Sena çayı: Redaktələr arasındakı fərq

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 19: Sətir 19:
== Etimologiyası ==
== Etimologiyası ==
Antik dövrdə çayın adı ''Sekvana'' (Sequana) kimi səslənirdi<ref>[http://www.polit.ru/lectures/2010/07/01/zalizniak.html А. А. Зализняк «Что такое любительская лингвистика»]</ref>. Ehtimal edilir ki, kelt sözü olan ''Siquana'' Hind-Avropa dillərindən əvvəlki ''sak-'' (müqəddəs) sözündən əmələ gəlib.
Antik dövrdə çayın adı ''Sekvana'' (Sequana) kimi səslənirdi<ref>[http://www.polit.ru/lectures/2010/07/01/zalizniak.html А. А. Зализняк «Что такое любительская лингвистика»]</ref>. Ehtimal edilir ki, kelt sözü olan ''Siquana'' Hind-Avropa dillərindən əvvəlki ''sak-'' (müqəddəs) sözündən əmələ gəlib.

[[Şəkil:Seine wide.jpg|thumb|1000px|Gecə Parisində Sena çayının görüntüləri]]






17:30, 25 avqust 2011 tarixindəki versiya

Sena çayı
Eyfel qülləsindən Sena çayının görüntüsü


Sena (fr. Seine [sɛn], lat. Sequana) — Fransanın şimalında çay, böyük nəqliyyat qovşağı.

Uzunluğu — 776 км, sahəsi — 78,65 min км².

Hidroqrafiya

Sena mənbəyini burqundiyanın cənub ndakı lanqr dağından götürür və Paris sahəsində genişlənir. Parisdən sonra onun axın xətti əyilir. qavr yaxınlığında La-Manş körfəzindəki Sena buxtasına tökülür Çayın başlanğıcında dünyada ən uzun asma körpülərdən biri tikilib.

Ona tökülən çaylar: sağdan — Ob, Marna, Uaza; sol tərəfdən — Yonna.

İqtisadiyyat və ekologiya

Senadan gəmiçilik üçün geniş istifadə edilir. Морские суда с осадкой до 6,5 мetr dərinliyindəki gəmilər Ruanaya qədər üzə bilirlər; Ruana ilə Paris arasında isə dərinliyi 3,2 мetr götürə bilən çay gəmiləri üzürlər.

Çayın suları çox çirklənibdir.

Etimologiyası

Antik dövrdə çayın adı Sekvana (Sequana) kimi səslənirdi[1]. Ehtimal edilir ki, kelt sözü olan Siquana Hind-Avropa dillərindən əvvəlki sak- (müqəddəs) sözündən əmələ gəlib.

Gecə Parisində Sena çayının görüntüləri


Ədəbiyyat

İstinadlar

  1. А. А. Зализняк «Что такое любительская лингвистика»