Obsessiv sevgi
Obsessiv sevgi və ya obsessiv sevgi pozğunluğu bir insanın başqa bir insana sahib olmaq və onu qorumaq üçün həddindən artıq obsessiv istək hiss etdiyi vəziyyətdir. Simptomları odur ki, həmin insan sevdiyi insansız keçirdiyi hər hansı vaxta dözə bilmir, insanı əhatə edən obsessiv fantaziyalar və həmin şəxsin şəkillərini axtarmaq, yaratmaq və ya ona baxmaq üçün hədsiz çox vaxt sərf etmək daxildir.[1][2]
Xüsusiyyətləri[redaktə | mənbəni redaktə et]
Obsessiv sevginin bəzən uşaqlıq travmalarından qaynaqlandığı və ilk baxışdan başlaya biləcəyi düşünülür; o, qeyri-müəyyən müddətə qədər davam edə bilər, bəzən psixoterapiya tələb olunur.[3]
Obsessiv sevgi ilə ən çox əlaqəli pozğunluq sərhəd şəxsiyyət pozuqluğudur. Obsessiv sevgi ilə ən çox əlaqəli olan digər pozğunluqlara aldadıcılıq pozğunluğu, obsessiv-kompulsiv nevroz və digər şəxsiyyət pozğunluqları daxildir.[4]
Psixologiyada[redaktə | mənbəni redaktə et]
Ziqmund Freyd hesab edirdi ki, obsessiv sevgi şüursuz bir nifrət hissi ilə əsaslandırıla bilər ki, bu da onu həddindən artıq kompensasiya edir - bununla da əziyyət çəkənin sevgi obyektini qorumaq ehtiyacı hissini izah edir.[5] Sonrakı analitiklər obsessiv sevginin daha çox narsisistik ehtiyac, narahatlıq və depressiv hisslərə qarşı müdafiə təklif edən sevgi obyekti ilə məşğul olduğunu gördülər;[6] Yunqçular isə bunu daxili mənliyin başqa bir insana proyeksiyasında kök salmasında görür.[7]
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ Susan Forward; Craig Buck. Obsessive Love: When It Hurts Too Much to Let Go. Bantam Books. 1 January 2002. ISBN 978-0-553-38142-9.
- ↑ Moore JD. Confusing Love with Obsession: When Being in Love Means Being in Control. Center City, MN: Hazelden Books. 2006.
- ↑ Derrow, Paula. "When normal love turns obsessive". Cosmopolitan. 2014-01-14. 2020-11-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-03-18.
- ↑ What Is Obsessive Love Disorder? Arxivləşdirilib 2023-10-10 at the Wayback Machine, from BetterHelp
- ↑ S Freud, Case Histories II (PFL 9) p. 118-9 and p. 70-1
- ↑ O Fenichel, The Psychoanalytic Theory of Neurosis (London 1946) p. 382 and p. 533
- ↑ C Jung, Man and his Soul (London 1964) p. 191