Avreli Viktor: Redaktələr arasındakı fərq

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 16: Sətir 16:
[[Kateqoriya:Qədim Roma tarixçiləri]]
[[Kateqoriya:Qədim Roma tarixçiləri]]
[[Kateqoriya:IV əsr şəxsləri]]
[[Kateqoriya:IV əsr şəxsləri]]
[[Kateqoriya:320-ci ildə doğulanlar]]
[[Kateqoriya:390-cı ildə vəfat edənlər]]

04:52, 29 mart 2015 versiyası

Avreli Viktor (IV əsr) — Roma tarixçisi.

Avreli Viktor IV əsrdə Karfagendə torpaq sahibkarı ailəsində anadan olmuş, gəncliyində imperator Yulianın ordusunda xidmət etmişdir. Yulian öz rəqibi Konstansiyaya qalib gələndən sonra Avreli vali təyin olunmuşdur. İmperator Feodisi isə onu yüksək qiymətləndirərək 389-cu ildə Roma şəhərinin profektoru təyin etmişdir. Onu yaxşı tanıyan məşhur tarixçi Ammian Marsellin yazırdı ki, ağıllı düşüncə tərzinə görə Avreli ilə mübahisə etmək xoş idi.

Avreli Viktorun əsərlərindən ən məşhuru "Sezarlar haqqında" traktatıdır. Bu əsərdə o, imperator Oktavian Avqustdan Yuliana qədər 89 imperatorun qısa bioqrafiyasını qələmə almışdır. Adəti üzrə hökmdarların qısa xarakteristikasını verib, ilk növbədə onların əxlaqi keyfiyyətlərini nəzərə çatdırır. O, bir neçə sətirlə imperatorların zahiri təsvirlərini də unutmurdu.

Bütün bioqrafiyalardan görünür ki, tarixçi qatı Roma tərəfdarıdır. O, imperiyanı möhkəmləndirən Sezarlardan geniş bəhs etmiş, onlar haqqında tərifli epitetlər işlətmişdir. Amma ən çox rəğbətlə bəhs etdiyi Sentimi Severdir ki, burada da təəccüblü heç nə yoxdur. Belə ki, imperator Sever də Avreli Viktor kimi Şimali Afrikalı idi.

Avrelinin əsərlərində müəyyən möcüzələrə və təbiət əlamətlərinə inam çox yerdə özünü göstərir. Amma qəribədir ki, dini təsir, xüsusilə xristianlığın əlamətləri qətiyyən hiss olunmur. Bu da yüksək imperiya dairələrində hələ köhnə dini ənənələrin möhkəm olduğunu göstərirdi.

Avrelinin başqa əsərləri də var. Onlardan "İmperatorların həyat və əxlaqından nümunələr" və "Roma tarixi"ni qeyd etmək olar.

Mənbə

  • Əlisa Nicat. Dünya tarixçiləri. Bakı,1998. səh.11.