Vurğu
Vikipediya, açıq ensiklopediya
Vurğu — sözdəki hecalardan birinin başqalarına nisbətən yüksək intonasiya ilə deyilməsidir.
Vurğu sözdə bir hecadan başqa hecaya keçərkən sözün mənası da dəyişə bilər. Belə sözlər omonim sözlərdir. Omonim sözlər — şəkilcə eyni, mənaca müxtəlif sözlərə deyilir.
Azərbaycan dilində vurğunun üç növü var:
- Heca vurğusu
- Məntiqi vurğu
- Həyəcanlı vurğu
Vurğu Azərbaycan dilində əsas növü-heca vurğudur. Heca vurğusu sözdəki hecanın o biri hecaya nisbətın yüksək deyilməsi zamanı baş verir. Vurğu qəbul etməyən şəkilçilər də mövcuddur:
- İsmin şəxs şəkilçiləri:əm, sən, dir, ik, siniz, dirlər
- idi,imiş,isə hissəciyi,
- la şəkilçisi (isimlərdən feil düzəldərkən və zərf əmələ gətirdikdə), ma şəkilçisi (feildə inkarləq bildirən zaman),
- madan, arkən, ov, yev, ova, yeva, casına, dak, can, mı.
 |
Dil ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. |
