Vurğu

Vurğu — sözdəki hecalardan birinin başqalarına nisbətən yüksək intonasiya ilə deyilməsidir.

Vurğu sözdə bir hecadan başqa hecaya keçərkən sözün mənası da dəyişə bilər. Belə sözlər omonim sözlərdir. Omonim sözlər — şəkilcə eyni, mənaca müxtəlif sözlərə deyilir.

Azərbaycan dilində vurğunun üç növü var:

1. Heca vurğusu
2. Məntiqi vurğu
3. Həyəcanlı vurğu

Vurğu Azərbaycan dilində əsas növü-heca vurğudur. Heca vurğusu sözdəki hecanın o biri hecaya nisbətın yüksək deyilməsi zamanı baş verir. Vurğu qəbul etməyən şəkilçilər də mövcuddur:

• İsmin şəxs şəkilçiləri:əm, sən, dir, ik, siniz, dirlər
• idi,imiş,isə hissəciyi,
• la şəkilçisi (isimlərdən feil düzəldərkən və zərf əmələ gətirdikdə), ma şəkilçisi (feildə inkarləq bildirən zaman),
• madan, arkən, ov, yev, ova, yeva, casına, dak, can, mı.