Rədif (ədəbiyyat): Redaktələr arasındakı fərq
Redaktənin izahı yoxdur |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
| Sətir 1: | Sətir 1: | ||
'''Rədif''' ({{lang-ar|رديف}}- ''əlavə, rezerv'') |
'''Rədif''' ({{lang-ar|رديف}}- ''əlavə, rezerv'') — hər beytin axırında qafiyədən sonra təkrar edilən söz və ya söz birləşməsi <ref>[http://dict.obastan.com/word/33786/lng/RU/R%C6%8FD%C4%B0F Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti - Rədif]</ref>. Misra sonunda ahəngdar və ardıcıl surətdə səslənən belə sözlər |
||
oxucunun diqqətinin konkret bir mətləb üzərində cəmləşməsində, bədii əsərdən nəticə çıxarmaqda mühüm rol oynayır. Şeirdə sözlərin qafiyələnməsi yerinə görə də müxtəlifdir. |
|||
Şeirdə misralar cüt-cüt, çarpaz və ya başqa şəkildə qafiyələnə bilər. Müxtəlif şeir şəkillərində qafiyə quruluşu müxtəlifdir. |
|||
Rədifli qəzəldə qafiyələnən bütün sətirlər eyni sözlə bitir. Divan ədəbiyyatında “eşq”, “gecə”, “şam”, “hamam”, ”könül” kimi rədiflər üzərində rədifli qəzəllər yazmaq bir ənənədir. Həmçinin xalq şeirində qoşmanında “dağlar”, “durnalar” tipli rədif qafiyələri vardır.<ref>[http://www.anl.az/el/alf7/er_en.pdf Rəhim Əliyеv. Ədəbiyyаt nəzəriyyəsi. – Bаkı: Mütərcim, 2008. – 360 səh. s. 270]</ref> <ref>[http://www.musigi-dunya.az/new/read_magazine.asp?id=280&page=2 İradə Köçərli - Aşıq Şəmşirin musiqi dünyası. "Musiqi dünyası" jurnalı.]</ref> |
Rədifli qəzəldə qafiyələnən bütün sətirlər eyni sözlə bitir. Divan ədəbiyyatında “eşq”, “gecə”, “şam”, “hamam”, ”könül” kimi rədiflər üzərində rədifli qəzəllər yazmaq bir ənənədir. Həmçinin xalq şeirində qoşmanında “dağlar”, “durnalar” tipli rədif qafiyələri vardır.<ref>[http://www.anl.az/el/alf7/er_en.pdf Rəhim Əliyеv. Ədəbiyyаt nəzəriyyəsi. – Bаkı: Mütərcim, 2008. – 360 səh. s. 270]</ref> <ref>[http://www.musigi-dunya.az/new/read_magazine.asp?id=280&page=2 İradə Köçərli - Aşıq Şəmşirin musiqi dünyası. "Musiqi dünyası" jurnalı.]</ref> |
||
17:09, 10 may 2015 tarixindəki versiya
Rədif (ərəb. رديف- əlavə, rezerv) — hər beytin axırında qafiyədən sonra təkrar edilən söz və ya söz birləşməsi [1]. Misra sonunda ahəngdar və ardıcıl surətdə səslənən belə sözlər oxucunun diqqətinin konkret bir mətləb üzərində cəmləşməsində, bədii əsərdən nəticə çıxarmaqda mühüm rol oynayır. Şeirdə sözlərin qafiyələnməsi yerinə görə də müxtəlifdir. Şeirdə misralar cüt-cüt, çarpaz və ya başqa şəkildə qafiyələnə bilər. Müxtəlif şeir şəkillərində qafiyə quruluşu müxtəlifdir.
Rədifli qəzəldə qafiyələnən bütün sətirlər eyni sözlə bitir. Divan ədəbiyyatında “eşq”, “gecə”, “şam”, “hamam”, ”könül” kimi rədiflər üzərində rədifli qəzəllər yazmaq bir ənənədir. Həmçinin xalq şeirində qoşmanında “dağlar”, “durnalar” tipli rədif qafiyələri vardır.[2] [3]
İstinadlar
- ↑ Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti - Rədif
- ↑ Rəhim Əliyеv. Ədəbiyyаt nəzəriyyəsi. – Bаkı: Mütərcim, 2008. – 360 səh. s. 270
- ↑ İradə Köçərli - Aşıq Şəmşirin musiqi dünyası. "Musiqi dünyası" jurnalı.
