Papanaqioti binası

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Papanaqioti binası
rus. Дом Папанагиоти
Xəritə
47°12′43″ şm. e. 38°55′48″ ş. u.
Ölkə  Rusiya
Şəhər Taqanroq
Tikilmə tarixi 1860-cı illər
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Papanaqioti binasıRostov vilayəti Taqanroq şəhəri ərazisində yerləşən tarixi arxitekur bina. Bina Taqanroq şəhəri İtalyanski xiyabanı ev 18 ünvanında yerləşir. 1992-ci ilin 18 dekabr tarixli № 301 qərarı ilə regional əhəmiyyətli mədəni irs siyahısına daxil edilmişdir.

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

XIX əsrin ikimxi yarısında Taüanroq şəhəri İyalyanski küçəsi ev 18 ünvanın iki mərtəbəli villa inşa edilmişdir. 1860-cı illərdə bina yunan əsilli Dmitri Papanaqiotinin vərəsələrinə mənsub olmuşdur. 1880-ci illərdə vərədələr binanı Yelena Çanqli-Çanykinskiyə satmışdır. . Bu soyad təmsilçiləri binaya 1890-cı illərə qədər dahib olmuşlar. Sonradan binaya I gildiya taciri Pavloviç Sifneo sahiblənmişdir. O, ağ çiyərində olan soyuqdəyşədən 71 yaşında həyatını itirmişdir. Tacir Xumsomale İvanovna ilə ailə həyatı qurmuşdur. Onların Aristid adlı bir oğlan uşağı vardı. Fyodr Pavloviçin qardaşı taxıl ticarət ilə məşğul olurdu. Onların ikisidə Taqanroqda çörək ticarətində çalışırdılar.

1915-ci ildə binanın qiyməti 12000 rubl olaraq qiymətləndirilirdi. Sovet hakimiyyəti illərində isə bina milliləşdirilmişdir.

Təsviri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Ev 18 ünvanında yerləşən bina iki mərtəbədən ibarət olaraq kərpiçdən inşa edilmişdir. Bina yarımzirzəmiyə sahibdir. Fasadında beş pəncərəyə sahibdir. Binanın mərkəzi üçkünc dekor vardır. Binanın mərtəbələr arası karnızlərlə bəzədilmişdir. Pəncərələrin kənarlatı düzbucaqlıdır. Pəncərələrin aşağı hissələri qəsr daşları ilə işlənmişdir. Binanın girişi həyətə açılır[1].

Hazırda bu yaşayış binasının sağ hissəsində metal darvaza vardır ki, onunda ətrafında daş dirəklər vardır. 1992-ci ilin 18 dekabr tarixli № 301 qərarı ilə regional əhəmiyyətli mədəni irs siyahısına daxil edilmişdir.

Ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Рыбалкин А.А. Итальянский переулок // Таганрог. Энциклопедия. — Таганрог: Антон, 2008. — С. 370. — ISBN 978-5-88040-064-5.
  • Волошин В. Вдоль и поперёк Итальянского. — Таганрог: ИП Кравцов В.А., 2012. ISBN 978-5-904585-27-3.
  • Гаврюшкин О. П. По старой Греческой… (Хроника обывательской жизни). — Таганрог: Лукоморье, 2003. — 514 с. — ISBN 5-901565-15-0.
  • Давидич Т. Ф. Стиль как язык архитектуры. — Харьков: Изд-во Гуманитарный центр, 2010. — 336 с. — ISBN 978-966-8324-70-3.
  • Собрание фасадов Его Императорского Величества, высочайше апробированных для частных строений в городах Российской империи. Ч. 1–4. СПб., 1809–1812.

Mənbə[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Глазычев В. Л. Архитектура. Энциклопедия. — М.: Дизайн. Информация. Картография; Астрель; АСТ, 2002. — 672 с. — ISBN 5-17-005418-1.