Müəşşər
Jump to navigation
Jump to search
Müəşşər (ərəbcə: onluq) — Klassik Şərq, o cümlədən Azərbaycan ədəbiyyatında şeir forması.
Müəşşərin hər bəndi 10 misradan ibarətdir. İlk bəndin misraları həmqafiyə olur. Sonrakı bəndlərin ilk 9 misrası öz aralarında, son misrası isə birinci bəndlə qafiyələnir. Az yayılmış şeir formasıdır.
Molla Pənah Vaqifin "Ey büti-tutizəban, gəl ki, məqalın istərəm", "Ey rəngi-ruxi-alına heyran gülü-lalə" şeirləri müəşşərin nümunələrindəndir.
Ədəbiyyat[redaktə | əsas redaktə]
- Azərbaycan Sovet Ensiklopediyası, VII cild. Bakı, 1983. səh.121
Xarici keçidlər[redaktə | əsas redaktə]
- Fərid Muradov (10:33 08 iyul 2013). "Ədəbiyyatımızın unudulmuş söz ustasının müəşşəri" (az). strategiya.az. http://strategiya.az/old/index.php?m=xeber&id=19242. İstifadə tarixi: 2014-11-11.
| Ədəbi janrlar | |
|---|---|
| Nəsr | Oçerk • Povest • Esse • Xatirə • Felyeton • Pyes • Təmsil • Hekayə (Novella • Mənzum hekayə) • Roman (Dilogiya • Trilogiya • Epopeya) |
| Nəzm | Poema • Dastan • Məsnəvi • Qəzəl • Qəsidə • Qitə • Rübai • Mürəbbe • Tuyuq • Bayatı • Gəraylı • Qoşma (Təcnis • Dodaqdəyməz • Qıfılbənd) • Müxəmməs (Təxmis) • Müsəddəs • Müsəbbe • Müsəmmən • Müəşşər • Müstəzad • Tərkibbənd • Tərcibənd |
| Dram | Faciə • Dram • Komediya |
