Mitoxondri

Tipik heyvan hüceyrəsinin diaqramı. Qeyd olunmuşlar orqanoidlərdir. 1. Nüvəcik 2. Nüvə 3. Ribosom 4. Vezikula 5. Dənəvər endoplazmatik (və ya retikulum) 6. Holci aparatı 7. Hüceyrə divarı 8. Hamar endoplazmatik şəbəkə (və ya retikulum) 9. Mitoxondri 10. Vakuol 11. Hialoplazma 12. Lizosom 13. Hüceyrə mərkəzi

Mitoxondri - (yun. μίτος (mitos) — sap, tel və χόνδρος (xondrion) -dən ,dənəvər) – forması əsasən oval, dəyirmi, çöp, və ya tel çəkilli olur, ancaq nadir hallarda mürəkkəb quruluşlu qantelşəkilli,fincanşəkillilərə rast gəlinir, uzunluğu 1-10 mikrometr, eni isə 0,25-1,00 mikrometr ölçüsündə olurlar.

Bioloji ədəbiyyatlarda onun kəşf olunması haqda müxtəlif fikirlər mövcuddur. Belə ki, N.Qrin , U.Staut, D.Teyler (1980) göstərdilər ki, mitoxondrini ilk dəfə olaraq əzələ hüceyrəsində Mixaelis 1850-ci ildə görmüş və tənəffüs prosesində xüsusi rolunu qeyd etmişdir. A. Lenincer (1966) qeyd edir ki, mitoxondrini 1894-cü ildə R.Altman görmüş bioplast, 1897-ci ildə isə Benda mitoxondri adlandırmışdır. Bəzi, ədəbiyatlarda isə, bu orqanoidin kəşfi tarixi 1890-ci il, başqa birində isə 1898-ci il göstərilir. Hanşı ildə kəşf olmasına baxmayaraq ,bu orqanoidə bütün eukoriot hüceyrələrdə rast gəlinir. Ancaq, bakteriya, göy-yaşıl yosunların hüceyrələrində, eləcə də onurğalı heyvanların eritrosit hüceyrələrində olmur.

Mitoxondrilərin əsas funksiyası universal enerji mənbəyi olan ATF sintez etməkdir. Bu səbəblə onlar sitoplazmanın ATF enerjisinə çox ehtiyac olan yerlərində daha sıx olurlar. Ona görə mitoxondriləri xloroplastlarla birlikdə hüceyrənin *güc* stansiyaları adlandırırlar. Hüceyrələrdə mitoxondrilər ikiyə bölünməklə çoxalır və öz funksiyalarını yerinə yetirir.

Mitoxondrilərin quruluşunu hər tərəfli öyrənmək elektron mikroskopun kəşfindən sonra mümkün olub. Müəyyənləşdirilib ki, onlar 3 komponentdən təşkil olunub:

1.Xarici membran- mitoxondrini hialoplazmadan ayıran hamar bir qatdır,qalınlığı 7 nm-ə qədərdir. Xarici membran mitoxondrinin tamlığını təmin etməklə yanaşı, sitoplazma ilə maddələr mübadiləsini də həyata keçirir. Xarici membranda lipidlərin sintezində iştirak edən fermentlər də var.

2.Daxili membran- Mitoxondrinin matriksini əhatə edir və içərisinə doğru yönəlmiş çoxsaylı qırışlar,büküşlər əmələ gətirir. Bu qırışlar krist (lat. Krista-pipik,çıxıntı) adlanır. Qalığı təxminən 7 nm-ə bərabərdir. Müxtəlif hüceyrələrdə kristlərin sayı da eyni deyildir. Bu say onlar və yüzlərlə ola bilər. Kristlər iş görən əzələ hüceyrələrində sayca artıq olur. Embrion heceyrələrində isə kristlərin sayı azdır. Kristlərin sayı nə qədər çox olarsa, deməli, orada oksidləşdirici və fosfatlaşdırıcı proseslər bir o qədər intensiv gedir. Məsələn, ürək əzələsi mitoxondrilərində kristlərin miqdarı qaraciyər hüceyrəsi mitoxondrisindəkin kristlərdən 3 dəfə çoxdur.

3.Mitoxondrinin matriksi- Kristlərin daxilində olan homogen maddədir, forması tel şəkilli və yaxud oval granula bənzərdir. Müəyyənləşdirilib ki nazik telşəkilli strukturlar DNT həlqəsi və RNT molekuludur, 15-20nm diametri olan qranulalar isə mitoxondrinin ribosomlarıdır. Daha iri dənələr isə, Kalsium və Magnezium kationları yığımından ibarətdir. DNT molekulunda 13 mitoxondrial zülalları konlaşdiran genlər mövcuddur.