Addiktologiya

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç

Addiktologiya (ing. addiction — asılılıq (asılı) davranış haqqında elm. Narkomaniya asılılıqların səbəblərini, inkişaf mexanizmlərini, psixoloji və klinik əlamətlərini, simptomlarını, dinamikasını, korreksiya və terapiya üsullarını öyrənir.

Müstəqil bir sahə kimi Addiktologiya 80-ci illərin sonlarında ABŞ-də alkoqol və psixoaktiv maddələrlə əlaqəli asılılıq təbabətinin bir qolu kimi meydana çıxdı[1]. Bu gün addictionology psixiatriya, klinik psixologiya və narkologiyanın kəsişməsində yerləşir və asılılıq davranışı problemini müxtəlif aspektlərdən araşdırır.

Addiktologiya yaradan davranış[redaktə | mənbəni redaktə et]

Asılılıq davranışı deviant davranış formalarından biridir və psixi vəziyyətin dəyişməsi ilə reallıqdan uzaqlaşma ilə ifadə olunur. Yəni insan özünə yaraşmayan reallığı "tərk edir". Asılılıq davranışının mahiyyəti müəyyən maddələr qəbul edərək və ya diqqəti müəyyən obyektlərə və ya fəaliyyətlərə yönəltməklə insanın psixi vəziyyətini dəyişdirmək istəyidir.

Asılılıq davranışının inkişafı gələcək narkomanda çox güclü təəssürat yaradan, yaddaşda qalan və dayaz şüuraltıdan asanlıqla çıxarılan bir şeyin təsiri ilə qarşılaşdıqda baş verən fiksasiya ilə başlayır. Fiksasiya psixi vəziyyəti dəyişdirən maddəyə məruz qalma, hansısa fəaliyyət növündə, o cümlədən, məsələn, oyunda iştirakla və s. ilə əlaqələndirilə bilər. Fiksasiyanın özəlliyi ondan ibarətdir ki, o, təcrübəli dəyişdirilmiş vəziyyəti yenidən təkrarlamaq üçün güclü istəyə səbəb olur. Bu qarşısıalınmaz istək sonradan daha tez-tez təkrarlanır. Adətən proses elə inkişaf edir ki, həyata keçirilməsi və onların həyata keçirilməsi ilə bağlı düşüncələr getdikcə daha çox vaxt tələb edir ki, bu da digər istiqamətlərdə özünü ifadə etməyə mane olur və tənqidi münasibəti çətinləşdirir. Asılılıq yaradan reallaşmalar zamanı narkoman adi həyat üçün xarakterik olan təcrübələrlə müqayisə edilə bilməyən çox gərgin və xoş hisslər yaşayır. Bu vəziyyətlərin "xoşluğu" insanda yaranan nəzarət, rahatlıq və mükəmməllik illüziyaları ilə əlaqələndirilir. Həyata keçirilməmiş həyat boz və maraqsız olaraq qəbul edilir[2]

Asılılıq davranışının inkişafına meyilli olan fərdi xüsusiyyətlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Asılılıq davranışı psixoloji çətinliklərə tolerantlığı aşağı olan, həyat şəraitindəki sürətli dəyişikliklərə zəif uyğunlaşan və buna görə də psixofizioloji rahatlığa daha tez və asan nail olmağa çalışan insanlar üçün xarakterikdir. Onlar üçün asılılıq real həyatdan qaçmaq üçün universal vasitəyə çevrilir.

Beləliklə, asılılıq davranış formaları olan şəxslərin aşağıdakı psixoloji xüsusiyyətlərini ayırd edə bilərik:

  • Böhran vəziyyətlərinə yaxşı tolerantlıqla yanaşı, gündəlik həyatın çətinliklərinə dözümlülük azalır.
  • Zahiri nümayiş etdirilən üstünlüklə birləşən gizli aşağılıq kompleksi.
  • Davamlı emosional təmasların qorxusu ilə birlikdə xarici ünsiyyət.
  • Yalan danışmaq istəyi.
  • Başqalarının günahsız olduğunu bilərək günahlandırmaq istəyi.
  • Qərar qəbul edərkən məsuliyyətdən qaçmaq istəyi.
  • Stereotipik, təkrarlanan davranış.
  • Asılılıq.
  • Narahatlıq.
  • Şəxslərarası münasibətlər sferasında irrasionallıq (disfunksiya).

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Korolenko C., Dikovsky A. The Clinical Classification of Alcoholism // Anali zavoda za mentalno zdravlje. Beograd. 1972. Vol. 1. P. 5–10.
  2. Короленко Ц. П., Дмитриева Н. В. Психосоциальная аддиктология (НГПУ). Новосибирск. 2001. 8–9.

Ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]