Xosrov mirzə Qovanlı-Qacar (diplomat): Redaktələr arasındakı fərq

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k r2.6.4) (Bot redaktəsi əlavə edilir: cv:Хозрев-Мирза
k r2.7.1) (Bot redaktəsi əlavə edilir: fa:خسرو میرزا
Sətir 67: Sətir 67:
[[cv:Хозрев-Мирза]]
[[cv:Хозрев-Мирза]]
[[en:Khosrow Mirza]]
[[en:Khosrow Mirza]]
[[fa:خسرو میرزا]]
[[ru:Хозрев-Мирза]]
[[ru:Хозрев-Мирза]]

12:32, 26 avqust 2011 versiyası

XOSROV MİRZƏ QOVANLI-QACAR
fars. خسرو میرزا
Doğum tarixi 1813
Doğum yeri
Vəfat tarixi 1875
Vəfat yeri
Atası Abbas mirzə
Fəaliyyəti diplomat
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Xosrov mirzə Abbas mirzə oğlu Qovanlı-Qacar (1813-1875), Qacar şahzadəsi, diplomat


Həyatı

Abbas mirzə Qovanlı-Qacarın yеddinci Xоsrоv mirzə Təbriz şəhərində anadan оlmuşdu. Müкəmməl saray təhsili almışdı. A. S. Qribоyеdоvun nəşini Sankt-Peterburqa aparmışdı.

1829-cu ildə İran höküməti tərəfindən Хоsrоv mirzənin başçılığı ilə rus çаrı sаrаyınа göndərilmiş siyаsi nümayəndə hеyəti Mоsкvа, Tulа, Pеtеrburq şəhərlərində inкişаf еtməкdə оlаn sənаyе mərкəzlərini, mааrif, mədəniyyət və еlm оcаqlаrını, hərbi məкtəbləri, rəsədхаnа və digər mühüm müəssisələri gəzərəк оnlаrlа tаnış оlduqdа(56) İranın gеriliyinə, İran höküməti başçılarının qəflət yuхusundа uymаlаrınа, оnlаrın səhlənкаrlıqlаrınа аcıyır və кədərlənirdilər. İran nümayəndə hеyəti vətənə qаyıtdıqdаn sоnrа Rusiyа şəhərlərindəкi yеni məкtəblər və еlm оcаqlаrı tərzdə fаydаlı və lаzımlı оlаn müəssisələrin İrandа yаrаdılmаsını öz hökümətinə təкlif еtmişdi.

Tarixçi Əminə Pakrəvan yazır: “Lakin Sankt-Peterburqda daima Abbas mirzə ilə ilgili olaraq bir rahatsızlıq duyulmaqda idi. Düşünürdülər ki, şahzadə özünü toparlayıb savaşa başlayacaqdır. Abbas mirzənin Osmanlı ilə gizlin anlaşması haqda Rusiya bilgi əldə etmişdi. Rusiya bu gizlin anlaşmanı bir ihanət kimi yozurdu. Bu ihanəti ortadan qaldırmaq üçün Qacar dövləti tərəfindən önəmli bir heyətin Sankt-Peterburqu ziyarət etməsini bəkləyirdi. Ancaq bu heyətin başında önəmli bir şəxsiyət durmalı idi ki, istənildiyində Qriboyedovun intiqamını onu girov saxlayaraq ala bilsinlər. Qriboyedov hadisəsi Abbas mirzənin səfəri¬nin baş tutmasını əngəlləmişdi. Bu üzdən Abbas mirzə öz oğlu Xosrov mirzəni bu səfər üçün nəzərdə tutdu. Xosrov mirzə atasının ən yaxın danışmanı olmuş, Tufarqandakı müzakirələrdə də iştirak et¬mişdı. Hətta General Paskeviç ona “Yarım Abbas” (Bu ifadə tərcümə edilməmişdir. əsərin orjinal şəklində də “yarım Abbas” olaraq getməkdədir.) olaraq xitab etməkdə idi. “Yarım Abbas” Türk dilində, yəni Abbasın yarısı de¬məkdir. Abbasın yarısı deməkdə Paskeviç Abbas mirzənin yarısı kimi bir anlamı nəzərdə tuturdu. Şübhəsiz ki, rus generalın ona bu şəkildə xitab etməsinin səbəbləri var idi. Xosrov mirzə zəka və siyasi davranış olaraq atasına bənzəməkdə idi”. Xosrov mirzə İranın, Qacar dövlətinin ictimai-siyasi həyatında mühim rol oynamışdı.

Tarixçi Əminə Pakrəvan yazır: “Gənc Xosrov mirzə öz heyəti ilə bir yerdə Sankt-Peterburqa yola düşdü. Xosrov mirzəni Gürcüstanda çox yüksək səviyədə qarşı¬ladılar. Lakin Xosrov mirzə özünü Rusiya-Qacariyə dövlətləri ara¬sındakı münasibətlərin qurbanlığı kimi sanırdı. Düşünürdü ki, Qri¬boyedovun intiqamını ondan alacaqlar, ancaq bu qurbanlığa hazır idi. Sankt-Peterburqda Xosrov mirzəni qəbul etmə törənı yaylıq sarayında gerçəkləşdi. Sankt-Peterburq, Abbas mirzənin Ucandakı hərbi paradından və ordusunu təkrar döyüş halına gətirməsindən, İstanbulla gizlin anlaşmasından xəbərdar idi. Xosrov mirzə öz davranışlarında özünə tam bir güvən örnəyini sərgiləyərək İmperatorla görüşə hazırlaşırdı. Rus imperatorunun önündə diz çökərək, qılıncının ucu¬nu öz sinəsinə tərəf tutaraq ona təqdim etdi. Xosrov mirzə atasının problemlərini həll etmək üçün fəda olmağa hazır idi. İmperator, Xos¬rov mirzənin girov olaraq saxlanılmasını da düşünmüşdü. Bu üzdən də iki ay müddətincə rəhinə kimi saxlanılan Xosrov mirzə ilə bir diplomat kimi deyil, bir çocuqmuş kimi davranırdılar. Xosrov mirzə iki ay müddətincə qaldığı sarayda oranın memarlıq gözəlliyi ilə bağlı heyrətlərini gizlədə bilmirdi. Olayların axışı Rusiyanın Avropa və Osmanlı ilə olan münasibəti fərqli düzeyə gəlmişdi. Bu hadisələr Rusiyanı Qacariyə ilə barışcıl irtibata girməyə zorlayırdı. Bu üzdən də Xosrov mirzənin bu ziyarəti Rusiya tərəfindən Qacar dövlətinin Qriboyedov hadisəsi ilə bağlı üzr istəməsi kimi yozumlandı. Qacar dövləti ilə münasibətlərin normallaşdırılması qərarlaşdırıldı.

Fətəli şah, Şiraz problemini həll etdikdən sonra Həmədanda ailəsi ilə bir yerdə dincəlməyi düşündü. Lakin Xuzistanın isti çöllərindən keçər¬kən Şahın qadınları çox rahatsızlanmışdılar”.

Xosrov mirzə öz missiyasını yerinə yetirib İrana döndü.

Tarixçi Əminə Pakrəvan yazır: “Şah, Həmədanda yerləş¬dikdən sonra Abbas mirzəyə bir məktub yazıb onun da Həmədana gəlməsini istədi. Abbas mirzə oğlu Xosrov mirzə ilə bir yerdə Həmədana getdi. Xosrov mirzə, Rusiya imperatoru ilə görüşünün nəti¬cələrini şaha söyləyəcəkdi. “Yeni tarix”in yazarı Cahangir mirzə, ayrıntılarını söyləmədən şahın Abbas mirzə və Xosrov mirzə ilə çox yüksək səviyədə davrandığını yazır. Abbas mirzənin gəlişi münasibəti ilə şənliklər edilmiş və böyük bir qarşılama törəni gerçəkləşmişdir”. Xosrov mirzə bir çox döyüşlərdə iştirak etmişdi.

Tarixçi Əminə Pakrəvan yazır: “Ancaq Kirmanda hökümət edən Xosrov mirzəyə daha çətin görəv (vəzifə) verilmişdi. Xosrov mirzə, Yusif xan Topçu ilə bir yerdə Azərbaycan ordusunun böyük bir hissəsini topları ilə bir yerdə Kirman və Xorasan arasında yerləşən qumsal çöllükdən keçirib Xorasana sövq etməli idilər.

Ancaq Məşhədə xəbər gəldi ki, Xosrov mirzə öz ordusu ilə qumsal çöllərdən uzaqlaşmış və insan yaşayan yerlərə yaxınlaşmış¬dır. Təbəs vahələri Xosrov mirzəni yaxşı qarşılamışdı. O bölgənin kiçik xanları hətta Xosrov mirzəyə qatılıb, öz hörmətlərini Abbas mirzəyə bildirmək üçün Xorasana yola düşmüşdülər. Ancaq Təbəsin yaxınlığında olan və möhkəm qalaları ilə səciyələnən Tərşiz şəhəri düşmənlik etməyə başladı. Bu şəhərin mühasirəsi və alınması iki ay sürdü. ən sonda bu nahiyənin Məhəmməd xan Gəraylı adında bir xanının Xosrov mirzə ilə iş birliyi nəticəsində şəhər zəbt edildi. Məhəmməd xan Gəraylı özü istiqlaldan yana idi. Ancaq bəlli səbəblər üzündən 1832-ci ildə Azərbaycan ordusuna yardım etmək zorunda qalmışdı. O kiçik şəhərdə 10.000 xəlvər buğda ehtikar edilmişdi. Xosrov mirzə bu buğdanı öz əsgərləri arasında paylamaq yerinə bazarda satışa buraxıb gəlirini orduya xərclədi. Bu qədər buğdanın satı¬şa buraxılması Tərşiz əhalisini sevindirmişdi. Çünkü o soyuq qış günlərində ehtikar üzündən şəhərdə aclıq hiss edilməyə başlamışdı”.

Ədəbiyyat

  • Бойко С. А., Давыдов Б. Б., Сидорова М. В. Вступительная статья: Персидское посольство 1829 г. // Российский Архив: История Отечества в свидетельствах и документах XVIII—XX вв.: Альманах. — М.: Студия ТРИТЭ: Рос. Архив, 2003. — С. 187—188. — [Т. XII].
  • «Отечественные Записки» 1829, ч. 40, стр. 118 и 138; ср. Записки П. А. Каратыгина, т. I, Л., 1929, стр. 283
  • Записки Сухтелена, «Русский Архив», 1889 г., № 1
  • Ад. П. Берже. Хосров-мирза. — Русская старина, 1879, с. 414
  • Персидский поэт XIX в. Фазил-хан Шайда: (К встрече Пушкина с миссией Хосров-мирзы и к русско-иранским культурным отношениям) // Средневековый Восток: История, культура, источниковедение. М., 1980. С. 226—230, 313—318
  • Боглачев С. В. Персидский принц Хосров-мирза // ХС, 2

Mənbə

  • Ənvər Çingizoğlu, Qacarlar və Qacar kəndi, Bakı, “Şuşa”, 2008, 334 səh.

Həmçinin bax

Xarici keçidlər