Texnoloji determinizm

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin

Texnoloji determinizmsosial inkişaf anlayışının texnologiyanın tərəqqisinə endirilməsinin, daşıyıcılarının varlığına, düşüncəsinə və dilinə necə təsir etdiyini müəyyən edən nəzəri və metodoloji bir quruluşdur. Bu, 1920-ci illərdə elmin və texnikanın inkişafındakı sürətli uğurlar, istehsalın inkişafında kütləvi tətbiqinin artan səmərəliliyi ilə əlaqədar yaranmışdır.

Texnoloji determinizmin tərəfdarları hesab edirlər ki, cəmiyyətdə baş verən sosial-iqtisadi və digər dəyişikliklərin əsas təyinedicisi texnologiyada və istehsal sistemində daha çox və ya daha böyük dəyişiklik olur. Onlar üçün "texnologiya" sözü " maşın və alətlər deyil, mövcud olan hər şeyi qavramağımıza istiqamət verən dünya ilə əlaqəli fikirlər" mənasını verir.

Texnoloji determinizmin banilərindən biri, onun sosial-iqtisadi inkişafa təsirini araşdıran alman filosofu və iqtisadçısı Karl Marks idi. O, texnologiyada, xüsusən istehsalda dəyişikliklərin insan sosial münasibətlərinə və təşkilati quruluşa təsir edən əsas amil olduğunu və ictimai münasibətlərin və mədəni təcrübələrin nəticədə müəyyən bir cəmiyyətin texnoloji və iqtisadi bazası ətrafında fırlanacağını iddia etdi.[1]

Marksın mövqeyi müasir cəmiyyətdə möhkəm bir yerdədir, burada sürətlə dəyişən texnologiyaların insan həyatını dəyişdirməsi fikri geniş yayılmışdır. Bir çox müəllifin Marksa texnoloji cəhətdən bəşər tarixinə nəzər salmasına baxmayaraq, bütün marksistlər texnoloji determinist deyillər və bəzi müəlliflər hətta Marksın özünün determinizm dərəcəsini şübhə altına alırlar. Bundan əlavə, texnoloji determinizmin bir çox forması var.

Terminin yaranması[redaktə | mənbəni redaktə et]

"Texnoloji determinizm" termini 1920-ci illərdə elm və texnikanın inkişafındakı sürətli uğurlar, istehsalın inkişafında kütləvi tətbiqinin artan səmərəliliyi ilə əlaqədar yaranmışdır. Bu terminin müəllifi amerikalı sosioloq Torsteyn Veblen (1857–1929) hesab olunur. Veblenin işində bu nizam doktrinada həyata keçirildi. Buna görə menecerlər təkcə iqtisadiyyatın inkişafında deyil, həm də "idarəetmə inqilabı" ideyası olaraq bilinən siyasət sahəsində idarəetmə qərarlarının verilməsində həlledici rol oynayırlar. Veblen, "bir maşın antropomorfik düşüncə vərdişlərini dəyişdirdiyini" müdafiə etdi[2] .

Ən radikal texnoloji müəyyənedicilərdən biri Veblen nəzəriyyəsinin davamçısı Klarens Ayres idi. Ayres ən yaxşı iqtisadi fəlsəfəni inkişaf etdirməklə məşhurdur, eyni zamanda texnoloji determinizm nəzəriyyəsini yaradan Veblen ilə də yaxından əməkdaşlıq etdi. Texnologiya ilə mərasim quruluşu arasındakı mübarizədən tez-tez danışırdı. Onun ən məşhur nəzəriyyələrindən biri "texnoloji müqavimət" anlayışını özündə cəmləşdirən bir proses və institutları bir mərasim kimi izah edir və bu müddətdə bu texnoloji həddən artıq təyini yaradır.

Terminin mənası[redaktə | mənbəni redaktə et]

border=none Əsas məqalə: Determinizm

Texnoloji determinizm texnoloji irəliləyişlərin, medianın və ya bütövlükdə texnologiyanın iqtisadiyyatda, tarixdə və sosial sahədə əsas aparıcı qüvvələrin necə olduğunu göstərməyə çalışır. Bu nəzəriyyə, texnologiyanın geniş olması səbəbindən sürətlənmiş qloballaşmanın qaçılmaz olduğunu iddia edən "hiperglobalistlər" tərəfindən fəal şəkildə dəstəklənir. Buna görə texnoloji inkişaf və yenilik sosial, iqtisadi və ya siyasi dəyişikliyin əsas mühərrikinə çevrilir. Texnoloji determinizmin tərəfdarları texnologiyanı onun ayrı bir hissəsi kimi deyil, bütün insan fəaliyyətinin əsasını görürlər. Beləliklə, bu nəzəriyyəyə görə, texnologiyaların təsiri danılmazdır və bu və ya digər texnologiyanın nə qədər geniş istifadə olunmasından asılı deyildir.[3]

Texnoloji determinizm, sosial dəyişiklik proseslərində mərkəzi bir səbəb elementi olaraq texnologiyanı və ya texnoloji tərəqqini müəyyənləşdirən bir yanaşma olaraq təyin edildi. Texnologiya inkişaf etdikcə bu texnologiyanın modeli istifadəçilərin davranışlarını özü müəyyənləşdirir, buna görə də insanın fəaliyyət azadlığını azaldır. Ancaq bu mövqe, texnologiyanın inkişaf etdiyi sosial və mədəni şərtlərə məhəl qoymur. Sosioloq Klod Fişer (1992) texnoloji determinizmin ən məşhur formalarını "bilyard topu" yanaşmaları kimi təsvir etdi, bu texnologiyada sosial vəziyyətə girilən xarici qüvvə kimi görülən və bir sıra geri dönüş effektləri verən.

Bir cəmiyyətin və ya mədəniyyətin istifadə olunan texnologiyalarla qarşılıqlı əlaqədə olduğunu və hətta onu meydana gətirdiyini tanımaq əvəzinə, texnoloji determinist hesab edir ki, "texnologiyaların istifadəsi əsasən texnologiyanın quruluşu, yəni onun formasından irəli gələn funksiyaları ilə müəyyən edilir" (Nil Postman). Bununla birlikdə, Daniel Çandler tərəfindən texnologiyanın mədəniyyətə daxil olmasının ardından bu texnologiyanın qaçılmaz bir inkişaf olduğunu iddia edən Daniel Çandlerin "qaçılmazlıq tezisi" ilə qarışdırılmamalıdır.[4]

Postman iddia edirdi ki:

Beləliklə, bir mətbəə, kompüter və televiziya yalnız məlumat ötürən maşınlar deyil. Bunlar hansısa şəkildə reallığı konseptləşdirdiyimiz metaforalardır. Dünyanı bizim üçün təsnif edirlər, onu təşkil edirlər, çərçivə qururlar, böyüdürlər, kiçildirlər, göründüyü kimi mübahisə edirlər. Bu media metaforaları vasitəsilə dünyanı olduğu kimi görmürük. Bunu öz sistemlərimiz kodladığımız kimi görürük. Məlumat formasının gücü belədir[5]

.

Yumşaq və sərt determinizm[redaktə | mənbəni redaktə et]

Sərt determinizmin tərəfdarları texnologiyanı sosial problemlərdən asılı olmayaraq inkişaf etməkdə olduğunu görürlər. İnanırlar ki, texnologiya ictimai fəaliyyətimizi tənzimləmək və mənasını dəyişdirmək üçün hərəkət edən güclü qüvvələr toplusunu yaradır. Bu determinizmə görə, texnologiyanın ehtiyaclarını ödəmək üçün təşkil edirik və bu təşkilatın nəticəsi bizdən asılı deyil və ya nəticə ilə bağlı seçim etmək azadlığımız yoxdur. XX əsrin fransız filosofu və sosial nəzəriyyəçisi Jak Ellul, möhkəm determinizmin tərəfdarı və muxtar texnologiya nəzəriyyəsinin tərəfdarı hesab olunur. Jak Ellyul 1954-cü ildə işlədiyi Texnoloji Cəmiyyətdə mahiyyət etibarilə bildirmişdir ki, texnologiya effektivliyinə görə təbii seçmə yolu ilə hansı sosial aspektlərin öz inkişafı üçün ən uyğun olduğunu müəyyənləşdirir.[6] İnsanlıq tarixinin çox hissəsi, coğrafiya, iqlim və digər təbii amillər əsasən sosial şəraitin parametrlərini müəyyənləşdirsə də, son zamanlarda texnologiya üstünlük təşkil edən obyektiv amilə çevrilmişdir. Bu prosesdə sənaye inqilabı mühüm rol oynadı.

Yumşaq determinizm, adından göründüyü kimi, texnologiyanın ictimai-siyasi vəziyyətlərlə qarşılıqlı əlaqəsinə daha passiv baxışdır. Yumşaq deterministlər hələ də texnologiyanın təkamülümüzdə bir vektor olduğunu qəbul edirlər, lakin vəziyyətin nəticəsi ilə bağlı qərar vermək şansımızın olduğunu iddia edirlər. Bu sərbəst iradə demək deyil, ancaq zarın yuvarlanması və nəticənin nə olacağını görmək üçün bir fürsət var deməkdir. Mülayim determinizmin bir az fərqli versiyası Uilyam Fildinq Oqbern tərəfindən irəli sürülən 1922-ci il texnoloji cəhətdən dəyişdirilmiş sosial dəyişiklik nəzəriyyəsidir, bu cəmiyyətdə böyük ixtiraların nəticələrinə uyğunlaşmaq lazımdır, lakin çox vaxt bunu yalnız mədəni geriləmə dövründən sonra edirlər.

Yumşaq determinizmin tərəfdarlarına kompompibilistlər, sərt determinizmin tərəfdarlarına kompatibilistlər deyilir. Sonuncular inanırlar ki, azad iradə və determinizm dünyada birlikdə mövcud ola bilər, uyğunsuzluq tərəfdarları isə onların birgə yaşamalarını inkar edirlər.

Nəzəriyyənin tənqidi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Texnoloji determinizmlə bağlı skeptizm, XX əsrin ortalarında texnologiya və elmə, xüsusən də nüvə silahının istehsalında atom enerjisindən istifadə, İkinci Dünya müharibəsi illərində nasist insan təcrübələri və üçüncü ölkələrdə iqtisadi inkişaf problemləri ilə əlaqədar artan bədbinliklə birlikdə meydana gəldi. dünyanın. Nəticədə, texnologiyanın inkişafına daha çox nəzarət etmək istəyi elmi cəmiyyətdə texnoloji determinizm modelində məyusluq yaratdı.

Texnoloji determinist nöqteyi-nəzərdən tənqid, texnologiyanın cəmiyyət üçün yaxşı olduğunu düşünənlərdən, neytral mövqe tutanlardan tutmuş, texnoloji determinizmin bir çox şeyə aid edilə bilən sosioloji hadisələrin təhlili olduğunu iddia edərək dəyişir.

Endryu Finberq yazırdı: "İnternet şəxsi ünsiyyət vasitəsi olduqda əsl inqilab baş verdi." Bununla yanaşı, Finberg tez-tez texnologiyanın anti-utopik cəhətini tanıyır, buna görə də İnternet texnologiyasına olan heyranlığı nəzərə alınmalıdır. İnternet kommunikasiyalarının demokratikləşdirilməsini təklif edir və insanların təkcə İnternetdəki məlumatların (və ya əyləncələrin) istehlakçıları deyil, həm də istehsalçıları olduğuna işarə edir. İnternetə yaxınlaşdıqda, insanlar "texnologiyanın arxa cəbhə müqavimətini dayandırmalı və bunu birdəfəlik qəbul edərək, daha da inkişafına əlverişli istiqamət verməlidirlər."[7]

Çandler, determinizmin mütləq texnologiyanı cəmiyyət üzərində mütləq güc mövqeyinə qoyması və bu inancın insanların texnologiyanı cəmiyyətin idarə etdiyi hər hansı bir qəbul edilən istiqaməti dəyişdirməkdə aciz qalmasına səbəb olacağı fikrinə söykənən texnoloji determinizmin tənqidinə fərqli bir fikir təklif edir. Buna görə texnoloji determinizm "özünü yerinə yetirən bir peyğəmbərlik" olur. Chandler, eyni zamanda, "siyasi nəzarət, sinif maraqları, iqtisadi təzyiq, coğrafi giriş, təhsil və ümumi görüşlər" də daxil olmaqla, cəmiyyətin inkişaf istiqamətini təyin edən texnologiyadan başqa bir çox məsələnin də olduğunu iddia edir[4].

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Smith & Marx, Merrit Roe & Leo. Does Technology Drive History? The Dilemma of Technological Determinism (The MIT Press). 1994.
  2. Heilbroner, Robert L.,. The worldly philosophers : the lives, times, and ideas of the great economic thinkers (Revised seventh edition). New York. ISBN 0-684-86214-X, 978-0-684-86214-9.
  3. 11. Технологический детерминизм. Философия.
  4. 4,0 4,1 Daniel Chandler. Technological or Media Determinism (Aberystwyth University). 2000.
  5. Postman, Teaching as a Conserving Activity (1979), p. 39)
  6. Jacques Ellul. The technological society. New York: Vintage Books. 1964. ISBN 978-0-394-70390-9.
  7. Kang C. FCC net neutrality plan gets picked apart from all sides (The Washington Post). 2010.

Ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Кириленко Г.Г., Шевцов Е.В. Краткий философский словарь. М. 2010, с. 376–377.
  • G.A. Cohen, Karl Marx's Theory of History: A Defence, Oxford and Princeton, 1978.
  • Huesemann, Michael H., and Joyce A. Huesemann (2011). Technofix: Why Technology Won't Save Us or the Environment, New Society Publishers, Gabriola Island, British Columbia, Canada, ISBN 0865717044, 464 pp.
  • Ong, Walter J (1982). Orality and Literacy: The Technologizing of the Word. New York: Methuen.
  • Roland, Alex. Once More into the Stirrups; Lynne White Jr, Medieval Technology and Social Change" Classics Revisited. 574–585.
  • Sawyer, P.H. and R.H. Hilton. "Technical Determinism" Past & Present. April 1963: 90–100.
  • Furbank, P.N. "The Myth of Determinism." Raritan. [City] Fall 2006: 79–87. EBSCOhost. Monroe Community College Library, Rochester, NY. 2 April 2007.
  • Chandler, Daniel. Technological or Media Determinism. 1995. 18 September 1995. <http://www.aber.ac.uk/media/Documents/tecdet/tecdet.html>

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]