Avlos: Redaktələr arasındakı fərq

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
+
Teq: 2017 viki-mətn redaktoru
Teq: 2017 viki-mətn redaktoru
Sətir 38: Sətir 38:
* ''Bélis A.'' Les musiciens dans l’Antiquité. Paris: Hachette Littératures, 1999.— 319 pp. ISBN 2-01-23-5279-0.
* ''Bélis A.'' Les musiciens dans l’Antiquité. Paris: Hachette Littératures, 1999.— 319 pp. ISBN 2-01-23-5279-0.
* ''Wilson P.'' The aulos in Athens // Performance culture and Athenian democracy. Ed. by S.Goldhill and R.Osborne. Cambridge: Cambridge University Press, 1999, p.58-95.
* ''Wilson P.'' The aulos in Athens // Performance culture and Athenian democracy. Ed. by S.Goldhill and R.Osborne. Cambridge: Cambridge University Press, 1999, p.58-95.

== Xarici keçidlər ==
{{Vikianbar kateqoriyası}}


{{Xarici istinadlar}}
{{Xarici istinadlar}}

20:55, 29 oktyabr 2021 tarixindəki versiya

Avlos (yun. αὐλός; lat. tibia, nadir hallarda aulos)[1] — nəfəslə çalınan qədim musiqi aləti. YunanıstandaÖn Asiyada yayılmışdı. Qədim Romada avlos tibiya adlandırılmışdır.[2]

Xüsusiyyətləri

Balabana oxşayan avlosun silindrik (bəzən konusvarı) gövdəsi, ikiqat dilçəyi olmuşdur. Gövdəsinin üzərində əvvəllər 3–4, sonralar isə 15-ə qədər dəlik açılırdı. Solo çalınarkən (avletika) ifaçı (avlet), adətən, eyni zamanda iki avlosdan istifadə edirdi. Avlosun iri il əsas melodiya ifa olunur, ikincisi ilə isə züy tutulurdu. Antik faciə tamaşalarında, qurban məraasimlərində, hərbi musiqisidə avlosdan istifadə edilirdi.[2]

İstinadlar

  1. Музыкальные инструменты. Энциклопедия, 2008
  2. 1 2 Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. I ҹилд: А—Балзак. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1976. С. 41–42.

Əlavə ədəbiyyat

  • Гридин В. Авлос // Большая российская энциклопедия. Том 1. М. 2004. 86.
  • Авлос // Музыкальные инструменты. Энциклопедия. М.: Дека-ВС. 2008. 13–16.
  • Schlesinger K. The Greek aulos. London, 1939.
  • Becker H. Zur Entwicklungsgeschichte der antiken und mittelalterlichen Rohrblattinstrumente. Hamburg, 1966.
  • Bélis A. Auloi grecs du Louvre // Bulletin de correspondance héllenique, 108 (1984), 111-22.
  • Bélis A. L’aulos phrygien // Revue archéologique, 48 (1986), 21-40.
  • Bélis A. Studying and dating Ancient Greek auloi and Roman tibiae // The Archaeology of Early Music Cultures [II]. Berlin, 1988, 233-48.
  • West M.L. Ancient Greek Music. Oxford: Clarendon Press, 1992 (особенно сс. 366—368).
  • Katschmartschik W. Zur Entwicklungsgeschichte der Permanentatmung // Tibia. — 1993. — Heft 1. — S. 346—351.
  • Katchmarschik W. Some mysteries of ancient Greek aulets // Journal of International Double Reed Society. — 1994, July. — № 22, — Р. 93-99.
  • Bélis A. Les musiciens dans l’Antiquité. Paris: Hachette Littératures, 1999.— 319 pp. ISBN 2-01-23-5279-0.
  • Wilson P. The aulos in Athens // Performance culture and Athenian democracy. Ed. by S.Goldhill and R.Osborne. Cambridge: Cambridge University Press, 1999, p.58-95.