Mədəniyyət sosiologiyası

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin

Mədəniyyət sosiologiyası (ing. Sociology of culture), kulturososiologiya (alm. Kultursoziologie‎) — öyrənilməsi obyekti cəmiyyətdə mədəniyyətin işləmə və inkişaf qanunauyğunluqları, habelə mədəni normaların, fikirlərin, dəyərlərin, davranış qaydalarının, hərəkət edən fikirlərin qatlanması, mənimsənilməsi, qorunması və daha da ötürülməsi olan budaq sosioloji nəzəriyyə insanlar arasındakı münasibətlərin tənzimləyiciləri, eləcə də cəmiyyət və təbiət münasibətləri kimi.[1]

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Mədəniyyət sosiologiyası termini ilk dəfə Maks Adler tərəfindən istifadə edilmişdir] [1][2].

Adler mədəni dəyərlərin və normaların meydana gəlməsi və mövcudluğunun sosial amillərini mədəniyyət sosiologiyasının öyrənilməsinin mövzusu hesab edirdi. Ancaq mədəniyyət sosyolojisinin mövzusunun bu tərifi Qərbdə sonrakı tədqiqatçılarının əksəriyyəti tərəfindən qəbul edilmədi və Adler, fəlsəfi və ictimai-siyasi ədəbiyyatda "cəmiyyət" və "mədəniyyət" kimi anlayışların, çox nadir istisnalar istisna olmaqla eyni şəkildə istifadə edilmişdir. Sosiologiyanın mədəniyyət sosiologiyası ilə əvəz olunmasının heç bir mənası olmadığına inanılırdı. Məsələn, mədəniyyət tədqiqatlarının yaradıcısı Leslie Vayt sosiologiyanın mədəni və sosial cəhətdən dəqiq bir şəkildə müəyyənləşdirməkdə gücsüz olduğuna inanırdı, çünki onun fikrincə, cəmiyyət mədəniyyətin bir funksiyası olsa da, mədəniyyəti yalnız sosial münasibətlərin ayrı bir tərəfi kimi qəbul edir.

Karl Mannheym, mədəniyyət sosyologiyasını mədəni əsərlərin təfsirinin spesifik bir növü kimi təyin etmişdir. [3]

Tolkott Parsonsun struktur funksionalizmi mədəniyyət sosiologiyası mövzusunun güclü bir şəkildə daralmasına kömək etdi, çünki mədəni determinizmə söykənir və buna görə mədəniyyət cəmiyyətin bütün sahələrinin varlığı və inkişafı üçün təməl daşı hesab olunur[1].

Tədqiqat sahələri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qərbi Avropa sosioloji elmində mədəniyyət sosiologiyası kollektiv bir anlayışdır, çünki buraya kino sosiologiyası, musiqi sosiologiyası, teatr sosiologiyası və digər mədəni tədqiqat sahələri daxildir. Və "mədəniyyət" anlayışının tərifindəki qeyri-müəyyənlik, xarici və yerli elmi düşüncələrdə bir çox fərqli yanaşma olduğuna gətirib çıxarır. Geniş mənada mədəniyyət sosiologiyası yalnız sosiologiyanın sahələrindən biri deyil, onu özünəməxsus baxımından nəzərə alaraq sosial həyatın bütün mürəkkəbliyini əhatə edir. Mədəniyyət insan sosial fəaliyyətinin hər hansı bir məqsədyönlü sahəsində mövcuddur: gündəlik həyat, iş, səhiyyə, siyasət və s. Beləliklə, bir insanın özünə xas olan qabiliyyətlərin tam inkişafına yönəltdiyi sosial fəaliyyətdən danışa bilərik. sosial hədəflərinin həyata keçirilməsi. Dar mənada mədəniyyət mənəvi sahəni əhatə edən kifayət qədər müstəqil bir sistemdir[1].

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. 1 2 3 4 Орлова, 1998
  2. Кравченко, Альберт Иванович Социология культуры и духовной жизни Arxivləşdirilib 2015-12-22 at the Wayback Machine // Энциклопедия Фонда знаний "Ломоносов"
  3. Манхейм, 2000

Ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

rus dilində
  • Абушенко. Социология культуры, культурсоциология // Социология. Мир энциклопедий. Мн.: Книжный Дом. Сост. А. А. Грицанов, В. Л. Абушенко, Г. М. Евелькин, Г. Н. Соколова, О. В. Терещенко. 2003. ISBN 985-428-619-3.
  • Социология культуры // Краткий словарь по социологии. Кыштым: Кыштымский филиал ЮУрГУ. Сост. О. С. Голованов. 2001.
  • Манхейм. О специфике культурно-социологического познания // Избранное. Книга света. М.: Университетская книга. Пер. с нем. Дранов, Александр Васильевич; Под ред. Е. О. Тучкова. 2000 [Karl Mannheim Essays on the Sociology of Culture]. ISBN 5-7914-0023-3.
  • Култыгин. Социология культуры или социология культурно-духовной сферы (PDF) (Социологические исследования). 2008. 143–146.
  • Михайлова. Социология культуры. М.: ИТК «Дашков и К». 2005. ISBN 5-94798-535-7.
  • Орлова. Социология культуры // Российская социологическая энциклопедия. М.: НОРМА-ИНФРА-М. Под общ. ред. академика РАН Осипов, Геннадий Васильевич. 1998. ISBN 5-89123-163-8.
  • Беккер. Аутсайдеры. М.: Элементарные формы. Пер. с англ. Н. Г. Фархатдинова; под ред. А. М. Корбута. 2018. 99–100. ISBN 978-5-9500244-2-9.
digər dillərdə