Telekommunikasiya tarixi

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Claude Chappe semafor qüllələrindən biri(optik teleqraf) Lin Nalbax,Almaniya

Telekommunikasiya Afrika, Amerika və Asiya regionlarında tüstü siqnalları və barabanların istifadəsi ilə başlamışdır. 1790-cı illərdə Avropada ilk sabit semafor sistemləri ortaya çıxdı; Ancaq 1830-cu ilə qədər elektrik telekommunikasiya sistemlərinin ortaya çıxması başladı. Bu məqalədə telekommunikasiya tarixçəsi və bu gün telekommunikasiya sistemlərində əməyi keçən şəxslər təsvir edilir. Telekommunikasiyanın tarixi geniş kommunikasiya tarixinin vacib hissəsidir.[1][2]

Qədim sistemlər və optik teleqrafiya[redaktə | mənbəni redaktə et]

Erkən ünsiyyətdə duman siqnalları və barabanlar vardı. "Danışan barabanlar", Afrikadakı yerlilər tərəfindən,həmçinin Şimali Amerika və Çində də siqnallar istifadə edirdi. Bu sistemlər çox vaxt yalnız bir hərbi düşərgənin varlığını elan etmək üçün istifadə edirdilər. Rəbbin Yahudiliyində, başçı kahinlər və ya bayraqlarla yüksək rahibə geri dönərkən fasilələrlə bir siqnal verildi.[3]

Ev göyərçinləri ara-ara fərqli mədəniyyətlər tərəfindən istifadə edildiyi, göyərçin postunun Fars köklərinə sahib olduğunu və daha sonra Romalılar tərəfindən hərbi Yunan hidravlik semafor sistemlərini istifadə etdikləri məlum idi.Əsrin əvvəllərində, gəmilərlə və vizual siqnallarla çalışan vizual semaforlarla çalışan hidravlik semaforlar istifadə edilirdi, ancaq çox məhdud sayda əvvəlcədən müəyyən mesajlar istifadə edilirdi,ancaq bütün bu fikirlər optik sistemlərində təkminləşdiriliməyə başlandı.[4]

Claude Chappe teleqrafı üçün məktub və simvollar kodu

Orta əsrlərdə, məkanların zəncirləri bir siqnalın ötürülməsi vasitəsi kimi hilltoplarda istifadə olunurdu. Beacon zəncirləri yalnız məlumatların yalnız bir hissəsini keçə biləcəyi çatışmazlığına məruz qalıblar, belə ki, "düşmən görüldü" kimi mesajın mənası əvvəlcədən razılaşdırılmalıdır. Onların istifadəsinin ən məşhur nümunəsi İspaniyanın Armadasında idi, bir işarə zənciri Plymouthdan İspan döyüş gəmilərinin gəlməsinə işarə edən bir siqnal verdikdə istifadə edilmişdi.[5] Fransız mühəndisi Claude Chappe 1790-cı ildə teleqraf üzərində işləməyə başladı, əlləri müxtəlif rəmzlərə işarə edirdi. Bunlar uzun məsafələrdə sərfəli deyildi və Chappe modelini yenidən düzəldərək, iki sıra birləşdirilmiş taxta istifadə etdi. Operatorlar şüaları krankları və telləri istifadə edərək köçürürdülər.[6] O, Lille və Paris arasında ilk teleqraf xəttini,ardınca Strasburqdan Parisə qədər bir xətt çəkdi. 1794-cü ildə bir İsveç mühəndisi. Abraham Edelkrantz Stokholmdan Drottningholmə qədər fərqli bir sistem qurdu. Ağacın şüaları dönən göstəricilərlə məşğul olan Chappe sistemindən fərqli olaraq. Edelcrantz sistemi yalnız panjurlar üzərində dayanmışdı və buna görə də daha sürətli idi. Lakin semafor kommunikasiya sistemi kimi, yalnız on-otuz kilometr aralığında (altıdan on doqquz mil) fasilələrlə işləyən təcrübəli operatorlara və bahalı qüllələrə ehtiyac duyulduğu üçün sonuncu kommersiya xətti 1880-ə qədər istifadə edildi.[7]

Elektrik teleqrafı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Tomas Edisontərəfindən hazırlanmış sabit teleqraf

Başlanğıcda uğursuz olan, elektriklə rabitə üzərinə təcrübələr, Laplace, AMPS və Gauss da daxil olmaq üzrə təxminən 1726-cı ildə Sclentistdə başladı. Elektrik telgrafında edilən ilk təcrübə, Alman həkim, anatomist və ixtiraçı Samuel Tomas von Sömmerring tərəfindən 1809-cu ildə daha əvvəl edilmiş, daha əvvəl 1804-cü ilin daha az möhkəm dizaynına söykənən və İspan polimat və elm adamı Francisco Salva Campllo tərəfindən edilən elektrokimyəvi telgraftı.Hər iki dizaynda da az qala bütün Latın hərflərini və rəqəmlərini vizual olaraq təmsil etmək üçün çoxlu kabellər (35-ə qədər) istifadə edildi. Beləcə, mesajlar elektrik olaraq bir neçə kilometrə qədər mesajla bilər (von Sömmerring'in dizaynında), teleqraf alıcısının tellərinin hər biri ayrı bir şüşə balon turşu içinə daldırılmış halda. Göndərən tərəfindən mesajın hər bir addımını təmsil edən müxtəlif tellər boyunca ardıcıl elektrik cərəyanı tətbiq edilmişdir; Alıcının sonunda, cərəyanlar turşuları tüplərdə elektroliz edərək, hər bir əlaqəli məktub və ya nömrəyə əlavə olaraq hidrogen balonlarını azad edirlər. [8] Teleqraf alıcısının operatoru, çox az bir baud dərəcəsi olsa da, görünüşü baloncukları və ötürülmüş mesajı izlədi.[9]

İlk istifadəyə verilən teleqraf 1816-cı ildə Françis Ronalds tərəfindən hazırlandı və sabit elektrik cərəyanı istifadə etdi.[10] Çarls Vheatstone və Viltiam Fozergil Coke, 1838-ci ildə kommersiyaya istifadəyə girən beş iynəli, altı telli bir sistemin patentini aldı. İynələr yazmanı həyata keçirmək üçün istifadə edildi. 9 Aprel 1839-cu ildə Böyük Qərb Raitwaydən iyirmi bir kilometrdən (on üç mil ) qısaməsafəli stansiyalarda mesajlar alınmağa başlandı. Həm Wheatstone həm də Cooke, qurğuları yeni bir cihaz olaraq deyil "elastik bir teleqraf bir inkişaf" olaraq gördü. Transatlantik xkommunikasiyada Samuel Morzeun 2 sentyabr 1837-ci ildə təqdim etdiyi elektrik telgrafının bir versiyonunu önəmli rol oynadı. Alfred Vail bu təqdimatı gördü və Morzea qatıldı. 6 yanvar 1838-ci ilin üç mil (beş kilometr) və sonunda Washington arasında qırx mil (altmış dörd kilometr) məsafədən müvəffəqiyyətlə fəaliyyət göstərməyə başladı. ABŞ-də 1851 -ci ildə teleqraf xətti 20.000 mil (32.000 klometrede)məsafəyə yayıldı.[11] Ltorsenin bu teleqraf üçün ən əhəmiyyətli texniki dayağı, sadə və yüksək məhsuldar IL kodu oldu. Vheatstones daha kompleks və bahalı sistemi üzərində əhəmiyyətli bir irəliləmə olan VAIL-ı hazırladı və yalnız iki kabel tələb edən Morze Kodunun xəbərləşmə fəaliyyəti təmin etdi.[12] İlk uğurlu transatlantik teleqraf kabeli 27 İyul 1866-cu ildə tamamlandı və ilk dəfə transatlantik telekommunikasiyaya təminat verdi.

Telefon[redaktə | mənbəni redaktə et]

Elektronik telefon 1870- ci illərdən daha əvvəlki çalışmalara əsaslanaraq icad edildi.harmonik(multisiqnal)tekeqraf ilk kommersiya telefon serverləri,1878 və 1879 cu illərdə ABŞ və Londounda Nyu Haven və Nyu-York da 2 ölkənin ehtiyac duyduğu icadın telefonun patentini Aleksandr Qrem Bell aldı. Elektrikli telefon cihazları üçün digər patentlər bə bu əsas patent səbəbli mübahisələr ortaya çıxmışdır.Ara-ara radio,televiziya,lampa və dijital kompüter kimi digər böyük icadlarda səs kommunikasıyası çalışmalarına öndərlik edən bir sıra ixtiraçılarda bu mövzuda fikirlərini birləşdirdilər. [13][14][15] Ancaq,əsas yenilikçilərdaha sonra Amerika Birləşmiş Ştatlarında Bell Telefon şirkətinin yaradıcıları olan Qardner Grin Hubbard və Aleksandr Bell idi.Amerika Birləşmiş Ştatlarındakı hər böyük şəhərdə American Telefon Teleqraf şirkəti şəhərlərarası xətlər və telefon stansiyaları ilə ilk kommersiya xidmətlərisürətlə inkişaf etdi.İlk Qitələrarası telefon bağlantısı 25 Yanvar 1915 ci ildə həyata keçirildi.Buna bamayaraq 7 Yanvar 1927-ci ilə qədər kommersiya məqsədli istifadə edə bilmədilər.[16] İlk peyk əlaqəsi 1956-cı il 25 sentyabrda həyata keçirildi.[17]

Videotelefon[redaktə | mənbəni redaktə et]

1969-cu ilə aid videotelefon AT&T Mod II.

Video telefonun inkişafı,səsli telekommunikasiyaya əlavə olaraə canlı video istifadəsinə şərait yaradan bir çox texnologiyanın tarixi inkişafını əhatə edirdi .Videotelefoniya anlayışı ilk olaraq 1870-ci illərin sonlarında həm Amerika Birləşmiş Ştatlarında həm də Avropada yayqınlaşdırılmışdır, ancaq ən ilkin yaranışa izin vəerəcək əsas kəşflərin kəşf edilməsi təxmini yarım əsr vaxt aldı. Bu, ilk olaraq görüntülü telefon ya da videotelefon olaraq bilinən cihazlarda birçok telekommunikasiya sahəsində xüsusi ilə də elektriki teleqraf, telefon, radio ve televiziyada sıx-sıx araştdırma və təcrübələrdən təkminləşmədən keçmişdir. Çox vacib video texnolojisinin inkişafı ilk olaraq 1920-ci illerin ikinci yarısında Böyük Britaniyada başladı ve Amerika Birləşmiş Ştatlarında, xüsusi ilə Con Logie Baird ve AT & Ts Bell Labs tərəfındən təşviq edildi Bu qismən ən azından AT&T tərəfindən reallaşdırıldı Telefonun istifadəsinə əlavə bir dəstək vermək üçün çok sayda quruluş,video televizyonunun düz sesli kommunikasiyada daha üstün olacağına inanırdı. Ancaq video texnologiyası video televiziya üçün asan ve populyar hala gəlmədən çox əvvəl analoq televiziya yayınında tətbiq edildi.20 əsrin ortasından ənənəvi ses telefon sistemlerinə paralel olaraq, güclü video kodları ve yüksek sürətli genişzolaqlı asan istifadə edilən texnologiya halına gəldi .

Peyk rabitəsi[redaktə | mənbəni redaktə et]

ABŞ-də ilk peyk rabitəsi 1958-ci ildə istifədəyə verilən Project SCORE idi. 1960- cı ildə David Eyzenhafer tərəfindən dünyanı salamlayan səsli mesajları saxlamaq və ötürmək üçün bir yaddaş cihazı istifadə edən NASA, 1960-cı ildə NASA-da bir Echo peyki 30 m (30 m) aluminum radiosiqnal üçün aluminizə edilmiş bir PET başladıcı ilə kosmosa buraxıldı.Philco tərəfindən kommersiya istifadəsinə buraxılan Courier 1B, dünyanın ilk aktif təkrarlayıcı peyki idi.[18]

2001-ci ilin oktyabrında ilk peyk xəbərləşmə cihazı istifadə edilməyə başladı. [19][20][21][22][23]

Vaxt qrafiki[redaktə | mənbəni redaktə et]

Vizual,Səs və köməkçi metodlar(elektriksiz)[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Tarixdən əvvəl:Alov,davullar,tüstü siqnalları
  • b.e.ə.6-cı əsr:Poçt
  • b.e.ə.5-ci əsr:Göyərçinlə xəbərləşmə
  • b.e.ə.4-cü əsr:Hidravlik semaforlar
  • b.e.15-ci əsr:Dəniz bayraq semaforları
  • 1672:İlk təcrübi akustik(mexaniki) telefon
  • 1790:Semafor xətləri(optik teleqraf)
  • 1867:Siqnal lampaları
  • 1877:Akustik fonoqraf

Sadə elektrik siqnalları[redaktə | mənbəni redaktə et]

İnkişaf etmiş elektriki və elektroniki siqnallar[redaktə | mənbəni redaktə et]

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Native American Smoke Signals Arxivləşdirilib 2019-07-29 at the Wayback Machine, William Tomkins, 2005.
  2. Talking Drums Arxivləşdirilib 2006-09-10 at the Wayback Machine Arxivləşdirilib 2006-09-10 at the Wayback Machine, Instrument Encyclopedia, Cultural Heritage for Community Outreach, 1996.
  3. Levi, Wendell. The Pigeon. Sumter, S.C.: Levi Publishing Co, Inc. 1977. ISBN 0853900132.
  4. Lahanas, Michael, Ancient Greek Communication Methods Arxivləşdirilib 2014-11-02 at the Wayback Machine, Mlahanas.de website. Retrieved 14 July 2009.
  5. David Ross, The Spanish Armada Arxivləşdirilib 2020-01-04 at the Wayback Machine, Britain Express, October 2008.
  6. Les Télégraphes Chappe Arxivləşdirilib 2011-03-17 at the Wayback Machine, Cédrick Chatenet, l'École Centrale de Lyon, 2003.
  7. CCIT/ITU-T 50 Years of Excellence Arxivləşdirilib 2020-02-12 at the Wayback Machine, International Telecommunication Union, 2006.
  8. Jones, R. Victor Samuel Thomas von Sömmerring's "Space Multiplexed" Electrochemical Telegraph (1808-10) Arxivləşdirilib 2012-10-11 at the Wayback Machine, Harvard University website. Attributed to "Semaphore to Satellite" , International Telecommunication Union, Geneva 1965. Retrieved 2009-05-01
  9. Ronalds, B.F. Sir Francis Ronalds: Father of the Electric Telegraph. London: Imperial College Press. 2016. ISBN 978-1-78326-917-4.
  10. The hindot Electromagnetic Telegraph Arxivləşdirilib 2007-08-04 at the Wayback Machine, J. B. Calvert, 19 May 2004.
  11. The Electromagnetic Telegraph Arxivləşdirilib 2007-08-04 at the Wayback Machine, J. B. Calvert, April 2000.
  12. Wenzlhuemer, Connecting the Nineteenth-Century World (2013), pp. 74.
  13. Connected Earth: The telephone Arxivləşdirilib 2008-12-21 at the Wayback Machine, BT, 2006.
  14. History of AT&T Arxivləşdirilib 2008-09-06 at the Wayback Machine, AT&T, 2006.
  15. Page, Arthur W. "Communication By Wire And 'Wireless': The Wonders of Telegraph and Telephone". World's Work. XIII. January 1906: 8408–8422. 2020-10-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2009-07-10.
  16. History of the Atlantic Cable & Submarine Telegraphy Arxivləşdirilib 2008-12-08 at the Wayback Machine, Bill Glover, 2006.
  17. Arthur C. Clarke. Voice Across the Sea Arxivləşdirilib 2022-04-09 at the Wayback Machine, Harper & Brothers, New York City, 1958.
  18. "Significant Achievements in Space Communications and Navigation, 1958-1964" (PDF). NASA-SP-93. NASA. 1966. 30–32. 2013-11-03 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2009-10-31.
  19. Frans Telekommunikasiya, Commission Supérieure Technique de l'Image et du Son, Communiqué de presse, Paris, October 29th, 2001.
  20. "«Numérique : le cinéma en mutation», Projections, 13, CNC, Paris, September 2004, p. 7" (PDF). 2016-05-15 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-03.
  21. "Olivier Bomsel, Gilles Le Blanc, Dernier tango argentique. Le cinéma face à la numérisation, École des Mines de Paris, 2002, p. 12". 2019-12-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-03.
  22. "Bernard Pauchon, France Telecom and digital cinema, ShowEast, 2001, p. 10". 2019-04-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-03.
  23. "Première numérique pour le cinéma français, 01net, 2002". 2021-04-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-03.