Mansur Olson

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Mansur Olson
ing. Mancur Olson, Jr.
Doğum tarixi 22 yanvar 1932(1932-01-22)[1][2][…]
Vəfat tarixi 19 fevral 1998(1998-02-19)[1][2][…] (66 yaşında)
Elm sahəsi iqtisadiyyat
İş yerləri
Təhsili
Üzvlüyü

Mansur Lloyd Olson (kiçik) (ing. Mancur Lloyd Olson Jr.; 22 yanvar 1932[1][2][…]19 fevral 1998[1][2][…]) — Amerikalı iqtisadçı, Merilend Universitetinin iqtisadiyyat professoru, 1972–1974-cü illərdə İctimai Seçim Cəmiyyətinin prezidenti.

Bioqrafiyası[redaktə | mənbəni redaktə et]

22 yanvar 1932-ci ildə Şimali Dakota ştatının Qrand Forks şəhərində (ABŞ) anadan olub[5].

O, 1954-cü ildə Şimali Dakota Dövlət Universitetində Şimali Dakota Kənd Təsərrüfatı Kollecini Elmlər üzrə Bakalavr dərəcəsi ilə, 1960-cı ildə isə Rodos Təqaüdçüsü kimi Oksford Universitetində Universitet Kollecini İncəsənət Magistr dərəcəsi ilə bitirmişdir. 1963-cü ildə Harvard Universitetində fəlsəfə doktoru oldu.

Elmə töhfəsi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Olson, kollektiv fəaliyyət nəzəriyyəsi və maraq qrupları mövzusundakı işində qeyd etdi[6]:

  • qruplar qrup üzvləri üçün ictimai mal yaradır və frirayder effekti yaradır;
  • kiçik qruplar böyük qruplardan daha effektivdir;
  • sərbəst atlı təsirini aradan qaldıraraq, demokratik prosesin majoritar prinsiplərinə baxmayaraq, kiçik qruplar milli məhsulu öz xeyrinə yenidən bölüşdürür;
  • böyük qrupların ümumi maraqlar çərçivəsində işləməsinə üç amil mane olur:
    1. ümumi faydada fərdin kiçik payı;
    2. alt qrupun (şəxsin) ictimai sərvətində kiçik bir pay onlara ictimai sərvətin əldə edilməsi ilə bağlı bütün xərcləri öz üzərinə götürməyə imkan vermir;
    3. təşkilat yaratmaq üçün yüksək ilkin (minimum) xərclər.

Olson iştirakçı qruplarının (maraqlarının) təsnifatını təklif etdi[6]:

  1. imtiyazlı — hər kəsin (və ya ən azı birinin) bütün xərcləri öz üzərinə götürmək lazım olsa belə, ictimai sərvəti əldə etmək motivi var;
  2. aralıq — iştirakçılardan heç biri ümumi faydanın əhəmiyyətli hissəsini almır;
  3. latent — hərəkətlərin (hərəkətsizliyin) digər iştirakçılara əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərmədiyi böyük bir qrup;
  4. unudulmuş — əlaqəsi olmayan nizamsız üzvlər və heç bir tədbir görməyən qrup.

Olson öz dövlət yaradılması nəzəriyyəsini irəli sürdü[6]:

  • yalnız seçmə (şəxsi) motiv (təşviq və ya məcburetmə) gizli qrupa mənsub olan fərdləri onun maraqlarına uyğun hərəkət etməyə sövq edir;
  • gizli qrupda selektiv motiv müəyyən bir əlavə məhsuldur ki, bu da alt qrup (fərdi) üçün əlavə effekt əldə etməyə imkan verir;
  • "institusional skleroz" — siyasi sakitlik dövrü frirayder effekti yaradılmasına mane olan proseslərin inkişafına kömək edir;
  • dövlət zorakılığın təşkilində başqalarından üstün olan quldurlar tərəfindən yaradılır: anarxiya şəraitində əhalidən ələ keçirilən gəliri maksimum dərəcədə artıran və nəzarət edilən ərazidə ələ keçirmələri inhisara alan köçəri quldurlar və sonradan məskunlaşan quldurlar arasında rəqabət var. əhalidən ələ keçirilən gəlirləri optimallaşdırmaq, ictimai sərvətlər yaratmağa başlamaq, qənaət etmək və investisiya qoymaq, bu da dövlət nizamının yaradılmasına, quldurların avtokratik hökmdarlara çevrilməsinə şərait yaradır;
  • inkişaf etməmiş ölkələr ticarət və ixtisaslaşma yolu ilə sosial əməkdaşlıqdan bəhrələnməyə imkan verən institutlar yaratmaqla, mülkiyyət hüquqlarını qorumaqla və müqavilələrə zəmanət verməklə öz sərvətlərini artıra bilərlər.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. 1 2 3 4 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
  2. 1 2 3 4 Mancur Lloyd Olson // Brockhauz Ensiklopediyası (alm.).
  3. 1 2 https://www.nytimes.com/1998/02/24/business/mancur-olson-66-a-professor-and-author-of-economics-books.html.
  4. 1 2 Rhodes Scholar Database.
  5. Swedberg R. Economics and Sociology. Redefining Their Boundaries: Conversations with economists and sociologists. Chichester, West Sussex: Princeton University Press. 1990. 167–169. ISBN 0-691-04248-9.
  6. 1 2 3 Заостровцев А. П. Мансур Олсон об автократии, демократии и развитии (Экономика и институты). СПб: МЦСЭИ Леонтьевский центр. Заостровцев А. П. 2010. 129–155.