Argentina dövlət başçılarının siyahısı
Bu səhifədə iş davam etməkdədir. |
Prezident | |
---|---|
| |
Vəzifədədir Xavyer Miley 10 dekabr 2023 | |
Başçılıq edir | Argentina |
Rəsmi iqamətgahı |
Kasa Rosada (hökumət sarayı) Kuinta de Olivos (rəsmi iqamətgah) Çapadmalal iqamətgahı (yay evi) |
Səlahiyyət müddəti | Dörd il. Bir dəfə təkrar seçilmə imkanı. |
Maaşı | 1 281 328 Argentina pesosu[1] (dekabr, 2022) |
Rəsmi saytı | Office of the President |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Argentinanın bir çox fərqli tipdə dövlət başçıları, eləcə də bir çox fərqli hökumət tipləri olub. Kolumba qədərki dövrdə, bu gün Argentinanı təşkil edən ərazilərin əksəriyyəti, Şimal-Qərb və Kuyo bölgələrinin İnk sakinləri istisna olmaqla, heç bir mərkəzləşdirilmiş hökumət olmadan Amerika xalqları tərəfindən məskunlaşmışdır. Amerikada ispan müstəmləkəçiliyi zamanı İspaniya kralı Yeni dünyada fəth edilmiş ərazilər üzərində ali hakimiyyət səlahiyyətini özündə saxlayır, yerli idarəetmə üçün vitse-krallar təyin edirdi. Sonradan Argentinaya çevriləcək ərazilər əvvəlcə Peru vitse-krallığının, sonra isə Rio-de-la-Plata vitse-krallığının bir hissəsi idi. may inqilabı Argentina İstiqlal müharibəsini başlatmaqla vitse-kral Baltazar İdalqo de Sisnerosu ilk milli hökumətlə əvəz etdi. Bu, əyalət deputatlarının birləşməsi ilə sonradan Xunta Qrandeyə çevriləcək və ilk əvvəl bir neçə üzvdən ibarət olan Primyera Xunta idi. Xuntaların böyüklüyü onların üzvləri arasında daxili siyasi mübahisələrə səbəb olurdu və buna görə də onları üç üzvdən ibarət Birinci və İkinci Triumvirat əvəz etdi. XIII ilin Məclisi Rio-de-la-Plata Birləşmiş Əyalətlərinin Ali Direktoru adlanan və dövlət başçısının atributlarına bənzər yeni icra hakimiyyəti orqanı yaratdı. İkinci məclis, Tukuman Konqresi 1816-cı ildə müstəqillik elan etdi və 1819-cu il Argentina Konstitusiyasını qəbul etdi. Lakin bu konstitusiya mərkəzi hökumətlə Federal Liqa əyalətləri arasında silahlı münaqişələr zamanı ləğv edildi. Bu, Argentinada hər hansı bir dövlət başçısının olmadığı və "XX ilin anarxiyası" kimi tanınan bir dövr başlatdı.
1826-cı ildə mərkəzi hökuməti təşkil etmək üçün yeni cəhd oldu. Yeni konqres yeni konstitusiya yazdı və bu prosesdə Bernardino Rivadavianı prezident seçdi.[2] Rivadavia Argentinanın ilk prezidenti olub. Lakin qısa müddət sonra istefa verdi və 1826-cı il Konstitusiyası ləğv edildi. Argentina əyalətləri daha sonra mərkəzi dövlət başçısı olmayan bir konfederasiya kimi təşkilatlandılar. Bu təşkilati formada Buenos-Ayres əyalətinin qubernatorları öz üzərlərinə bütün əyalətlərin adından xarici borcların ödənilməsi və xarici əlaqələri idarə etmək kimi bəzi vəzifələr götürdülər.[3] Bu qubernatorlar, Xuan Lavalle istisna olmaqla, Buenos-Ayres qanunverici orqanı tərəfindən təyin edildi. Xuan Manuel de Rosas, 1852-ci ildə Kaseros döyüşündə Xusto Xose de Urkisa onu məğlub edənə qədər ardıcıl on yeddi il qubernator vəzifəsini saxladı. Urkisa daha sonra yeni Konstitusiya məclisini çağırdı və düzəlişlər yolu ilə Argentinanın hazırkı konstitusiyası olan 1853-cü il Konstitusiyasını elan etdi. 1854-cü ildə Urkisa həm hökumət, həm də dövlət başçısı kimi fəaliyyət göstərən müasir Argentinanın ilk prezidenti oldu.[4] Bununla belə, Buenos-Ayres əyaləti konstitusiyanı rədd etdi və 1859-cu il Sepeda döyüşünün nəticələrinə qədər müstəqil dövlət oldu, baxmayaraq ki, daxili münaqişə davam etdi. Yalnız 1861-ci ildə Pavon döyüşündən sonra keçmiş bonaerense lideri Bartolome Mitre vahid Argentina Respublikasının ilk prezidenti oldu.[5]
Konstitusiyalı prezidentlərin ardıcıllığı 1930-cu ilə qədər, Xose Feliks Uriburu mülki-hərbi dövlət çevrilişi ilə hakimiyyəti ələ keçirənə qədər fasiləsiz davam etdi. Uzun onilliklər ərzində qanuni prezidentlər və qeyri-qanuni vasitələrlə hökuməti ələ keçirən digərləri arasında növbəlilik var idi. Bu vasitələrə dövlət çevrilişləri, eyni zamanda əsas siyasi partiyaların qadağan edilməsi[6] və seçki saxtakarlığı daxildir.[6][7] Sonuncu dövlət çevrilişi 1976-cı ildə baş verdi və 1983-cü ildə başa çatan Milli Yenidən Təşkil Prosesi ilə nəticələndi. Öz səlahiyyətlərini Konstitusiya mandatı xaricində həyata keçirən hər hansı de-fakto rəhbərin prezident və ya dövlət başçısı kimi retrospektiv tanınması Argentina siyasətində mübahisəli və aktual məsələdir.[8][9][10] Bununla belə, onların hakimiyyətdə olarkən qəbul etdikləri qərarlar de-fakto hökumət doktrinasına uyğun olaraq etibarlı hesab edilmişdir.[11] Bu doktrina 1994-cü il konstitusiya düzəlişi ilə rədd edildi və potensial gələcək çevrilişlər üçün tətbiq olunmayacaqdı. Hazırkı dövlət başçısı 10 dekabr 2023-cü ildə vəzifəyə başlayan prezident Xavyer Mileydir.
Partiya mənsubiyyəti
Abbreviatura | Partiya adı (azərbaycanca) | Partiya adı (ispanca) | İllər | |
---|---|---|---|---|
Unitar | Unitar Partiya | Partido Unitario | 1826–1827, 1828–1829 | |
Federal | Federalist Partiya | Partido Federal | 1827–1828, 1829–1861 | |
Liberal | Liberal Partiya | Partido Liberal | 1862–1868 | |
— | Müstəqil siyasətçi | Politico independiente | 1868–1874 | |
MMP | Milli Muxtariyyət Partiyası | Partido Autonomista Nacional | 1874–1916 | |
RVB | Radikal Vətəndaş Birliyi | Union Civica Radical | 1916–1930, 1958–1966, 1983–1989, 1999–2003 | |
Hərbi | Argentina silahlı qüvvələri | Fuerzas Armadas de la Republica Argentina | 1930–1932, 1943–1946, 1955–1958, 1966–1973, 1976–1983 | |
Konkordansiya | Konkordansiya | Concordancia | 1932–1943 | |
ƏP | Ədalət Partiyası | Partido Xusticialista | 1946–1955, 1973–1976, 1989–1999, 2003–2015, 2019–2023 | |
RT | Respublika təklifi | Propuesta Republicana | 2015–2019 | |
LP | Libertarian Partiyası | Partido Libertario | 2023–hazırkı |
Rio-de-la-Plata Birləşmiş Əyalətləri (1810–1831)
Xunta sədrləri (1810–1811)
Portret | Adı (Doğum–Vəfat) |
Hakimiyyət dövrü | Qeydlər |
İstinadlar | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Başlanğıc | Son | Səlahiyyət müddəti | ||||
Kornelio Saavedra (1759–1829) |
25 may 1810 | 18 dekabr 1810 | Argentina İstiqlal müharibəsi başlayarkən Birinci Xuntanın prezidenti. O, milli hökumətin ilk prezidenti kimi qəbul edilir.[12] | 217 gün | [13] | |
18 dekabr 1810 | 26 avqust 1811 | Xunta Qrandenin sədri. Şimal ordusunda xidmət etmək üçün vəzifəsindən getdi. | 140 gün | |||
Dominqo Mateu (1765–1831) |
26 avqust 1811 | 23 sentyabr 1811 | Saavedranın getməsindən sonra ləğv olunana qədər Xunta Qrandenin sədri. | 13 gün | [14] |
Triumviratlar (1811–1814)
Birinci Triumvirat 23 sentyabr 1811 – 8 oktyabr 1812 | |||
---|---|---|---|
23 sentyabr 1811 – 23 mart 1812 | 23 mart 1812 – 8 oktyabr 1812 | ||
Felisiano Çiklana (1761–1826) | |||
Manuel de Sarratea (1774–1849) | |||
Xuan Xose Paso (1758–1833) |
Xuan Martin de Pueyrredon (1776–1850) |
İkinci Triumvirat 8 oktyabr 1812 – 31 yanvar 1814 | |||
---|---|---|---|
8 oktyabr 1812 – 20 fevral 1813 | 20 fevral 1813 – 19 avqust 1813 | 19 avqust 1813 – 5 noyabr 1813 | 5 noyabr 1813 – 31 yanvar 1814 |
Nikolas Rodriges Penya (1775–1853) | |||
Antonio Alvares Xonte (1784–1820) |
Gervasio Antonio de Posadas (1757–1833) | ||
Xuan Xose Paso (1758–1833) |
Xose Xulian Peres (1770–1840) |
Xuan Larrea (1782–1847) |
Ali Direktorlar (1814–1820)
Portret | Adı (Doğum–Vəfat) |
Hakimiyyət dövrü | Qeydlər | İstinadlar | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Başlanğıc | Son | Səlahiyyət müddəti | ||||
Gervasio Antonio de Posadas (1757–1833) |
31 yanvar 1814 | 9 yanvar 1815 | 343 gün | XIII il məclisi tərəfindən seçilib. | [15] | |
Karlos Mariya de Alvear (1789–1852) |
9 yanvar 1815 | 18 aprel 1815 | 99 gün | Qiyam nəticəsində istefaya göndərildi. | [16] | |
Xose de San Martin (1778–1850) Matias de İriqoyen (1781–1839) Manuel de Sarratea (1774–1849) |
18 aprel 1815 | 20 aprel 1815 | 2 gün | Üçüncü Triumvirat. Yeni ali direktor təyin olunanadək müvəqqəti hökumət. | ||
Xose Rondo (1773–1844) |
20 aprel 1815 | 21 aprel 1815 | 1 gün | Alvearın yerinə təyin olundu, lakin Şimal ordusuna rəhbərlik etdiyi üçün vəzifəni tuta bilmədi. | [17] | |
İqnasio Alvares Tomas (1787–1857) |
21 aprel 1815 | 16 aprel 1816 | 361 gün | Rondonun səlahiyyətlərini icra edən. Müstəqillik elan etməli olan Tukuman konqresini çağırdı. | [18] | |
Antonio Qonzales de Balkarse (1774–1819) |
16 aprel 1816 | 9 iyul 1816 | 84 gün | Müvəqqəti. | [19] | |
Xuan Martin de Pueyrredon (1776–1850) |
9 iyul 1816 | 9 iyun 1819 | 2 il 335 gün | Argentina istiqlal bəyannaməsindən sonrakı ilk Argentina dövlət başçısı. | [20] | |
Xose Rondo (1773–1844) |
9 iyun 1819 | 1 fevral 1820 | 237 gün | Sepeda döyüşündə 1819 mərkəzçi Konstitusiyasına qarşı çıxan federalist qüvvələr tərəfindən qəti məğlubiyyətə uğradıldı. | [21] | |
Xuan Pedro Agirre (1781–1837) |
1 fevral 1820 | 11 fevral 1820 | 10 gün | Müvəqqəti. Milli Konqresi ləğv etdi və Buenos-Ayres kabildosunu əvvəlki Buenos-Ayres mer-qubernatoru vəzifəsinin əvəzinə Buenos-Ayres qubernatorunu seçməyə sövq etdi. |
Buenos-Ayres əyalətinin beynəlxalq əlaqələri idarə edən qubernatorları (1820–1826)
1820–1826-cı illər arasında Birləşmiş Əyalətlər pakt və müqavilələrlə birləşdirilmiş muxtar əyalətlərin sərbəst ittifaqı kimi fəaliyyət göstərirdi (bax: Pilar müqaviləsi, Beneqas müqaviləsi, Dördtərəfli müqavilə), lakin 1825-ci il Konstitusiya Konqresinə qədər heç bir faktiki mərkəzi hökumət yox idi.
Portret | Adı (Doğum–Vəfat) |
Hakimiyyət dövrü | Qeydlər |
İstinadlar | |
---|---|---|---|---|---|
Başlanğıc | Son | ||||
Matias de İriqoyen (1781–1839) |
11 fevral 1820 | 18 fevral 1820 | O, 1820-ci il fevralın 9-dan 11-dək mer-qubernator olmuş və Manuel de Sarratea təyin olunana qədər müvəqqəti olaraq qubernator vəzifəsinə yüksəlmişdir. | ||
Manuel de Sarratea (1774–1849) |
18 fevral 1820 | 6 mart 1820 | Ölkədə mövcud olan siyasi böhran onun hökumətinə həm Buenos-Ayresdən, həm də digər əyalətlərdən dəstək verilməməsinə səbəb oldu. Beləliklə, qısa müddət sonra istefa verdi. | ||
Xuan Ramon Balkarse (1773–1836) |
6 mart 1820 | 11 mart 1820 | Müvəqqəti. İstefa verib. | ||
Manuel de Sarratea (1774–1849) |
11 mart 1820 | 2 may 1820 | Balkarsenin qısa hökuməti başa çatdıqdan sonra vəzifəsinə qayıtdı. Vəziyyət yaxşılaşmadı və ikinci dəfə istefa verdi. | ||
İldefonso Ramos Mesia (1769–1854) |
2 may 1820 | 20 iyun 1820 | |||
İldefonso Ramos Mesia və Migel Estanislao Soler | 20 iyun 1820 | 23 iyun 1820 | Onlar eyni vaxtda hakimiyyəti ələ keçirdilər. | ||
Migel Estanislao Soler (1783–1849) |
23 iyun 1820 | 29 iyun 1820 | O, silahlı üsyandan sonra de-fakto vəzifəyə keçdi, lakin onun hökuməti bir neçə gün davam etdi, Nümayəndələr Şurası Manuel Dorreqonu təyin etdi. | ||
Manuel Dorreqo (1787–1828) |
29 iyun 1820 | 20 sentyabr 1820 | Müvəqqəti. | ||
Martin Rodriges (1771–1845) |
20 sentyabr 1820 | 2 aprel 1824 | Beneqas müqaviləsini və Dördtərəfli müqaviləni imzalayıb. | ||
Xuan Qreqorio de las Heras (1780–1866) |
2 aprel 1824 | 7 fevral 1826 | O, bir neçə qanunun qəbulu məqsədilə unitar respublika yaradılmasını elan edən Təsis Konqresini çağırdı və həmin respublikaya görə istefa verdi. |
İlk prezident hökuməti (1826–1827)
Portret | Adı (Doğum–Vəfat) |
Hakimiyyət dövrü | Seçkilər | Siyasi partiya |
Qeydlər |
İstinadlar | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Başlanğıc | Son | |||||||
Bernardino Rivadavia (1780–1845) |
8 fevral 1826 | 27 iyun 1827 | 1826 | Unitar | 1826-cı il konstitusiyasının elan edilməsindən əvvəl 1826-cı il Təsis Məclisi tərəfindən seçildi.[2] Sisplatin müharibəsini apardı. Konstitusiyanın əyalətlər tərəfindən rədd edilməsi və müharibənin nəticəsi xalqın narazılığına səbəb olduğu üçün istefa verdi. | [2]:23–32 | ||
Visente Lopes i Planes (1785–1856) |
7 iyul 1827 | 18 avqust 1827 | — | 1826-cı il Müəssislər Məclisi tərəfindən müvəqqəti prezident seçildi. Onun mandatı Məclisin bağlanması və Buenos-Ayresin yeni qubernatoru üçün seçkilərin çağırılması ilə məhdudlaşdı. | [2] |
Buenos-Ayres əyalətinin beynəlxalq əlaqələri idarə edən qubernatorları (1827–1831)
Portret | Adı (Doğum–Vəfat) |
Hakimiyyət dövrü | Siyasi partiya |
Qeydlər |
İstinadlar | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Başlanğıc | Son | ||||||
Manuel Dorreqo (1787–1828) |
18 avqust 1827 | 1 dekabr 1828 | Federal | Sisplatin müharibəsini bitirdi. Xuan Lavalle tərəfindən devrilmiş və edam edilmişdir. | [22] | ||
Xuan Lavalle (1797–1841) |
1 dekabr 1828 | 26 iyun 1829 | Unitar | Dövlət çevrilişi. Döyüşdə məğlub oldu, mühasirədə olarkən istefa verdi. | [23] | ||
Xuan Xose Viamonte (1774–1843) |
26 iyun 1829 | 6 dekabr 1829 | Federal | Müvəqqəti. | [24] | ||
Xuan Manuel de Rosas (1793–1877) |
6 dekabr 1829 | 4 yanvar 1831 | Birinci hakimiyyət dövrü. Federal Paktı çağırdı və Unitar Liqaya qarşı müharibə etdi. | [25] |
Argentina konfederasiyası (1831–1861)
Beynəlxalq əlaqələri idarə edən qubernatorlar (1831–1852)
Portret | Adı (Doğum–Vəfat) |
Hakimiyyət dövrü | Siyasi partiya |
Qeydlər | İstinadlar | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Başlanğıc | Son | ||||||
Xuan Manuel de Rosas (1793–1877) |
4 yanvar 1831 | 5 dekabr 1832 | Federal | Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Birinci hakimiyyət dövrü. Federal Paktı çağırdı və Unitar Liqaya qarşı müharibə etdi. İstefa verdi. | [25] | ||
Xuan Ramon Balkarse (1773–1836) |
5 dekabr 1832 | 4 noyabr 1833 | Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Bərpaçıların İnqilabı ilə devrildi. | [26] | |||
Xuan Xose Viamonte (1774–1843) |
4 noyabr 1833 | 27 iyun 1834 | Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Müvəqqəti. | [27] | |||
Manuel Visente Maza (1779–1839) |
27 iyun 1834 | 7 mart 1835 | Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Müvəqqəti. | [28] | |||
Xuan Manuel de Rosas (1793–1877) |
7 mart 1835 | 3 fevral 1852 | "Ümumi gücün cəmi" ilə Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Adətən çevriliş kimi qəbul edilir. İkinci hakimiyyət dövrü. Argentina və Uruqvay Vətəndaş müharibəsi, Konfederasiya Müharibəsini və Rio-de-la-Platanın Fransa və İngiltərə-Fransa tərəfindən blokadası dövründə rəhbərlik etdi. 1851-ci ildə "Argentina Konfederasiyasının Ali Başçısı" təyin edildi. Kaseros döyüşündə Xusto Xose de Urkisa tərəfindən məğlub edildi. İstefa verdi. | [29] | |||
Visente Lopes i Planes (1785–1856) |
3 fevral 1852 | 6 aprel 1852 | — | Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Müvəqqəti. 1852-ci il aprelin 6-dan iyulun 26-dək ümummilli səlahiyyətləri olmadan Bueros-Ayres əyalətinin qubernatoru olaraq qaldı. | |||
Xusto Xose de Urkisa (1801–1870) |
6 aprel 1852 | 31 may 1852 | Federal | Konfederasiyanın xarici əlaqələrə cavabdeh olan Entre Rios əyalətinin qubernatoru. |
Argentina Konfederasiyasının müvəqqəti direktoru (1852–1854)
Portret | Adı (Doğum–Vəfat) |
Hakimiyyət dövrü | Political party |
Qeydlər | İstinadlar | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Başlanğıc | Son | ||||||
Xusto Xose de Urkisa (1801–1870) |
31 may 1852 | 5 mart 1854 | Federal | Eyni zamanda, Entre Rios əyalətinin və Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru (26 iyul 1852-ci ildən 4 sentyabr 1852-ci ilə qədər). 11 sentyabr 1852-ci ildə Buenos-Ayres əyaləti Buenos-Ayres dövləti kimi Konfederasiyadan ayrıldı. 1 may 1853-cü ildə Argentinanın hazırkı Konstitusiyası Buenos-Ayres istisna olmaqla, bütün əyalətlər tərəfindən təsdiq edildi. | [30] |
Konfederasiya prezidentləri (1854–1861)
Portret | Adı (Doğum–Vəfat) |
Hakimiyyət dövrü | Seçkilər | Siyasi partiya |
Qeydlər | Vitse-prezident | İstinadlar | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Başlanğıc | Son | ||||||||
Xusto Xose de Urkisa (1801–1870) |
5 mart 1854 | 5 mart 1860 | 1853 | Federal | Dolayı seçkilər. Argentinanın ilk konstitusiyalı prezidenti. Buenos-Ayres əyalətinin yenidən birləşməsi 1859-cu ildə Sepeda döyüşündən sonra San-Xose-de-Flores paktı ilə təsdiqləndi. | Salvador Mariya del Karril | [30] | ||
Santyaqo Derki (1809–1867) |
5 mart 1860 | 5 noyabr 1861 | 1860 | Dolayı seçkilər. 18 oktyabr 1860-cı ildə Konstitusiya islahatı qəbul edildi və Argentina Respublikası elan edildi. San-Xose-de-Flores paktının uğursuzluğundan və milli hökumətin Pavon döyüşündə Buenos-Ayres əyalətinə məğlub olmasından sonra istefa verdi. | Xuan Esteban Pedernera | [31] | |||
Xuan Esteban Pedernera (1796–1886) |
5 noyabr 1861 | 12 dekabr 1861 | Unitar
|
Derkinin vitse-prezidenti. Onun istefasından sonra prezident oldu. Milli hökumətin dağılması ilə bağlı istefa verdi. | Vakant | [31] |
Argentina Respublikası (1861–indiyədək)
Prezidentlər (1861–indiyədək)
Argentina dövlət başçılarının fərdi xronologiyası
Argentina dövlət başçılarının partiya mənsubiyyəti üzrə xronologiyası
federallaşması
inqilabı"]]
qayıdışı
Yenidənqurma
Prosesi"]]
ikiyüzilliyi
İstinadlar
- ↑ "Datos Argentina".
- ↑ 1 2 3 4 Mendelevich, p. 28
- ↑ Mendelevich, p. 33
- ↑ Mendelevich, p. 24
- ↑ Mendelevich, p. 46
- ↑ 1 2 Mendelevich, p. 130–131
- ↑ Mendelevich, p. 136
- ↑ Braslavsky, Guido. "Alfonsin vuelve a la Casa Rosada para inaugurar su propia estatua" [Alfonsin returns to the Casa Rosada to open his own statue] (ispan). Clarin (newspaper). 25 sentyabr 2008. İstifadə tarixi: noyabr 7, 2010.
- ↑ "Quieren quitar los nombres de militares de las calles" [They want to removemilitary names from the streets] (ispan). El Argentino. 21 noyabr 2008. 23 iyul 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: noyabr 7, 2010.
- ↑ Ginzberg, Victoria. "Los protocolos y las decisiones politicas" [Protocols and political rulings] (ispan). Pagina/12. 19 yanvar 2003. İstifadə tarixi: noyabr 7, 2010.
- ↑ Groisman, Enrique. "Los gobiernos de facto en el derecho argentino" [De facto governments in Argentine law] (PDF) (ispan). Centro de estudios politicos y constitucionales. İstifadə tarixi: noyabr 7, 2010.[daimi ölü keçid]
- ↑ "Buenos Aires, diciembre 16 de 1829.- El primer comandante de Patricios, el primer presidente de un gobierno patrio, pudo solo quedar olvidado en su fallecimiento por las circunstancias calamitosas en que el pais se hallaba. Despues que ellas han terminado, seria una ingratitud negar a ciudadano tan eminente el tributo de honor rendido a su merito, y a una vida ilustrada con tantas virtudes, que supo consagrar entera al servicio de su patria. El gobierno, para cumplir un deber tan sagrado, acuerda y decreta: Articulo 1º: En el cementerio del Norte se levantara, por cuenta del gobierno, un monumento en que se depositaran los restos del brigadier general D. Cornelio Saavedra. Articulo 2º: Se archivara en la Biblioteca Publica un manuscrito autografo del mismo brigadier general, con arreglo a lo que previene el decreto de 6 de octubre de 1821. Articulo 3º: Comuniquese y publiquese. Rosas – Tomas Guido".
- ↑ Rosa, vol. II, p.199–306
- ↑ Rosa, vol. II, p. 306–319
- ↑ Rosa, Vol. III, p. 75–114
- ↑ Rosa, vol. III, p. 114–129
- ↑ Rosa, vol. III, p. 143
- ↑ Rosa, vol. III, p. 143–160
- ↑ Rosa, vol. III, p. 160
- ↑ Rosa, vol. III, p. 161–242
- ↑ Rosa, vol. III, p. 242–253
- ↑ Rosa, vol. V, p.73–97
- ↑ Rosa, vol. IV, p.97–117
- ↑ Rosa, vol. IV, p 127–129
- ↑ 1 2 Rosa, vol. IV, p. 129–171
- ↑ Rosa. vol. IV, p. 186–196
- ↑ Rosa, vol. IV, p. 198–204
- ↑ Rosa, vol. IV, p. 206–213
- ↑ Rosa, vol. IV p. 219 – vol. V p. 489
- ↑ 1 2 Mendelevich, p. 38–41
- ↑ 1 2 Mendelevich, p. 42–45
Qeydlər
Ədəbiyyat
- Mendelevich, Pablo. El Final (ispan). Buenos Aires: Ediciones B. 2010. ISBN 978-987-627-166-0. (#redundant_parameters)
- Rosa, Jose Maria. Historia Argentina (ispan). Buenos Aires: Editorial Oriente S.A. 1974. (#redundant_parameters)
- Abal Medina (h.), Juan; Suarez Cao, Julieta. "Analisis critico del sistema electoral argentino. Evolucion historica y desempenyo efectivo". Revista de Ciencias Sociales (ispan). Bernal, Buenos Aires: National University of Quilmes. 14. avqust 2003.
Xarici keçidlər
- Rulers.org — Argentina list of rulers for Argentina