Dialekt: Redaktələr arasındakı fərq

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 1: Sətir 1:
'''Ləhcə''' — sözü [[Ərəb dili|ərəb mənşəli]] [[İsim|isim]]dir.<ref name="AzDİL-III-251">[[Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti]]. Dörd cilddə. III cild (QLMNOÖPR). Redaktor: [[Əliheydər Orucov]]; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: [[Ağamusa Axundov]]. Bakı: [[Şərq-Qərb nəşriyyatı|Şərq – Qərb]], 2006, səh. 251 ISBN 978-9952-34-025-9</ref> [[Dilçilik]]də ümumi dialekt xüsusiyyətlərinə malik olan hər hansı bir dilin yerli şivələr qrupuna yəni dialektə "ləhcə" deyilir.<ref name="AzDİL-III-251"></ref><ref name="AzDİL-I-616"></ref> Dialekt yunan mənşəli ([[Qədim Yunan dili]]: διάλεκτος) sözdür.<ref name="AzDİL-I-616">[[Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti]]. Dörd cilddə. I cild (ABCÇD). Redaktor: [[Əliheydər Orucov]]; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: [[Ağamusa Axundov]]. Bakı: [[Şərq-Qərb nəşriyyatı|Şərq – Qərb]], 2006, səh. 616 ISBN 978-9952-34-023-5</ref> Sıx ərazi birliyinə malik, daima və bilavasitə ünsiyyətdə olan adamlar tərəfindən işlədilən dilə "dialekt" (ləhcə) deyilir.<ref name="">Dilçilik ensiklopediyası. [http://www.translit.az/ELEKTRON%20KITABXANA/LUGETLER/Ensiklopediya.pdf I cild (dərs vəsaiti)]. Müəllif və redaktor (): filologiya elmləri doktoru, prof. [[Fəxrəddin Veysəlli]]. Bakı: [[Mütərcim Tərcümə və Nəşriyyat-Poliqrafiya Mərkəzi|Mütərcim]], səh. 477</ref> Yəni dialekt (ləhcə) bir–birinə yaxın olan şivələrin məcmusudur.
'''Ləhcə''' — sözü [[Ərəb dili|ərəb mənşəli]] [[İsim|isim]]dir.<ref name="AzDİL-III-251">[[Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti]]. Dörd cilddə. III cild (QLMNOÖPR). Redaktor: [[Əliheydər Orucov]]; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: [[Ağamusa Axundov]]. Bakı: [[Şərq-Qərb nəşriyyatı|Şərq – Qərb]], 2006, səh. 251 ISBN 978-9952-34-025-9</ref> [[Dilçilik]]də ümumi dialekt xüsusiyyətlərinə malik olan hər hansı bir dilin yerli şivələr qrupuna yəni dialektə "ləhcə" deyilir.<ref name="AzDİL-III-251"></ref><ref name="AzDİL-I-616"></ref> Dialekt yunan mənşəli ([[Qədim Yunan dili]]: διάλεκτος) sözdür.<ref name="AzDİL-I-616">[[Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti]]. Dörd cilddə. I cild (ABCÇD). Redaktor: [[Əliheydər Orucov]]; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: [[Ağamusa Axundov]]. Bakı: [[Şərq-Qərb nəşriyyatı|Şərq – Qərb]], 2006, səh. 616 ISBN 978-9952-34-023-5</ref> Sıx ərazi birliyinə malik, daima və bilavasitə ünsiyyətdə olan adamlar tərəfindən işlədilən dilə "dialekt" (ləhcə) deyilir.<ref name="">Dilçilik ensiklopediyası (Dilçilik terminlərinin rus dilində sıralanması, alman, ingilis və fransız dillərində ekvivalenti və Azərbaycan dilində şərhi). [http://www.translit.az/ELEKTRON%20KITABXANA/LUGETLER/Ensiklopediya.pdf I cild (dərs vəsaiti)]. Müəllif və redaktor: filologiya elmləri doktoru, prof. [[Fəxrəddin Veysəlli]]. Bakı: [[Mütərcim Tərcümə və Nəşriyyat-Poliqrafiya Mərkəzi|Mütərcim]], səh. 477</ref> Yəni dialekt (ləhcə) bir–birinə yaxın olan şivələrin məcmusudur.


Hər dildə danışıq ləhcələri var. Misal üçün [[Azərbaycan dili]]nin Muğan ləhcəsi, Təbriz ləhcəsi, Bakı ləhcəsi, Zəncan ləhcəsi.
Hər dildə danışıq ləhcələri var. Misal üçün [[Azərbaycan dili]]nin Muğan ləhcəsi, Təbriz ləhcəsi, Bakı ləhcəsi, Zəncan ləhcəsi.

12:07, 6 aprel 2015 tarixindəki versiya

Ləhcə — sözü ərəb mənşəli isimdir.[1] Dilçilikdə ümumi dialekt xüsusiyyətlərinə malik olan hər hansı bir dilin yerli şivələr qrupuna yəni dialektə "ləhcə" deyilir.[1][2] Dialekt yunan mənşəli (Qədim Yunan dili: διάλεκτος) sözdür.[2] Sıx ərazi birliyinə malik, daima və bilavasitə ünsiyyətdə olan adamlar tərəfindən işlədilən dilə "dialekt" (ləhcə) deyilir.[3] Yəni dialekt (ləhcə) bir–birinə yaxın olan şivələrin məcmusudur.

Hər dildə danışıq ləhcələri var. Misal üçün Azərbaycan dilinin Muğan ləhcəsi, Təbriz ləhcəsi, Bakı ləhcəsi, Zəncan ləhcəsi.

İstinadlar

  1. 1 2 Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. III cild (QLMNOÖPR). Redaktor: Əliheydər Orucov; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: Ağamusa Axundov. Bakı: Şərq – Qərb, 2006, səh. 251 ISBN 978-9952-34-025-9
  2. 1 2 Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. I cild (ABCÇD). Redaktor: Əliheydər Orucov; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: Ağamusa Axundov. Bakı: Şərq – Qərb, 2006, səh. 616 ISBN 978-9952-34-023-5
  3. Dilçilik ensiklopediyası (Dilçilik terminlərinin rus dilində sıralanması, alman, ingilis və fransız dillərində ekvivalenti və Azərbaycan dilində şərhi). I cild (dərs vəsaiti). Müəllif və redaktor: filologiya elmləri doktoru, prof. Fəxrəddin Veysəlli. Bakı: Mütərcim, səh. 477