Avtomorf səhra torpaqları

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin

Avtomorf səhra torpaqları — relyefin yüksək düzənliklərində formalaşmış profili yaxşı inkişaf etmiş boz-qonur torpaqlar[1]. Bu torpaqların xarakterik əlamətlərindən biri səthinin qaysaqlı olması və humus horizontunun zəif ifadə olunmasıdır. Bu horizont tədricən bərkimiş, yüksək dispersliyi ilə fərqlənən qatda əvəz olunur. Boz-qonur torpaqlarda qaysağın yaranması mineral və üzvi hissənin yüksək dispersliliyi və torpaqların hidrotermik rejimindəki kontraslılıqla əlaqədardır. Torpaqların yüksək dispersliliyinə səbəb torpaq məhlulunun qələvi reaksiyasıdır. Qələvilik yovşanlı-şoranlı bitkilərin minerallaşması zamanı natrium karbonatlarının və biokarbonatların yaranması ilə əlaqədardır.

Morfoloji əlamətləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Üstyurd platosunun mərkəzi hissəsində tipik boz-qonur torpaqlar aşağıdakı strukturluğa malikdir:

  • Ak horizontu — qaysaqlı qat poliqonal elementlərə malikdir, qalınlığı 3–6 sm-dir.
  • A horizontu — humus, boz-qonur rəngdə. Yuxarı hissəsində köklər zəif, aşağıya doğru yumşaq olduğundan yaxşı inkişaf edir. Qalınlığı 10–15 sm.
  • B horizontu — qonur rəngdə bərkimiş qat, kəltənli-prizmavari struktura ağ gözcüklərlə ifadə olunur. Qalınlığı 10–15 sm.
  • C horizontu — yumşaq lössabənzər gillicələr. 0,5–1,0 mm ölçüdə izotermik gips kristalları olur. Lössabənzər gillicələrin qalınlığı tez-tez dəyişilir.

Yarımtipləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Boz-qonur torpaqlar 3 yarımtipə bölünür:

  1. Boz-qonur səhra çox isti donan
  2. Boz-qonur səhra subtropik qısa müddətə donan
  3. Boz-qonur səhra subtropik çox isti donmayan

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. İ. Ə. Quliyev. Ümumi torpaqşünaslıq və torpaq coğrafiyası. Bakı: 2014. 235 s.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]