Məzmuna keç

Təbəi-tabiin

Vikipediya, azad ensiklopediya

Təbəi-tabiin (ərəb. ‎تبع التابعين) — Səhabətabiinlərdən sonra müsəlmanların üçüncü nəsli. Sünnilərə görə o, səhabələr və tabiinlərdən sonra dünyaya gəlmiş ən xeyirli nəsil.

Sünniliyə görə tərifi

[redaktə | vikimətni redaktə et]

Sünni İslama görə adamın Təbəi-tabiin olması üçün şərtlər aşağıdakılardır:

  • müsəlman olaraq ölmək,
  • ən azı bir tabiinlə görüşmüş olmaq,
  • Adil olmaq (Sünnilərə görə bu, Əhlis-Sünnə vəl-Camaatın əqidə və əməllərinə əməl etmək deməkdir).

Bu haqda Məhəmməd peyğəmbər demişdir:

"İnsanların ən yaxşısı mənim dövrümdə yaşayanlar, sonra onlardan sonra gələnlər (Tabiinlər) və daha sonra gələnlər (ikinci nəsil)."[1][2][3]

Təbəi-tabiin nəsli

[redaktə | vikimətni redaktə et]

Bu nəsil İslamın olduğu kimi, səhabətabiindən sonrakı nəsillərə çatdırılmasında çalışmış və bu uğurda mübarizə aparmış bir nəsildir.

Təbəi-tabiin dövrü hədis təhəmmülü (red - hədisi təhrif etmədən nəqletmə) və hədis rəvayəti üsullarının ən mükəmməl formaya düşdüyü dövr sayılır. Bu dövrdə hədislər nizamlı olaraq toplanmış, eyni zamanda mövzulara görə bablara (red - bölmə) ayrılmış, təsnif edilmişdir. Bu haqda Raməhörmüzi bunları nəql edir:

"Bildiyimə görə hədisləri ilk təsnif edən şəxslər, Bəsrədə Rəbi ibn Subeyh, Səid ibn Arubə, Yəməndə Xalid ibn Cəmil və Mamər ibn Rəşiddir. Məkkədə İbn Cüreyc, Kufədə isə Süfyan əs-Səvridir."

Bu perioda aid olub, dövrümüzə qədər gəlib çatan ən dəyərli musənnəf əsər Malik ibn Ənəsin "Muvatta" adlı əsəridir.[4]

İmam Səxaviyə görə təbəi-tabiin nəsli hicri 220-ci ildə başa çatmışdır.[5]

Təbəi-tabiin nəsli bunlardır:

[redaktə | vikimətni redaktə et]

Böyük sünni imamlarından dördü:

[redaktə | vikimətni redaktə et]
Digər təbəi-tabiilər:
[redaktə | vikimətni redaktə et]

Şiəlikdə Təbəi-tabiin

[redaktə | vikimətni redaktə et]

Şiəlikdə belə bir anlayış yoxdur.

  1. Search Truth. "The Hadith Book (48. Witnesses): nr. 819". 21 avqust 2013. (#archive_missing_date) tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 fev 2022.
  2. Əbu Davud. Sunnə (ərəb). 9.
  3. Tirmizi. Fitən (ərəb). 45.
  4. Koçyiğit. Hadis Usûlü (türk). 43.
  5. əs-Saleh, Subhi. Ulumul Hədis və Mustaləhuh (ərəb). 358.