Yetimyedizdirən ev (Novoçerkassk)
| Yetimyedizdirən ev | |
|---|---|
| rus. Сиропитательный дом | |
 | |
| 47°24′58″ şm. e. 40°06′54″ ş. u. | |
| Ölkə |
 Rusiya |
| Şəhər | Novoçerkassk |
| Tikilmə tarixi | XIX əsrin ortaları |
Yetimyedizdirən ev — Rostov vilayəti Novoçekassk şəhəri ərazisində yeləşən xeyriyyə məqsədli istifadə edilən bina. İlk əvvəllər müəssisə kazak Tambovsevin binasında yerləşirdi. Sonradan Platovski prospekti, ev 28 ünvanında yerləşən binaya köçürülmüşdür[1].
Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]
22 fevral 1842-ci ildə Novoçerkaskda yetimlər evi açılmışdır. Bu körpə yetimlər və yeniyetmələrə, onlara baxmağa heç kimin olmadığı şəxslərə yardım etmək məqsədi ilə təşkil edilmişdir. Bu bütün Rusiya ərszisində bu tip üçüncü müəssusə idi[2]. Müəssisənin ehtiyaclarını ödəmək məqsədi ilə kazak Tambovsevin evi kirayələnmişdi. Buraya gətirilən uşaqların böyük qismi Rostov-na-Donu, Naxçıvan-na-Donu, Taqanroq və Don vilayətindən gətirilmişdi. Burada müəssisəyə gətirilmiş uşaqların sayına heç bir məhdudiyyat qoyulmamışdı.
Körpələr burada baxıçılar tərəfindən yedizdirilirdi. Üç yaşında isə onları tərbiyəçilərə verirdilər. ilk əvvəl uşaqları Novoçerkessk şəhərinə gətirməli və yetimlər evinə göstərməli idilər. Uşaqların yedistirilməsi üçün hər ay 4 rubl tələb edilirdi. Elə uşaqlar vardı ki, onlar heç zaman yetimxananı tərk etmirdilər. Səbəb isə onların heç kəs tərəfindən ziyarət edilmirdi. Belə düşünülürdü ki, uşaqlar 10 yaşına çatdıqda uşaqlar artıq özünə iş tapmalı və özlərini müstəqil idarə etməli idilər.
1869-cu ilin mayında yetimlər evinin idarəçisi Olqa İvanova Çerkova olmuşdur. 1860-1870-ci illərdə burada 700-1000 arası uşaq tərbiyələndirilmişdir. 1880-ci illərdə müəssisənin əhalisi artdıqca Platovski prospekti, ev 28 ünvanında yerləşən binaya köçürülmüşdür.
1899-cu ildə müəsdisənin rəhbəri Mariya Nikolayevna Maksimoviç olmuşdur.
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ "Особняк на Атаманской//Новочеркасская Централизованная библиотечная система". 2017-10-06 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-04-05.
- ↑ Донской временни, Том 2000, С. 118