Bazalt: Redaktələr arasındakı fərq

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 2: Sətir 2:
'''Bazalt''' — normal cərgəli effuziv dağ süxuru, ən çox yayılan kaynotip süxurları.
'''Bazalt''' — normal cərgəli effuziv dağ süxuru, ən çox yayılan kaynotip süxurları.
== Haqqında ==
== Haqqında ==
Bazaltın analoqları [[diabaz]] və bazalt porfritidir. Bazaltlar püskürmə suxurların əsas kütləsini təşkil edir. Onlar müasir okeanların diblərini təşkil etməklə yanaşı, quru sahələrdə də geniş əraziləri tutur. Məsələn, Mərkəzi Sibirdə çox böyük ərazi qalın bazalt layları ilə örtülmüşdür.
Bazaltlar püskürmə suxurların əsas kütləsini təşkil edir. Onlar müasir okeanların diblərini təşkil etməklə yanaşı, quru sahələrdə də geniş əraziləri tutur. Məsələn, Mərkəzi Sibirdə çox böyük ərazi qalın bazalt layları ilə örtülmüşdür."Bazalt" həbəş dilində "bazal" (dəmirsaxlayan daş) sözündən törəmişdir və ilk dəfə Böyük Plini tərəfindən işlədilmişdir.

Bazaltın analoqları [[diabaz]] və bazalt porfritidir.


== Ədəbiyyat ==
== Ədəbiyyat ==

18:21, 31 oktyabr 2015 tarixindəki versiya

Bazaltın sütun xarakteli strukturu.

Bazalt — normal cərgəli effuziv dağ süxuru, ən çox yayılan kaynotip süxurları.

Haqqında

Bazaltlar püskürmə suxurların əsas kütləsini təşkil edir. Onlar müasir okeanların diblərini təşkil etməklə yanaşı, quru sahələrdə də geniş əraziləri tutur. Məsələn, Mərkəzi Sibirdə çox böyük ərazi qalın bazalt layları ilə örtülmüşdür."Bazalt" həbəş dilində "bazal" (dəmirsaxlayan daş) sözündən törəmişdir və ilk dəfə Böyük Plini tərəfindən işlədilmişdir.

Bazaltın analoqları diabaz və bazalt porfritidir.

Ədəbiyyat

  • Краткий геологический словарь //под ред. проф. Г. И. Немкова. — М., «Недра»,1989.
  • Практическое руководство по общей геологии //под ред. проф. Н.В Короновского. — М., «Академия», 2007
  • Аблесимов Н.Е., Земцов А.Н. Релаксационные эффекты в неравновесных конденсированных системах. Базальты: от извержения до волокна. Москва, ИТиГ ДВО РАН, 2010. 400 с.

Mənbə