Quşçu (Şamaxı)

Vikipediya, azad ensiklopediya
Jump to navigation Jump to search
Bu adın digər istifadə formaları üçün bax: Quşçu.
Quşçu
40°26′14″ şm. e. 48°44′21″ ş. u.
Ölkə
Tarixi və coğrafiyası
Saat qurşağı
Əhalisi
Əhalisi
  • 4.800 nəf.
Xəritəni göstər/gizlə
Quşçu xəritədə
Quşçu
Quşçu


Quşçu — Azərbaycan Respublikasının Şamaxı rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd.

Toponimikası[redaktə | mənbəni redaktə et]

Oykonim türkdilli quşçu tayfasının adı ilə bağlıdır. Tədqiqatçıların fikrincə, Azərbaycan ərazisində bu tayfanın məskunlaşması nəticəsində yaranmış bir sıra başqa toponimlər vardır: Quşçu dağı (Şamaxı və Daşkəsən rayonları), Quşçu yol ayrıcı (Laçın rayonu), Quşçu qalası dağı (Laçın rayonu), Quşçular dağı (Xocavənd rayonu, Dağdöşü kəndi), Quşçunun yalı (Gədəbəy rayonu, Göyəli kəndi). Eyni zamanda bu topokomponent Orta Asiya (xüsusilə Türkmənistan), Ermənistan, Gürcüstan, Şimali Qafqaz, Türkiyə və Cənubi Azərbaycan ərazisində də yayılmışdır. Ermənistan ərazisindəki quşçu etnonimi ilə bağlı yer adları (sonuncu 1946-cı ildə ləğv olunub) dəyişdirilmişdir. XIX əsrdə Qafqazda quş komponentli 38 toponim qeydə alınmışdır. Quşçu etnonimi ilə bağlı toponimlərin erkən orta əsrlərdə meydana çıxması güman edilir.[1]

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Quşçular kəndinin adı qədim mifoloji inamlara söykənir. Belə ki, qədim dövrlərdə Azərbaycan türkləri arasında quş onqonu geniş yayılmışdır. Odur ki, nağıl və dastanlarımızda quşlara xüsusi yer verilmişdir. Hətta oğuz qəbilələri quşu özləri üçün simvol seçmişlər. Xalq arasında, eləcədə nağıl və dastanlarımızda geniş şəkildə özünə yer almış “Dövlət quşu” haqqında rəvayətlər imkan verir deyək ki, quş var-dövlət, başda ağıl simvolu sayılmış, Dövlət quşu kimin başına qonarsa onu padşah seçərmişlər. Azərbaycan xalqının əski mifologiyasında Simurq, Səməndər, Humay, Şahin və s. quşlara insanın köməkçisi, uğur gətirən bir varlıq kimi baxmışlar. Odur ki, xalqımızın quş onqonuna inamının nəticəsidir ki, Azərbaycanda quş adları toponim kimi geniş yayılmışdır. Ehtimal olunur ki, bu yer adları türkdilli quşçu tayfasının adı ilə bağlıdır. Bu tayfa məskunlaşdığı ərazini quşçu tayfasının yaşadığı ərazi kimi adlandırmışlar.

Quşçu soyqırımı (1918)[redaktə | mənbəni redaktə et]

Ermənilərin dəhşətli faciələr törətdikləri kəndlərdən biri də Quşçu olmuşdur. Erməni cəlladları bu qədim kənddə 192 nəfər kişi, 115 nəfər qadın və 25 nəfər uşaq qətlə yetirmişlər. Bu barədə 1919-cu il aprel ayının 18-də kənd sakini Səbzəli Paşa oğlu Muradov Fövqəladə İstintaq Komissiyasına belə bir məlumat vermişdir: “Mən, Muradov Səbzəli Paşa oğlu Şamaxı uyezdinin Quşçu kəndinin starşinası, savadlı, 42 yaşım var, müsəlmanam. Bizim Quşçu kəndi Şamaxının 20 verstliyində yerləşir. Ermənilər bizim kəndə 2 dəfə basqın etmişlər. Birinci dəfə 1918-ci ilin mart ayında – dəqiq yadımdadır, bizim kəndə ermənilər səhər tezdən soxuldular. Əvvəlcə onlar kəndi uzaqdan atəşə tutdular. Biz kənddən çıxıb Abdulyan qəzasına tərəf çıxmalı olduq. Yol boyu ermənilər bizim üzərimizə hücum çəkib, qırmağa başladılar. Kəndə soxulan ermənilər ən yaxşı evləri yandırır və bütün kəndi qarət edirdilər. Heyvan-qaranın hamısını aparırdılar. Əsgərlərin hamısı ermənilərdən ibarət idi. 15 gündən sonra biz kəndimizə qayıtdıq. Bir gün keçəndən sonra bu dəfə malakanlar bizə hücum etdilər. Biz yenidən qaçmağa üz qoyduq. Onlar kəndə girib, onu yenidən dağıtmışlar. Biz kəndə qayıtdıqdan sonra Mərəzədən iki malakan gəlib bizə dedi ki, biz bolşeviklərə tabe olmalı və silahları onlara təhvil verməliyik. Yalnız bundan sonra sizin rahatlığınız ola bilər, dedilər. Biz razılaşdıq və təslim olduq. Hətta akt bağladıq. Hər iki hücum zamanı çoxlu itki vermişik. 300 nəfər adam öldürülmüş, kənd yandırılmışdı”.

Ermənilərin kənddə törətdiyi faciələr barədə ixtiyar yaşlılar – Nəcməddin Qüdrət oğlu (1924-2001), Ağacan Ağalar oğlu (1918-1993), Qədir Əhmədağa oğlu (1916-1993), Misir Hacalı oğlu (1923-1994) Saçlı Soltan Mehdi qızı (1920-1998) tərəfindən xeyli məlumatlar əldə etmişik. Ağacan Ağalar oğlunun yaddaşından: “Həmin vaxt qırğını öz gözləri ilə görmüş atam rəhmətə gedənə qədər yeri düşəndə deyərdi: “Bala, ermənidən bizə dost olmaz. Onlar kənd adamlarına qarşı elə işgəncələr vermişlər ki, heç bir yerdə görünməmişdir. Gözlərinin qarşısında balası öldürülən ananın vəziyyətini bir anlığa gözünüzün qabağına gətirin. Və yaxud, oğlu gözləri qarşısında işgəncə ilə öldürülən qoca atanı fikirləşin. Arxaarxaya bağlanmış, ər-arvadın bir güllə ilə öldürülməsini təsəvvür edin. Heç bir məmləkətdə belə qırğın törədilməyib. O, da yadımdadır ki, ayaqyalın, başıaçıq yaşlı insanlar, körpə uşaqlı qadınlar qaça bilməyib Əliçapan dağının koğuşlarına pənah aparmışlar. Boz ayın (mart ayı – müəllif) soyuğu, sazağına tab gətirməyən 22 insanın çoxu on beş gün içində ölmüş və ancaq 8 nəfəri salamat qalmışdır. Onların da hamısı xəstəliyə tutulmuşdur. Bir neçə gündən sonra onları səkkizi də sətəlcəmdən vəfat etdi: Musa Nağı oğlu, Güllü Bayram qızı öz körpəsi ilə, Qədir Mirzəqulu oğlunun, Gülqız Babasəlim qızının adı indi yadımdadır. Amma indi o, kafirlərlə bir yerdə yaşayır. Hər şeyi də unutdurdular bizə. Amma biz şahidlər heç vaxt o zülmü unuda bilmərik”.

Nəcməddin Qüdrət oğlu və Saçlı Soltanmehdi qızının yaddaşından: “Ermənilərin Bəylər obasının yanında atdıqları güllə səsindən kənddə olan əhali pərən pərən düşdü. Qəfil hücumdan qorxuya düşən əhali Qararx, Şıxbörkü, Çillik istiqamətində ayağıyalın, başıaçıq qaçmağa başladı. Amma xəstə, qoca, hamilə qadın və uşaqlar kənddən çox da aralana bilmədilər. Kafirlər kimə çatırdılarsa, qılınc ilə qətlə yetirir və ya güllə ilə vururdular. O zaman qaçanlar arasında ancaq Əhmədov Məhəmməd və Qəniyev Hacalıda tüfəng var idi. Çillik yolu ilə qaçanların ardınca ermənilərin gəldiyini görən Hacalı və Məhəmməd düşməni karıxdırmaq üçün hərdən dayanıb düşmən tərəfə bir neçə güllə atırdılar. Kafirlər,istər-istəməz, ləngiyirdilər. Ümumiyyətlə, yağı düşmən kəndimizi viran etdi, malqaranı, taxıllarımızı özü ilə apardı. Üç yüz nəfərdən artıq insanı faciəli şəkildə qətlə yetirdi. Kəndə qayıdanda daş-daş üstündə qalmamışdı”.[2]

Coğrafiyası və iqlimi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Kənd Ləngəbiz silsiləsinin yamacında yerləşir.

Əhalisi[redaktə | mənbəni redaktə et]

1919-cu il tarixində ermənilər tərəfindən 600 evlik Quşçu kəndində 192 kişi, 115 qadın, 25 uşaq öldürülmüşdür.

Hazırda əhali sayına görə rayonun ikinci böyuk kəndidir.

Kənd əhalisi 4800 nəfərdir ki, onunda 2460 nəfəri kişi, 2340 nəfəri isə qadınlar təşkil edir.

Şəhidləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Bəkirov Eldəniz Xəlil oğlu
  • Əzməmmədov Faiq Əzməmməd oğlu
  • Bəkirov Yasər Əfqan oğlu
  • Ağakərimov Elvin Eldəniz oğlu

İqtisadiyyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Əhali əsəsən kənd təsərrüfatı, əkinçilik və maldarlıqla məşğul olur.

Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ Quşçu (Şamaxı) // Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti. II cild. Bakı: Şərq-Qərb. 2007. səh. 76. ISBN 978-9952-34-156-0.
  2. ↑ http://erevangala500.com/uploads/pdf/1323545908.pdf[ölü keçid]
Şamaxı rayonu  Şamaxı rayonu ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
Kənd  Kənd ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Quşçu_(Şamaxı)&oldid=6789380"