Zopun
| ZOPUN | |
|---|---|
|
|
|
|
39°10′46″ şm. e. 48°24′31″ ş. u. |
|
| Ölkə |
 Azərbaycan |
| Rayon | Cəlilabad rayonu |
| Tarixi və coğrafiyası | |
| Saat qurşağı | |
| Əhalisi | |
| Əhalisi | 1039 (2009) nəfər |
|
| |
Zopun — Azərbaycan Respublikasıınn Cəlilabad rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd.
Mündəricat
Tarixi[redaktə | əsas redaktə]
31 may 2013-cü ildə Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisinin qərarı ilə Zopun, Cəfərli, Çünəxanlı, Həsənli və Məşədi Hüseynli kəndləri Astanlı kənd inzibati ərazi dairəsi tərkibindən ayrılaraq, yeni yaradılan Zopun kənd inzibati ərazi dairəsi tərkibinə verilmişdir.[1]
Toponimikası[redaktə | əsas redaktə]
Zopun oyk. Cəlilabad r-nunun Astanlı i.ə.v.-da kənd. Burovar silsiləsinin ətəyindadir. Yaşayış məntəqəsi XVI əsrin əvvəllərində hazırda mövcud olmayan asadkənddən çıxmış ailələrin Zopun adlı sahada məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır. Ərazi adını əyniadlı dağın adından almışdır. Kəndin adı bir müddət Zupun şaklində qəydə alınmışdır. 2001-ci ildən bu ad Zopun kimi rəsmiləşdirilmişdir.[2]
Əhalisi[redaktə | əsas redaktə]
- 2009-cu ilin siyahıyaalınmasına əsasən kənddə 1039 nəfər əhali yaşayır.[3]
Tanınmış şəxsləri[redaktə | əsas redaktə]
- Səyad Əliyev-Rusiya Federasiyası Leninqrad vilayəti Qanunverici Məclisinin deputatı.
İqtisadiyyatı[redaktə | əsas redaktə]
- Əhalinin əsas məşğuliyyətini kənd təsərrüfatı-əkinçilik, maldarlıq və heyvandarlıq təşkil edir.
Həmçinin bax[redaktə | əsas redaktə]
Xarici keçidlər[redaktə | əsas redaktə]
İstinadlar[redaktə | əsas redaktə]
- ↑ "Azərbaycan Respublikasının [[Cəlilabad rayonu]]nun inzibati ərazi bölgüsündə qismən dəyişikliklər edilməsi haqqında Azərbaycan Respublikasının 31 may 2013-cü il tarixli Qanunu" (azərb.). president.az. 27 iyun 2013, 21:25. İstifadə tarixi: 2015-06-16.
- ↑ Azərbaycan Toponimlərinin Ensiklopedik Lüğəti. Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası. Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu. Şərq-qərb Bakı-2007. səh.427
- ↑ Azərbaycan Respublikası Əhalisinin Siyahıyaalınması. Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi. Bakı-2010. Səh.629
