Pilotun elektron planşeti

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin

Pilotun elektron planşeti (ing. Electronic Flight Bag (EFB)) — Təyyarə heyətinə elektron sənədlərə giriş imkanı təmin etmək, naviqasiya hesablamaları və digər köməkçi funksiyaları yerinə yetirmək üçün nəzərdə tutulmuş bir kompüter, məsələn, nəzarət kameralarından görüntülər çıxarmaq və s. EFB planşeti stasionar PC-nin ayrı sxeminin (sistem bloku / monitor) variantında və ya portativ planşet kompüterin variantında fərdi kompüterdir. EFB planşeti, çəkisi 20 kq və ya daha çox ola biləcək təyyarənin (Uçuş Əməliyyatı Təlimatı, Uçuş Təlimatı, naviqasiya tabloları, Minimum avadanlıq siyahısı və s.) sənədlərinə ehtiyacını aradan qaldırır. Elektron sənədlərlə işləmək sənədlər üzrə naviqasiya vasitələrindən (istinadlar, əlfəcinlər, axtarış)istifadə etməklə ənənəvi kağız sənədləşmə işləri ilə müqayisədə daha səmərəlidir. EFB planşetindəki mühəndis və naviqasiya hesablamalarının avtomatlaşdırılması, müxtəlif qrafiklər, cədvəllər (uçuş və enmə xüsusiyyətlərinin asılılığı, xarici şəraitdən yanacaq sərfiyyatı, düzəliş amilləri və s.) istifadə edərək ənənəvi çoxfaktorlu hesablamaların istifadəsindən imtina səbəbindən təyyarə heyətinə daha səmərəli işləməyə imkan verir.

Boeing 787 kabinəsində quraşdırılmış EFB tabletləri

Aparat tətbiqi sinifləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

FAA AC 120–76C tövsiyə olunmuş dairəsinə əsasən, EFB planşetləri onların aparat satışından asılı olaraq üç sinfə bölünür:

  • Sinif 1 — təyyarənin göyərtəsində sabitlənməmiş, təyyarənin məlumat avtobuslarına qoşulmayan və təyyarənin enerji təchizatı sistemindən enerji almayan mobil kütləvi istehsal olunan müstəqil kompüterlər. 1-ci sinif planşetlər təyyarə quruluşunun bir hissəsi deyildir, buna görə də onlar təyyarə tipi sertifikatına daxil deyildir.
  • Sinif 2 — təyyarənin kokpitinə quraşdırılmış və çıxarıla bilən mobil kütləvi istehsal olunan kompüterlər. 2-ci sinif bir planşeti təyyarədən güc alır və təyyarə sistemlərindən məlumat alır, məsələn, təyyarənin yeri haqqında bir siqnal, nəzarət kameralarından video siqnal.2-ci sinif planşetləri təyyarənin quruluşuna daxil deyil.
  • Sinif 3 — hava gəmisi sistemlərinə bağlı olan, təyyarə kabinəsində yerləşən stasionar kompüterlər məlumatları təyyarə sistemlərinə qəbul edə və ötürə bilər. 3-cü sinif planşetləri təyyarənin dizayn hissəsidir.

Proqramın növləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Tövsiyə olunan FAA AC 120–76C kompaniyasına görə EFB tabletlərində quraşdırılmış proqram təminatı üç növə bölünür:

  • Tip A – kağız sənədlərini əvəz edən statik məlumatları əks etdirən statik tətbiqlər. A tipli tətbiqlər təyyarə sistemlərindən məlumat almır və təyyarə sistemlərinə məlumat vermir. A tipli tətbiqlər istənilən sinif planşetlərinə quraşdırıla bilər.
  • Tip B – təyyarə sistemlərindən (hərəkət kartları) gələn siqnallardakı məlumatları dinamik olaraq nümayiş etdirmək, giriş məlumatlarını emal etmək və hesablamalar aparmaq imkanı verən dinamik, interaktiv tətbiqlər. Tip B tətbiqetmələri təyyarə sistemlərindən məlumat ala bilər, lakin təyyarə sistemlərinə məlumat vermir. B tipli tətbiqetmələr istənilən sinfin tabletlərinə quraşdırıla bilər.
  • Tip C – təyyarə avionikasına tam inteqrasiya olunmuş tətbiqlər. Təyyarə sistemlərindən məlumat ala bilərlər və təyyarə sistemlərinə məlumat verə bilərlər. C tipli tətbiqlər yalnız 3-cü dərəcəli tabletlərdə quraşdırıla bilər.

Normativ baza[redaktə | mənbəni redaktə et]

Hal-hazırda EFB-nin istismara verilməsi prosesində beynəlxalq standartlaşdırma mövcud deyil.[1] Qarşılıqlı tanınma beynəlxalq təcrübəsindən sonra Rusiyada EFB-lərin təyyarələrdə istifadəsinin təsdiqlənməsi FAA Məlumat Dairəvi AC 120–76C-də göstərilən standartlara əsaslanır.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]