Kökdimdik pinqvin
Kökdimdik pinqvin | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||||||||
| Elmi təsnifat | ||||||||||
| Aləmi: | Heyvanlar | |||||||||
| Tip: | Xordalılar | |||||||||
| Sinif: | Quşlar | |||||||||
| Dəstə: | Pinqvinkimilər | |||||||||
| Fəsilə: | Pinqvinlər | |||||||||
| Cins: | Kəkilli pinqvinlər | |||||||||
| Növ: | Kökdimdik pinqvin | |||||||||
| Beynəlxalq elmi adı | ||||||||||
|
Eudyptes pachyrhynchus Gray, 1845 |
||||||||||
| Areal | ||||||||||
 |
||||||||||
| ||||||||||
Kökdimdik pinqvin, Kökdimdik kəkilli pinqvin və ya Viktoriya pinqvini[1] (lat. Eudyptes pachyrhynchus) — Kəkilli pinqvinlər cinsinə daxil olan növ.
Təsviri[redaktə | mənbəni redaktə et]
Kökdimdik pinqvinlərin uzunluğu 55—60 sm, çəkisi isə 2 - 5 kq (orta 3 kq) təşkil edir. Tüklərinin uzunluğu 2,7 sm olur. Başı və bədəni qara rəngdə olur. Ön nahirəsi ağdır.
Yayılması[redaktə | mənbəni redaktə et]
Yeni Zelandiyanın Stuart, Solander və Cənub adasında yayılmışlar. 1980-ci illərdə sayı 5 000 - 10 000 cüt olmuşdur. Hazırda isə sayları 1 000 — 2 500 cüt olaraq qiymətləndirilsədə artımı stabildir.
Həyat tərzi[redaktə | mənbəni redaktə et]
Əsasən sahil ərazilərində ov edirlər. Qidasının əsasını xərçəngkimilər, kiçik balıqlar təşkil edir. Çoxalma zamanı yuvanı 100 m hündürlükdə qururlar. Qış dönəmini tənha keçirirlər. Ümumilikdə isə ömürlərinin 75 % dənizdə keçirirlər. Hazırda düşmənləri adalara avropalılar tərəfindən gətirilmiş gəmiricilərdir. Əsas düşmənləri suitilər və iri balıqlardır.
Çoxalması[redaktə | mənbəni redaktə et]
Yuvanı açıq yerdə qurmurlar. Yuvaları qayalıqlarda, oyuqlarda salınır. Erkəklər yumurta qoyulan yerə iyulda gəlirlər. Bu isə dişilərdən iki ay öncə baş verir. Yumurta qoyma 4-6 həftə davam edir. Balaların yumurtadan çıxmasından 2-3 həftə müddətində erkək yuvanı qoruyur. 75 gün müddətində balalar artıq dənizdə üzə bilirlər.
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ Гладков Н. А., Рогачева Э. В., Сыроечковский Е. Е. Надотряд Плавающие птицы (Impennes) // Жизнь животных. Том 6. Птицы / под ред. В. Д. Ильичева, И. В. Михеева, гл. ред. В. Е. Соколов. — 2-е изд. — М.: Просвещение, 1986. — С. 37. — 527 с.