Doha: Redaktələr arasındakı fərq

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k →‎İstinadlar: replaced: <references/> → {{İstinad siyahısı}} using AWB
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 2: Sətir 2:
'''Doha''' — [[Qətər]]in paytaxtı.
'''Doha''' — [[Qətər]]in paytaxtı.


== Coğrafiyası ==
Doha çiçəklənən şəhərlərdən biridir, burada müxtəlif xalqların mədəniyyəti, qədim tarix və müasir incəsənət bir-biri ilə harmoniya təşkil edir. 19-cu əsrdə əsası qoyulan şəhər antik memarlıq abidələrini və qədim dövrün izlərini özündə saxlamağı bacarıb. Burada ərəblərin, pakistanlıların, hindlilərin və iranlıların mədəniyyətinin ruhu var. Buna görə də Qətərin paytaxtı şərq ruhlu, mədəniyyəti isə rəngarəngdir<ref>[http://ann.az/az/index.php?option=com_k2&view=item&id=5278:%C9%99n-m%C9%99%C5%9Fhur-m%C9%99d%C9%99niyy%C9%99t-m%C9%99rk%C9%99zl%C9%99ri&Itemid=576 ''Ən məşhur mədəniyyət mərkəzləri''. '''ann.az''']</ref>.
Başqa ölkələrdə olduğu kimi [[Qətər|Qətərdə]] də paytaxt bir növ ölkənin simasını müəyyən edir. Doha ölkənin qədim şəhəri olub, yarımadanın şərqində dayaz buxta sahilində yerləşir. Dəniz sahilindən başlayan Doha İran körfəzi boyunca 7 km məsafədə uzanır. Bura şəhərin ən cazibəli yeridir. Palmalar və güllər sahilə xüsusi yaraşıq verir.<ref name=":0">Soltanova H.B., Məmmədov C.A. «Yaxın və Orta Şərq ölkələrinin iqtisadi və sosial coğrafiyası» (dərslik). Bakı: «Bakı Universiteti» nəşriyyatı, 2008, s. 140-142</ref>

== Tarixi ==
Əvvəllər şəhərin yerində əl-Bida adlanan kiçik yaşayış məntəqəsi olmuş, XVIII əsrdən etibarən bu məntəqə böyüməyə başlamışdır. Ötən əsrin 50-ci illərinin əvvəllərinə kimi şəhər nizamsız düzülmüş gil daxmalardan ibarət idi. [[1960|1960-cı]] illərdən başlayaraq qısa müddət ərzində ölkənin paytaxtı «neft dollarları» hesabına əsaslı surətdə dəyişmişdir. İndi nəinki köhnə şəhərdən, hətta onun keçmişi barədə təsəvvür yarada biləcək heç bir qədim tikili qalmamışdır. Yalnız yenidən qurulmuş əl-Küt qalası etnoqrafiya muzeyinə çevrilmişdir.<ref name=":0" />

== Memarlığı ==
Dəniz sahili boyunca gözəl memarlıq üslubu ilə yeni-yeni binalar tikilmişdir. Binalar hündür deyil və hiss olunur ki, şəhərin memarları «göydələnlərlə» şəhəri doldurmaq və onun formalaşmış memarlığını dəyişdirmək fikrində deyillər. Burada 12 mərtəbəli bina sanki göydələni xatırladır. Parlamentin iqamətgahı yerləşən Doha qəsri özünün böyüklüyü və möhkəmliyi ilə fərqlənir. Milli bank zərif İslam memarlıq ənənələrini xatırladır, arı şanına bənzədilən universitet binası insanı heyrətləndirir. Şəhər yalnız bəzi məhəllələrində sırf ərəb memarlıq üslubunu saxlamışdır. Lakin onun irili-xırdalı yüzlərcə məscidi Dohanın şərtsiz müsəlman şəhəri olduğunu daim yada salır. Hər bir məscid yerləşdiyi məhəlləyə yaraşıq verir. Şəhərin son dərəcə təmizliyi və səliqə-səhmanı həm turistləri heyrətləndirir, həm də «yaşıllar partiyasının» hər bir üzvünün arzusuna müvafiq gəlir.<ref name=":0" />

== Əhalisi ==
Şəhər əhalisi sürətlə artdığından XXI əsrin əvvəlləri üçün şəhər əhalisinin sayı 400 min nəfərə çatmışdır. Bu da ölkə əhalisinin 50 faizini təşkil edir.<ref name=":0" />

== Sənayesi ==
Doha ölkənin siyasi, iqtisadi və mədəniyyət mərkəzidir. İran körfəzi regionunda mühüm tranzit-ticarət mərkəzlərindən biri olan Dohada metal emalı müəssisələri, sement zavodları, istilik elektrik stansiyaları fəaliyyət göstərir.

Paytaxtda ölkənin və regionun ən böyük və müasir avadanlıqlarla təchiz olunmuş «Əl-Cəzirə» informasiya agentliyi və televiziya kanalı fəaliyyət göstərir.<ref name=":0" />


== İstinadlar ==
== İstinadlar ==

15:46, 31 oktyabr 2017 tarixindəki versiya

Souq Waqif, Doha

DohaQətərin paytaxtı.

Coğrafiyası

Başqa ölkələrdə olduğu kimi Qətərdə də paytaxt bir növ ölkənin simasını müəyyən edir. Doha ölkənin qədim şəhəri olub, yarımadanın şərqində dayaz buxta sahilində yerləşir. Dəniz sahilindən başlayan Doha İran körfəzi boyunca 7 km məsafədə uzanır. Bura şəhərin ən cazibəli yeridir. Palmalar və güllər sahilə xüsusi yaraşıq verir.[1]

Tarixi

Əvvəllər şəhərin yerində əl-Bida adlanan kiçik yaşayış məntəqəsi olmuş, XVIII əsrdən etibarən bu məntəqə böyüməyə başlamışdır. Ötən əsrin 50-ci illərinin əvvəllərinə kimi şəhər nizamsız düzülmüş gil daxmalardan ibarət idi. 1960-cı illərdən başlayaraq qısa müddət ərzində ölkənin paytaxtı «neft dollarları» hesabına əsaslı surətdə dəyişmişdir. İndi nəinki köhnə şəhərdən, hətta onun keçmişi barədə təsəvvür yarada biləcək heç bir qədim tikili qalmamışdır. Yalnız yenidən qurulmuş əl-Küt qalası etnoqrafiya muzeyinə çevrilmişdir.[1]

Memarlığı

Dəniz sahili boyunca gözəl memarlıq üslubu ilə yeni-yeni binalar tikilmişdir. Binalar hündür deyil və hiss olunur ki, şəhərin memarları «göydələnlərlə» şəhəri doldurmaq və onun formalaşmış memarlığını dəyişdirmək fikrində deyillər. Burada 12 mərtəbəli bina sanki göydələni xatırladır. Parlamentin iqamətgahı yerləşən Doha qəsri özünün böyüklüyü və möhkəmliyi ilə fərqlənir. Milli bank zərif İslam memarlıq ənənələrini xatırladır, arı şanına bənzədilən universitet binası insanı heyrətləndirir. Şəhər yalnız bəzi məhəllələrində sırf ərəb memarlıq üslubunu saxlamışdır. Lakin onun irili-xırdalı yüzlərcə məscidi Dohanın şərtsiz müsəlman şəhəri olduğunu daim yada salır. Hər bir məscid yerləşdiyi məhəlləyə yaraşıq verir. Şəhərin son dərəcə təmizliyi və səliqə-səhmanı həm turistləri heyrətləndirir, həm də «yaşıllar partiyasının» hər bir üzvünün arzusuna müvafiq gəlir.[1]

Əhalisi

Şəhər əhalisi sürətlə artdığından XXI əsrin əvvəlləri üçün şəhər əhalisinin sayı 400 min nəfərə çatmışdır. Bu da ölkə əhalisinin 50 faizini təşkil edir.[1]

Sənayesi

Doha ölkənin siyasi, iqtisadi və mədəniyyət mərkəzidir. İran körfəzi regionunda mühüm tranzit-ticarət mərkəzlərindən biri olan Dohada metal emalı müəssisələri, sement zavodları, istilik elektrik stansiyaları fəaliyyət göstərir.

Paytaxtda ölkənin və regionun ən böyük və müasir avadanlıqlarla təchiz olunmuş «Əl-Cəzirə» informasiya agentliyi və televiziya kanalı fəaliyyət göstərir.[1]

İstinadlar

  1. 1 2 3 4 5 Soltanova H.B., Məmmədov C.A. «Yaxın və Orta Şərq ölkələrinin iqtisadi və sosial coğrafiyası» (dərslik). Bakı: «Bakı Universiteti» nəşriyyatı, 2008, s. 140-142