Bharatnatyam

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Bharatnatyam rəqsi

Bharatnatyam və yaxud Sadir[1] — klassik hind rəqs sənətinin ən qədim forması.[2]

Bharatanatyam sənətinin nəzəri əsasları ən qədim hind mətni olan "Natyaşastra"da tapılmışdır.[3][4][5]

İlkin dassiatam adını devadasilərin (allahların kənizləri) e.ə. I minilliyin sonu – eramızın I minilliyinin əvvəllərində Hindistanın cənubunda yaranmış məbəd rəqsindən götürmüşdür. Tədricən bütün Hindistana yayılaraq (və İndoneziya, Kamboca, Yaponiyaya da keçərək), cənub rayonlarında ayin səciyyəli olmuş, şimal rayonlarında isə (təqr. XIII–XIV əsrlərdən) dünyəvi rəqs kimi populyarlıq qazanmışdır.[2]

Bharatnatyam müasir şəklini XIX əsrin əvvəlində almışdır.[2]

XX əsrin sonlarında Bharatnatyamın çoxsaylı məktəb və üslubları formalaşmışdır.[2] Bharatnatyam "Natyaşastra" sanskrit traktatında əksini tapan kanonlara uyğundur; belə ki, rəqs iki əsası: tandava (kişilər üçün Şivanın çılğın rəqsi) və lasyanı (qadınlar üçün ilahə Parvatinin incə rəqsi) simvolizə edir[2]. Klassik rəqsin əsasını üç mütləq komponent təşkil edir: natya (dramatik), nritta (ritmik rəqs hərəkətlərinin özü) və nritya (emosional vəziyyətin və müvafiq ovqatın ifadəsi). B. sənətində bilavasitə rəqs süjetli pantomim və musiqili-poetik əsasla birləşir.[2] Burada bədən hərəkətləri sistemi (angik) ətraflı işlənilmişdir. Fiqurların bir-birini əvəz etməsindən istifadə edərək, rəqqas sözsüz hekayə danışa bilər. Bharatnatyam müğənni və musiqiçilərin müşayiəti ilə bir neçə hissədən ibarət solo rəqs-tamaşadır: üç növ salamlama ilə (Allahı, həmkarları və musiqiçilərlə tamaşaçıları) başlayır, cəld, həm də asta və yüksək texnikalı lirik bölmələrlə davam edir, sakit reçitativli epizod ilə sona yetir.[2] Bharatnatyamda ifaçının cinsindən asılı olmayaraq incəliklə mərdlik, heykələbənzərliklə rəvanlıq uyuşur, obrazlı ifa dəliliyə isə poeziya (teluqu, tamil dillərində, sanskritdə) və raqaya əsaslanan musiqi səbəb olur.[2] Dini bayramlar zamanı məbədlər qarşısında oynanılan xoreoqrafik dramların əsasını Bharatnatyam təşkil edir.[2]

Tamaşanın başlanğıcı "puspandjali" adlanır ki, bu zaman girişin bir hissəsini oynayan rəqqas "çiçəklərlə salam" verilir. Rəqs ifaçısı tanrılar, müəllim və tamaşaçıları simvolik bir çiçək təqdim edir, sonra kaotubamı təqlid edir. Hansı ki, "kaotubam" tanrı Qaneşa, Şiva və ya Karttikeyeyə dua edən bir ünvandır.

Şlokam və Manqalam

[redaktə | vikimətni redaktə et]

Bəzən Bharatnatyam da "Javali" hekayə rəqsini özündə birləşdirir; adətən bu hekayədə bir sevgilisi ilə görüşə gedən bir qız haqqında danışılır.

  1. "Paattum Bharathamum" (Tamil)
  2. "Thillaanaa Mohanambal" (Tamil)
  3. "Salangai Oli" (Tamil)
  4. "Senthamarai" (Tamil; 1962)
  5. "Mayuri" (Telugu)
  6. "Manichitrathazhu" (Malayalam; 1993)
  7. "Kamaladalam" (Malayalam)
  1. Meduri, Avanthi. "Bharatha Natyam-What Are You?". Asian Theatre Journal. University of Hawaii Press. 5 (1). 1988: 1–2, for context: 1-22. doi:10.2307/1124019.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 BHARATNATYAM Arxivləşdirilib 2022-08-15 at the Wayback Machine. ensiklopediya.gov.az  (az.)
  3. Khokar, Mohan. Traditions of Indian Classical Dance. India: Clarion Books. 1984. 73–76.
  4. Eugenio Barba; Nicola Savarese. A Dictionary of Theatre Anthropology: The Secret Art of the Performer. Routledge. 2011. səh. 208. ISBN 978-1-135-17634-1. 2022-08-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-11-01.
  5. Peter Fletcher; Laurence Picken. World Musics in Context: A Comprehensive Survey of the World's Major Musical Cultures. Oxford University Press. 2004. 262. ISBN 978-0-19-517507-3. 2021-11-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-11-01.

Xarici keçidlər

[redaktə | vikimətni redaktə et]