Qurdbasar

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Qurdbasar
Mənşəyi
Ölkə Azərbaycan
Arealı Quba, Xızı, Şamaxı
Xarakteristikaları
Boyu
erkəklərmin. 72 sm
dişilərmin. 65 sm
Çəkisi
erkəklərmin. 52 kq
dişilərmin. 42 kq
Rəngi qara, zolaqlı, ağ, kül rəngi, sarı, boz
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Qurdbasar[1][2] (Azərbaycan çoban iti, Çoban iti, Qoyun iti, QurdAlabaş da adlandırılır) — Azərbaycanın yerli it cinsi. Əsasən qoyunçuluqda istifadə olunur. Qoyun sürüsünün rahat idarə edilməsinə xidmət edir.

Yayılması[redaktə | mənbəni redaktə et]

Bu cins əsasən Azərbaycan ərazisində yayılmış və elə buradaca formalaşmışdır. Xüsusi ilə Qarabağ bölgəsində: Füzuli, Qubadlı, Laçın, Kəlbəcər rayonları, həmçinin, Quba, Xızı, Şamaxı, İsmayıllı, Gədəbəy, LerikQazax rayonları ərazilərindəki təsərrüfatlarda daha çox yararlanılır. Onlar, əsasən, yaylaq və qışlaqlarda saxlanılırlar. İstər dağlıq, istərsə düzən şəraitə uyumludurlar.

Xidmət sahəsi[redaktə | mənbəni redaktə et]

İlk əvvəl Qurdbasarlar azərbaycanlıların karvanlarının, qoyun sürülərinin, evlərinin və torpaq sahələrinin qorunmasında istifadə edilirdi. Onlar sahibinə və onun ailəsinə sədaqəti ilə seçilir. Yadlara qarşı isə çox amansız olur. Fiziki göstəricilərinin yüksək olması və sədaqətliliyi onların mühafizəyə cəlb edilməsinə səbəb olur. Hazırda isə əsasən sürüləri vəhşi heyvanlardan qorunmada istifadə edilir.

Xüsusiyyətləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qurdbasar küçükləri

Orta və iri bədən quruluşuna malik olurlar. Kök və elastik dəri onun boyun nahiyəsində buxaq əmələ gətirir. 3 yaşında yetkinləşir. 15 və yuxarı yaş yaşayan itlər uzun ömürlü hesab edilir.

Əzələli başa malik olurlar. Alt çənələri geniş açıla bilir və yaxşı inkişaf etmişdir. Burunları iri, əsasən qara rəngdə olur. Qulaqları gözləri ilə düz mütənasibdir. Dişləri yaxşı inkişaf etmişdir. Ağ dişlərə malik olurlar. Güclü boyuna malikdirlər.

Erkəklər 72 sm, dişiləri isə 66 sm hündürlüyə malik olurlar. Birincilər 52 kq, ikincilər isə 42 kq çəkiyə malikdirlər.

Xəzi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Əsasən, sıx tükə malik olurlar. İtlər xəzlərin fərqliliyi ilə əlaqədar 2 tipə bölünür:

  • Seyrəktüklü tip — tüklərin uzunluğu 5–8 sm olur və təsadüfi hallarda quyruq nahiyəsində şişman sıx tüklü olur.
  • Qısatüklü tip – sıx tükə malik olurlar, tükləri qısa olur. Tüklərin altında dəri yaxşı inkişaf etmişdir. Boyun nahiyəsində şirəbənzər xəz yoxdur.

Rəngləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Əsasən sarı (sarının müxtəlif çalarlarında ola bilir), qara, zolaqlı, ağ, kül rəngi və boz rənglərdə ola bilir. Hətta qırmızı-sarı rəngli ləkələr pəncə və boyun nahiyələrində görülür. Qara rəngli itlərdə göz ətraflarında sarı ləkələr olur.

Özünə məxsus özünü aparma xüsusiyyətləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Güclüdür, yığcam bədənlidir. Aktiv formada qoruma xüsusiyyətinə malikdirlər.

Hərəkətləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Sərbəstdir, tələskənliyə yol vermir. Hərəkət zamanı ön və arxa ətraflar sərbəstdir.

Tanınması[redaktə | mənbəni redaktə et]

Standartları "Qafqaz itlərinin cinsləri" ictimai birliyinin 7 fevral 2008-ci il yığıncağında № 01–0208 protokolu ilə təsdiqlənmişdir.

İt döyüşləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

İt döyüşlərinin Azərbaycan ərazisində tarixi qədimlərə gedir. Döyüşlər xüsusilə bayram günləri təşkil edilirdi. Bu məqsəd üçün itlər xüsusilə bəslənilir. İtlərin döyüşlərdə zəif nöqtələrini minimuma endirmək məqsədilə qulaq və quyruq nahiyələri kəsilir. Bu əməliyyat əsasən itlər hələ küçük olarkən həyata keçirilir. Günümüzdə belə bu döyüşlər mövcuddur[3][4]. İt döyüşlərinin həvəskarlarına Azərbaycanın, demək olar, hər bölgəsində rast gəlinir.

Maraqlı fakt[redaktə | mənbəni redaktə et]

Araşdırmalar göstərmişdir ki, artıq b.e. 3 min il əvvəl Azərbaycanda yerli əhlilləşmiş itlər insanlara ovda və həyətlərin, heyvanların qorunmasında yardım göstərirdilər.

Mənbə[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • И. Гасымзаде, К. Колотилова Азербайджанский волкодав — гурдбасар // Собачий остров : журнал. — СПб: Благотворительный фонд "Верность", 2012. — № 1(15). — С. 8–13.
  • Глава III. Породы собак. — Кавказская овчарка, стр. 81–86. // Мазовер А. Племенное дело в служебном собаководстве. Издание второе, исправленное и дополненное. Под редакцией академика Васхнил Н. Д. Потемкина. Редактор М. Д Каневская. Москва: Издательство "ДОСААФ", 1960, 296 стр.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Ильгам Гасымзаде. "Азербайджанский волкодав — Гурдбасар" (rus). www.euwo.com.ua. 2016-05-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2016-05-04.
  2. "AZERBAIJANI WOLFHOUND-QURDBASAR DOG" (ingilis). www.euwo.com.ua. 2019-12-06 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-11-06.
  3. "İt döyüşləri". 2022-04-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2016-05-16.
  4. "Bakıda it döyüşü çempionatı". 2018-12-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2016-05-16.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Şəkilləri[redaktə | mənbəni redaktə et]