Ədəbi dil

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç

Ədəbi dil – daha az və ya yazılı şəkildə təsbit edilmiş normalara malik olan ümumxalq dilinin emal olunmuş hissəsi; şifahi formada ifadə edilən mədəniyyətin bütün təzahürlərinin dili.

Ədəbi dil adətən elmi və bədii əsərlərdə, mətbuatda və idarəçilik aparatında, televiziya və radioda, məktəblərdə işlədilən dildir. Dialektlərə, loru dilə, jarqonlara qarşı qoyulan dil kimi qəbul olunur.

İki qolu mövcuddur: yazılı və şifahi ədəbi dil. Ədəbi dilin elmi-filoloji qaydaları və normaları var. Zəngin üslublar sisteminə malik olan, daim yeniləşsə də, sabit ənənəni qoruyub saxlayan "Ədəbi dil" universaldır və cəmiyyət həyatının bütün sahələrində geniş istifadəsi zəruri hesab olunur.

Milli dil daşıyıcıları arasında yüksək sosial nüfuza malik olan milli dilin dialekt alt sistemidir. Həm yazılı, həm də danışıq formalarında fəaliyyət göstərir. Bədii ədəbiyyatın dili, yazıçıların dili, adətən eyni normalara istiqamətlənsə də, özündə çox fərdi, ümumi qəbul olunmayan dili birləşdirir. Müxtəlif tarixi dövrlərdə və müxtəlif xalqlarda ədəbi dilin və bədii ədəbiyyat dilinin yaxınlıq dərəcəsi eyni deyildir.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]