ilə tanış oldu.[36][37][37] 2007-ci ildə Fordhamda axırıncı kursda oxuyarkən o, akustik musiqilərin demo lentini təqdim etdi, No Kung Fu ona 10.000 dollarlıq səsyazma müqaviləsi təklif etdi.[34] O, pulu Nyu-Cersi ştatının Nort-Berqen şəhərində yerləşən treyler parkı Manhattan Mobile Home Park-a köçmək üçün istifadə etdi və prodüser David Kahne ilə işləməyə başladı.[34][12][27][37] Nichtern bunları xatırladı: "Bizim planımız hər şeyi təşkil etmək və bir rekorda sahib olmaq idi, o kolleci bitirdikdən dərhal sonra qastrollara gedəcəkdi. Bir çox sənətçi kimi, o da dəyişdi. Bizə ilk gələndə o, zərif kiçik akustik gitara çalırdı, düz sarı saçlı, çox gözəl gənc qadın idi. Bir az qaranlıq, lakin çox ağıllı idi. O, çox tez inkişaf etməyə davam edirdi."[37]

Del Rey səhnə adını seçərkən kino aktrisası Lana Törnerdən ilhamlanıb

Del Rey 2008-ci ildə Fordhamı fəlsəfə üzrə İncəsənət Bakalavr dərəcəsi ilə bitirib,[27] ardınca o, Kahnenin prodüseri olduğu Lizzy Grant ləqəbi ilə Kill Kill adlı üç trekdən ibarət mini albom buraxdı.[38] Açıqlamasında dedi: "David demomu aldıqdan yalnız bir gün sonra mənimlə işləmək istədi. O, çox dürüst bir prodüser kimi tanınır və sadəcə pop deyil, istənilən musiqi üzərində işləməyi bacarır."[39] Bu vaxtlarda, Del Rey evsiz şəxslər və narkomanlar üçün könüllü yardım işi aparırdı;[12] o, Yuta ştatında Hinduların məskunlaşdığı evlərin rənglənməsinə kömək edən zaman kollecdə könüllü işlərlə maraqlanmağa başlamışdı.[18][40]

Debüt albomu üçün səhnə adı seçərkən o dedi: "Mən musiqini formalaşdıra biləcəyim bir ad istəyirdim. O vaxtlar Mayamiyə çox gedirdim, Kubadan olan dostlarımla ispanca danışırdım–Lana Del Rey bizə dəniz sahilinin qlamurunu xatırlatdı.[41] Dilin ucundan çıxan söz möhtəşəm səslənirdi. "Bu ad həm də aktrisa Lana Törnerdən həm də 1980-ci illərdə Braziliyada istehsal edilmiş Ford Del Rey sedanından ilhamlanmışdır.[42] Əvvəlcə o, 2010-cu ilin yanvarında özünün adını daşıyan debüt albomunun buraxıldığı Lana Del Ray alternativ hərfindən istifadə etdi.[37] Atası albomun marketinqində kömək etdi,[43] albom 2010-cu ilin aprelində geri götürülməzdən əvvəl qısa müddət ərzində iTunes-dan satın alınması mümkün idi.[37][37][44]

Del Rey, Lana Del Ray buraxıldıqdan üç ay sonra menecerləri Ben Mawson və Ed Millett ilə görüşdü və onlar ona 5 Points Records ilə müqaviləsindən çıxmasına kömək etdilər, burada, onun fikrincə, "heç nə baş vermədi". Qısa müddətdən sonra o, Londona köçdü və "bir neçə il" Mawsonla birlikdə yaşamağa başladı.[18] Del Rey 1 sentyabr 2010-cu ildə Mando Diao ilə birlikdə Berlindəki Union Film-Studios-da MTV Unplugged konsertində çıxış etdi.[45] Elə həmin il o, bir neçə dostu ilə birlikdə çəkdiyi Poolside adlı qısametrajlı filmdə rol aldı.[46]

2011–2013: Born to Die və Paradise-in uğuru[redaktə | mənbəni redaktə et]

Del Rey 2011-ci ildə "Video Games" və "Blue Jeans" mahnıları üçün özünün hazırladığı musiqi videolarını YouTube-a yüklədi.[47] "Video Games" musiqi videosu viral internet sensasiyasına çevrildi[48] və bu, Del Reyin mahnını debüt sinqlı kimi buraxmaq üçün Stranger Records ilə müqavilə imzalanmasına səbəb oldu.[49] O, The Observer-ə dedi: "Mən bu mahnını bir neçə ay əvvəl internetə yerləşdirdim, çünki bu, mənim sevimli mahnım idi. Düzünü desəm, bu sinql olmayacaqdı, amma insanlar həqiqətən buna reaksiya verdilər."[12] 2011-ci ilin oktyabrdında mahnı ona Q mükafatı,[50] 2012-ci ildə isə "Ən yaxşı müasir mahnı" üçün Ayvor Novello mükafatı qazandırdı.[51] Elə həmin il o, Born to Die adlı ikinci studiya albomunu buraxmaq üçün Interscope Records və Polydor ilə birgə müqavilə imzaladı.[52] ​​O, həmin il şotlandiyalı müğənni Barrie-James O'Neill ilə münasibət qurdu.[53] Cütlük üç il birlikdə olduqdan sonra 2014-cü ildə ayrılıb. Del Rey 14 yanvar 2012-ci ildə Saturday Night Live-da albomdan iki mahnı ifa etdi və müxtəlif tənqidçilərdən və geniş ictimaiyyətdən mənfi cavab aldı, onlar performansı bəyənmədiklərini bildirdilər.[54][55]

Del Rey 2012-ci ildə Kann kinofestivalında

Born to Die 31 yanvar 2012-ci ildə dünya miqyasında satışa çıxarıldı, çox keçmədən kommersiya uğuru qazandı, 11 ölkədə bir nömrə oldu və ABŞ Billboard 200 albom hi-paradında ikinci yeri tutdu.[56][57] Elə həmin həftə o, 2010-cu il debüt albomunun hüquqlarını geri aldığını və 2012-ci ilin yayında onu Interscope Records və Polydor altında yenidən buraxmağı planlaşdırdığını açıqladı.[58] Del Reyin mətbuat bəyanatının əksinə olaraq, onun əvvəlki rekord leybl və prodüseri David Kahne, 2010-cu ilin aprelində yeni müqavilə təklifi səbəbiylə şirkətlə ayrıldığı zaman albomun hüquqlarını aldığını bildirdi.[59] Born to Die 2012-ci ildə 3,4 milyon nüsxə sataraq 2012-ci ilin ən çox satılan beşinci albomu oldu.[60][61][62] Born to Die 2012-ci ildə Amerika Birləşmiş Ştatlarında Billboard 200-də 76-cı yerdə qaldı.[63]

Del Rey 2012-ci ilin sentyabrında Paris Motor Show-da Jaguar üçün F-ype modelini təqdim etdi və ardınca avtomobil üçün qısametrajlı tanıtım filmində görünən "Burning Desire" mahnısını yazdı.[64][65][66] Jaguar-ın qlobal brend direktoru Adrian Hallmark şirkətin seçimini izah edərək, Del Reyin "orijinallıq və müasirliyin unikal qarışığı" olduğunu söylədi.[64] 2012-ci ilin sentyabr ayının sonlarında Del Reyin "Blue Velvet" mahnısının kover ifası üçün çəkilmiş musiqi videosu H&M 2012 payız kampaniyası üçün təqdimat sinqlı olaraq buraxıldı və Del Rey çap reklamlarında modelləşdi.[67][68] Sentyabrın 25-də Del Rey qarşıdan gələn mini albomu Paradise-ın tanıtımı üçün "Ride" adlı sinqlı buraxdı.[69] Ardınca 10 oktyabr 2012-ci ildə Santa Monikadakı Aero Teatrında "Ride" musiqi videosunun premyerası baş tutdu.[70][71] Bəzi tənqidçilər Del Reyin bayker dəstəsindəki fahişə obrazına görə onu qınadılar.[71][72][32][73]

Paradise və mini albomdakı 8 trekinin yer aldığı Born to Die: Paradise Edition 12 noyabr 2012-ci ildə buraxıldı.[69] Paradise ilk həftəsində 67.000 nüsxə satılaraq Billboard 200-də 10-cu yerə çıxaraq Del Reyin ABŞ-da ikinci ən yaxşı 10 albomu olaraq qeyd olundu.[74] Daha sonra 56-cı Qremmi mükafatlarında Ən yaxşı pop vokal albomu nominasiyasına namizəd oldu.[75] Del Rey noyabr ayında 2012 MTV Avropa Musiqi Mükafatlarında bir neçə nominasiya aldı və Ən yaxşı alternativ ifaçı mükafatını qazandı.[76] 2013-cü ilin fevralında Brit mükafatlarında, Beynəlxalq qadın solo sənətçi mükafatını, ardınca Ən yaxşı beynəlxalq yeni gələn və Ən yaxşı beynəlxalq Pop/Rok sənətçisi kateqoriyalarında iki Echo mükafatına layiq görüldü.[77][78]

Sonrakı bir neçə ay ərzində o, iki kover mahnısının videolarını: Leonard Koenin "Chelsea Hotel#2",[79] ardınca o vaxtkı sevgilisi Barrie-James O'Neill ilə ifa etdiyi Li Hezlvud və Nensi Sinatranın "Summer Wine" buraxdı.[80] Del Rey 2013-cü ilin may ayında Böyük Qetsbi filminin adaptasiyasının saundtreki üçün "Young and Beatiful" adlı orijinal mahnı buraxdı.[81] Mahnı buraxıldıqdan sonra Billboard Hot 100-də 22-ci yerə çıxdı,[82] 2 iyul 2013-cü ildə Del Reyin "Summertime Sadness" mahnısının Cedric Gervais remiksi radioya göndərildi; hit olan mahnı kommersiya uğurunu sübut etdi, "Young and Beautiful"-u keçərək, Billboard Hot 100-də 6-cı yerə çatdı və onun ilk Amerikan ilk on hitinə çevrildi.[83] Remiks 2013-cü ildə Qeyri-klassik Remiks,[84] Ən yaxşı remiks səsyazısı üzrə Qremmi mükafatını qazandı, "Young and Beautiful" isə Vizual media üçün yazılan ən yaxşı mahnı nominasiyasına namizəd oldu.[75]

Del Rey 2013-cü ilin iyun ayında Entoni Mandlerin rejissorluq etidiyi Paradise filminin treklərinin daxil olduğu Tropiko adlı qısa musiqili film çəkdi.[85][86] Filmi 4 dekabr 2013-cü ildə Hollivuddakı Cinerama Dome kinoteatrında nümayiş etdirdi.[87] Dekabrın 6-da soundtrack rəqəmsal satış nöqtələrində buraxıldı.[88][89]

Diskoqrafiya[redaktə | mənbəni redaktə et]

Studio albums

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. 1 2 http://www.rollingstone.com/music/news/18-things-you-learn-after-two-long-days-with-lana-del-rey-20140724.
  2. 1 2 Lana Del Rey // Česko-Slovenská filmová databáze (çeş.). 2001.
  3. 1 2 Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek, Österreichische Nationalbibliothek Record #1018167048 // Ümumi tənzimləmə nəzarəti (GND) (alm.). 2012—2016.
  4. Montreux Jazz Festival Database.
  5. "Lana Del Rey". The Recording Academy. March 1, 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 3, 2016.
  6. Earl, William. "Jack Harlow, Olivia Rodrigo, Lil Nas X, Lana Del Rey and More to Be Honored at Variety's Hitmakers Event". Variety (ingilis). November 19, 2021. 2021-11-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-12-05.
  7. Earl, William. "Lana Del Rey Gives Emotional Speech While Accepting Variety Hitmakers' Decade Award: 'I'm Grateful for All the Criticism — I Get a Lot'". Variety (ingilis). December 4, 2021. 2022-09-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-12-05.
  8. Harris, Paul. "Lana Del Rey: The strange story of the star who rewrote her past". The Guardian. January 21, 2012. June 26, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 29, 2016.
  9. Spanos, Brittany. "Lana Del Rey Announces 'Norman F-cking Rockwell' Release Date – Rolling Stone". rollingstone.com (ingilis). July 31, 2019. December 5, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 15, 2022. Norman Fucking Rockwell will be out on August 30th.
  10. Cooper, Duncan. "Why Did Lana Del Rey Make a 30-Minute Video About God, and What Does It Mean for Me?". thefader.com. December 6, 2013. November 15, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 24, 2021.
  11. Hiatt, Brian. "Lana Del Rey – The Saddest, Baddest Diva in Rock". Rolling Stone. No. 1212. July 18, 2014. səh. 44. Del Rey is four days away from her 29th birthday (for reasons she can't explain, she's usually reported to be a year younger), but looks, at the moment, like a college junior home for the summer.; Jackson, Ron. "July 4, 2008 Post". Domain Name Journal. July 4, 2008. July 25, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 18, 2014.; "Girl, Interrupted: Lizzy Grant Becomes Lana Del Rey". Blurt. 2009. July 27, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 18, 2014.
  12. 1 2 3 4 5 6 7 Sowray, Bibby. "Lana Del Rey Biography, Quotes and Facts". Vogue. February 10, 2012. October 3, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 20, 2012.
  13. Jackson, Ron. "The Domain Giant You Didn't Know: Rob Grant's Roundabout Route to Real Estate Riches (Online and Off!)". DN Journal. April 2008. October 14, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 1, 2013.
  14. "Robert England Grant Jr. Marries Patricia Ann Hill". The New York Times. June 13, 1982. February 2, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 4, 2014.
  15. Bock, Melvin Lynn; E. Dale Hooper; Carole J. Skelly. Joseph and Mary Dale and their descendants. Windmill Publications. 1998. səh. 113.
  16. Zupkus, Lauren. "Meet Chuck Grant, Lana Del Rey's Equally Gorgeous And Talented Sister". The Huffington Post. October 8, 2014. October 18, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 26, 2017.
  17. Rüth, Steffen. "Lana Del Rey". Grazia (alman). Hamburg, Germany: G+J/Klambt-Style-Verlag GmbH & Co. KG (24/2012). June 5, 2014: 36. ISSN 2192-3965.
  18. 1 2 3 4 5 Giannini, Melissa. "National Anthem". Nylon. November 28, 2013. December 3, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2014.
  19. "Lana Del Rey – Celtic Life International". Celticlifeintl.com. November 15, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 8, 2020.
  20. "Celebrities who are practicing Catholics or were raised in the church". Newsday. April 10, 2016. October 6, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: April 10, 2017.
  21. Dombal, Ryan. "Rising: Lana Del Rey". Pitchfork. August 30, 2011. January 24, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 25, 2012.
  22. 1 2 Hiatt, Brian. "Lana Del Rey: Vamp of Constant Sorrow". Rolling Stone. January 9, 2014. September 24, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 31, 2014.
  23. 1 2 Tranter, Kirsten. "Lolita in the 'hood". Sydney Morning Herald. May 10, 2014. April 6, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 7, 2015.
  24. Welch, Andy. "Lana Del Rey Interview". Clash. November 29, 2011. September 27, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 24, 2013.
  25. 1 2 Heaf, Jonathan. "Woman Of The Year: Lana Del Rey". British GQ (ingilis). 2012-10-01. 2012-09-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-10-17.
  26. Şablon:Multiref2
  27. 1 2 3 Banning, Lisa. "Paradise Lost: An interview with Lana Del Rey". Electronic Beats. June 19, 2013. October 5, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 2, 2013.
  28. Şablon:Multiref2
  29. Fennessey, Sean. "Ice Breaker: Lana Del Rey". GQ. October 6, 2011. March 13, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 7, 2015.
  30. 1 2 Simpson, Leah. "Lana Del Rey hoped music industry would make her more friends". Digital Spy. Digital Spy Ltd. January 29, 2012. January 31, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 20, 2012.
  31. McCormick, Neil. "Lana Del Rey interview: new album Born to Die is 'a beautiful thing'". The Telegraph. January 24, 2012. Archived from the original on November 15, 2022. İstifadə tarixi: September 26, 2019.
  32. 1 2 3 Savage, Mark. "Love, the law, and Lana Del Rey". BBC News. January 27, 2012. February 3, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 1, 2022.
  33. "Registration Number / Date: PAu002950687 / April 25, 2005". Digital Spy. 2005. February 2, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 21, 2012.
  34. 1 2 3 4 Hellyer, Isabelle. "The Greatest Lana Del Rey Songs That Never Made an (Official) Album". I-D. Vice. April 18, 2017. January 7, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 13, 2017.
  35. Şablon:Multiref2
  36. "Williamsburg Live Songwriter Competition 2006 (WLSC 2006): Prizes". October 13, 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: April 12, 2014.
  37. 1 2 3 4 5 6 7 Ayers, David. "Why Lana Del Rey's First Album Disappeared". MTV. January 30, 2012. April 10, 2014 tarixində arxivləşdirilib.
  38. C. Sullivan, Felicia. "Interview: Singer/Songwriter Lizzy Grant on Cheap Thrills, Elvis, The Flamingos, Trailer Parks, and Coney Island". The Huffington Post. February 20, 2009. December 11, 2016 tarixində arxivləşdirilib.
  39. Calvert, John. "Original Sin: An Interview With Lana Del Rey". The Quietus. October 4, 2011. Archived from the original on April 21, 2016. İstifadə tarixi: November 15, 2022.
  40. Hug, Dominik. "Exklusiv-Interview mit Superstar Lana Del Rey". Blick (alman). July 16, 2016. November 15, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 22, 2017.
  41. "Lana Del Rey Interview". Vogue UK. October 20, 2011. November 10, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 9, 2012.
  42. Şablon:Multiref2
  43. Collier, Jessica. "Lizzy Grant aka. Lana Del Rey releases album". adirondack daily enterprise.com. January 28, 2010. June 5, 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 27, 2011.
  44. Horowitz, Steven J. "Lana Del Rey: The Billboard Cover Story". Billboard. January 14, 2012. September 28, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  45. "INTERVIEW MIT MANDO DIAO". Hitparade.ch. October 31, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 27, 2012.
  46. "Poolside (2012)". Film Web. May 31, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: May 30, 2014.
  47. Dobbins, Amanda. "Meet Lana Del Rey, the New Singer Music Bloggers Love to Hate". New York. September 21, 2011. December 12, 2011 tarixində arxivləşdirilib.
  48. Erlewine, Stephen Thomas. "Lana Del Rey | Biography & History". AllMusic. June 28, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 29, 2016.
  49. "Lana Del Rey signs to Stranger!". Stranger Records. June 30, 2011. December 18, 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 23, 2011.
  50. Larsen, luke. "Lana Del Rey Wins Q Award, Says Album Due Out January". Paste. Wolfgang's Vault. October 25, 2011. January 28, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 20, 2012.
  51. Corner, Lewis. "Adele, Lana Del Rey, Take That win at Ivor Novellos 2012". Digital Spy. May 17, 2012. June 25, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 15, 2012.
  52. Şablon:Multiref2
  53. Luke Morgan Britton. "Lana Del Rey's ex-boyfriend says she broke up with him in an interview". NME. November 24, 2015. October 24, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 24, 2021.
  54. Montgomery, James. "Lana Del Rey's 'SNL' Performance Has Critics Howling". MTV. January 17, 2012. November 2, 2014 tarixində arxivləşdirilib.
  55. Anderson, Kyle. "Lana Del Rey's 'SNL' performance draws criticism, counter-backlash". Entertainment Weekly. January 16, 2012. March 13, 2015 tarixində arxivləşdirilib.
  56. Jones, Alan. "Official Chart Analysis: Lana Del Rey album sells 117k, 43% digital". Music Week. February 6, 2012. November 5, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 29, 2012.
  57. "Lana Del Rey – Born to Die". Metacritic. January 31, 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 30, 2012.
  58. "Lana Del Rey to release 'secret album'". BBC News. January 27, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 27, 2012.
  59. Horowitz, Stephen. "Lana Del Rey: The Billboard Cover Story". Billboard. January 13, 2012. February 6, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 27, 2012.
  60. "Adele's 21 Is Biggest-Selling Album in World... Again". MTV. February 26, 2013. June 16, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 27, 2013.
  61. "Lana Del Rey Breaks into The Top 10 – San Francisco Business Times". The Business Journals. September 3, 2013. September 21, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 24, 2013.
  62. "IFPI Digital Music Report 2013 (Page 11)" (PDF). San Francisco Business Times. September 27, 2013 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 24, 2013.
  63. Lipshutz, Jason. "Lana Del Rey Unveils 10-Minute 'Ride' Video: Watch". Billboard. October 12, 2012. May 28, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 15, 2012.
  64. 1 2 Elliott, Hannah. "Jaguar Taps Lana Del Rey For F-Type". Forbes. August 22, 2012. August 23, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 23, 2012.
  65. "Jaguar Releases Dramatic Trailer For Short Feature Film 'DESIRE' with Ridley Scott Associates". Jaguar.com. March 4, 2013. November 15, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 12, 2017.
  66. George, Anita. "Watch Ridley Scott Associates and Jaguar's Short Film, Desire". Paste Magazine. April 25, 2013. July 25, 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 12, 2017.
  67. Rowley, Allison. "Lana Del Rey's H&M TV advert revealed – watch". Digital Spy. September 15, 2012. September 16, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 12, 2012.
  68. Alexander, Ella. "H&M Confirms Lana". Vogue UK. July 17, 2012. July 19, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 18, 2012.
  69. 1 2 Lipshutz, Jason. "Lana Del Rey Releases 'Ride' Single From 'Born To Die' Deluxe Edition". Billboard. September 25, 2012. March 30, 2013 tarixində arxivləşdirilib.
  70. "Lana Del Rey premieres her new Ride music video in Santa Monica". Glamour. October 18, 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 11, 2012.
  71. 1 2 Jones, Lucy. "Lana Del Rey Channels Blanche DuBois in Music Video For 'Ride'". NME. December 28, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 12, 2012.
  72. "Lana Del Rey plays a prostitute in new 'Ride' video, has some old truckers for customers". OK!. June 10, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 12, 2012.
  73. Rice, Paul. "Lana Del Rey's Feminist Problem". Slant Magazine. February 8, 2012. August 15, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 12, 2012.
  74. "Lana Del Rey Debuts at No. 10 on Billboard 200 With 'Paradise' EP (Interscope/Polydor)". Santa Monica, California. PR Newswire. November 21, 2012. June 5, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 22, 2012.
  75. 1 2 "Lana Del Rey". Grammy Awards. March 1, 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 27, 2019.
  76. McGovern, Kyle. "MTV EMAs 2012: Taylor Swift Is Popular in Europe, Too". Spin. November 12, 2012. November 25, 2015 tarixində arxivləşdirilib.
  77. Smirke, Richard. "Brit Awards 2013: Emeli Sande, Mumford & Sons, Adele Win Big". Billboard. February 21, 2013. February 24, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 21, 2013.
  78. "Lana Del Rey Wows In White At Echo Music Awards". Marie Claire UK. March 22, 2013. September 27, 2019 tarixində arxivləşdirilib.
  79. Sia, Nicole. "Lana Del Rey Enters Her '70s Folk Period in 'Chelsea Hotel No. 2' Video". Spin. March 27, 2013. March 29, 2013 tarixində arxivləşdirilib.
  80. Cooper, Leonie. "Lana Del Rey covers Nancy & Lee's 'Summer Wine' with Kassidy boyfriend". NME. April 21, 2013. July 2, 2018 tarixində arxivləşdirilib.
  81. Brown, August. "'Gatsby' soundtrack to feature Jay-Z, Lana del Rey, The xx and more". Los Angeles Times. April 4, 2013. April 6, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: April 6, 2013.
  82. Trust, Gary. "Weekly Chart Notes: Steve Martin, Edie Brickell Blast Back; Lana Del Rey Debuts; Mariah Carey, Nicki Minaj Get Hot (100)-Headed". Billboard. May 5, 2013. May 8, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: May 7, 2013.
  83. Trust, Gary. "Robin Thicke Leads Hot 100, Katy Perry Holds at No. 2". Billboard. August 28, 2013. August 28, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 28, 2013.
  84. "56th Annual GRAMMY Awards Winners & Nominees". Grammy Awards. June 1, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  85. Hogan, Marc. "Lana Del Rey, as the Virgin Mother, Hints 'Tropico' Film Will Send Her Career to Heaven". Spin. August 19, 2013. August 28, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 28, 2013.
  86. Levine, Nick. "Lana Del Rey confuses fans by tweeting about 'the farewell project'". NME. August 18, 2013. August 27, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 28, 2013.
  87. Boardman, Madeline. "Lana Del Rey's 'Ultra-Violence' Album Announced at 'Tropico' Premiere". The Huffington Post. December 5, 2013. February 11, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: April 5, 2014.
  88. Boardman, Madeline. "Lana Del Rey's 'Ultra-Violence' Album Announced At 'Tropico' Premiere". The Huffington Post. December 5, 2013. February 11, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: April 12, 2014.
  89. Grow, Kory. "Lana Del Rey Announces New Album 'Ultra-Violence'". Rolling Stone. December 5, 2013. March 11, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: April 12, 2014.