Mənbəşünaslıq
Naviqasiyaya keçin
Axtarışa keçin
Mənbəşünaslıq - tarixi-mədəni mənbələrin öyrənilməsi haqqında elm.
Haqqında[redaktə | mənbəni redaktə et]
Xüsusi elmi intizam kimi, Mənbəşünaslıq XIX əsrdə formalaşıb. Bu həm də, tarixi mənbələrin tədqiqi və onlardan istifadə üsullarını işləyib hazırlayan köməkçi fənn, habelə həmin mənbələrin özüdür; məxəzşünaslıqdır.[1]
Mənbələr müxtəlif cür təsnifləndirilir. Azərbaycan tarixinə dair mənbələr əsasən bu cür təsnif edilmişdir: şifahi, maddi, dilçilik, etnoqrafiq, yazılı, kino foto fono sənədlər.[2]
| Sıra | Tarixi mənbələrin qrupları | Tərkibi |
|---|---|---|
| 1 | Şifahi | Əfsanələr, nağıllar, bayatılar, atalar sözləri, zərb-məsəllər və s. |
| 2 | Maddi | Əmək alətləri, sənətkarlıq məmulatları, incəsənət əsərləri, memarlıq qurğuları, ev qalıqları və s. |
| 3 | Dilçilik | Dilə dair məlumatlar |
| 4 | Etnoqrafiq | Müxtəlif xalqların məişət ənənələri və s. |
| 5 | Yazılı | Epiqrafik abidələr, qrafitlər, papirus, dəri, kağız üzərindəki əlyazmalar, çap materialları və s. |
| 6 | Kino, foto, fono sənədlər | Foto sənədlər, kino xronikalar, səs yazıları və s. |
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ "Mənbəşünaslıq termini". 2021-04-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2023.
- ↑ Kərim Şükürov. 3 // Azərbaycan tarixi (elmi-nəzəri və praktik problemləri) (PDF) (Azərbaycan). 1. Bakı: Bakı Universiteti. 2004. səh. 86. 2023-06-20 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2023-06-20.
