Əqidə: Redaktələr arasındakı fərq
Naviqasiyaya keçin
Axtarışa keçin
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 1: | Sətir 1: | ||
'''Əqidə''' — insanın fəaliyyət motivlərindən biri, şəxsiyyətdə müəyyən məsləkin formalaşması. Əqidə şəxsiyyətin dərk edilmiş motivlər sisteminə daxil olub, onun nəyin xatirinə və necə davranmasını şərtləndirir. İnsanın istinad etdiyi fikir və ideyalar onun inkişaf səviyyəsindən, bilik ehtiyatından asılıdır və şəxsiyyətin baxışlar sisteminin tərkib hissəsi kimi öz davamlılığı ilə səciyyələnir. |
'''Əqidə''' — insanın fəaliyyət motivlərindən biri, şəxsiyyətdə müəyyən məsləkin formalaşması. Əqidə şəxsiyyətin dərk edilmiş motivlər sisteminə daxil olub, onun nəyin xatirinə və necə davranmasını şərtləndirir. İnsanın istinad etdiyi fikir və ideyalar onun inkişaf səviyyəsindən, bilik ehtiyatından asılıdır və şəxsiyyətin baxışlar sisteminin tərkib hissəsi kimi öz davamlılığı ilə səciyyələnir. |
||
Əqidə insanın şəxsi müşahidə və düşüncələrinin köməyilə cisim və hadisələrin mahiyyətini müstəqil surətdə dərindən anlamaqla əldə etdiyi biliklərdən təcrübədə istifadə etməsi nəticəsində formalaşır və bu zaman insanın hiss və düşüncələri üzvi surətdə birləşib, şəxsiyyyətin davranış və rəftarında daxili |
Əqidə insanın şəxsi müşahidə və düşüncələrinin köməyilə cisim və hadisələrin mahiyyətini müstəqil surətdə dərindən anlamaqla əldə etdiyi biliklərdən təcrübədə istifadə etməsi nəticəsində formalaşır və bu zaman insanın hiss və düşüncələri üzvi surətdə birləşib, şəxsiyyyətin davranış və rəftarında daxili müəyyənlik yaradır. |
||
{{İslam-qaralama}} |
{{İslam-qaralama}} |
11:39, 30 avqust 2012 tarixindəki versiya
Əqidə — insanın fəaliyyət motivlərindən biri, şəxsiyyətdə müəyyən məsləkin formalaşması. Əqidə şəxsiyyətin dərk edilmiş motivlər sisteminə daxil olub, onun nəyin xatirinə və necə davranmasını şərtləndirir. İnsanın istinad etdiyi fikir və ideyalar onun inkişaf səviyyəsindən, bilik ehtiyatından asılıdır və şəxsiyyətin baxışlar sisteminin tərkib hissəsi kimi öz davamlılığı ilə səciyyələnir.
Əqidə insanın şəxsi müşahidə və düşüncələrinin köməyilə cisim və hadisələrin mahiyyətini müstəqil surətdə dərindən anlamaqla əldə etdiyi biliklərdən təcrübədə istifadə etməsi nəticəsində formalaşır və bu zaman insanın hiss və düşüncələri üzvi surətdə birləşib, şəxsiyyyətin davranış və rəftarında daxili müəyyənlik yaradır.