Pirokatehin

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Pirokatehin
Ümumi
Kimyəvi formulu C6H4(OH)2
Molyar kütlə 110,11 q/mol
Fiziki xassələri
Sıxlıq 1,34 ± 0,01 q/sm³
Termik xüsusiyyətlər
Ərimə nöqtəsi 105   °S
Qaynama nöqtəsi 240  °S
Buxarın təzyiqi 10 ± 1 mm Hg
Təsnifatı
CAS-da qeyd. nöm. 120-80-9
PubChem
RTECS UX1050000
ChEBI 18135
ChemSpider

Pirokatehin (1,2-dehidroksibutil) — kimyəvi formulu C6H4(OH)2 olan üzvi birləşmə, iki atomlu fenol.

Dihidroksibenzolun mümkün üç izomerindən biri, digər ikisi hidroxinon və rezorsin.

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Pirokatehin 1839-cu ildə alman kimyaçısı H.Reynş tərəfindən katehin ekstraktının quru qovulması nəticəsində alınmışdı. 1880-ci ildə də C.M.Eder və B. Tot tərəfindən təklif edilmişdi.

Fiziki xassələri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Fenol qoxusu olan ağ kristallar, işıqda və havada, qəhvəyi rəngə qədər qaralır. Suda yaxşı həll olunur(43 q 100 ml suda).

Alınması[redaktə | mənbəni redaktə et]

Halogen əvəz olunan fenolların qələvilərlə reaksiyası zamanı pirokatehinin natrium duzu alınır və sonra sulfat turşusuyla turşulaşdırdıqda pirokatehin alınır.

Kimyəvi xassələri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Pirokatehinin kimyəvi xassələri fenolların xassələrinə malikdir. Ftal anhidridi ilə reaksiya zamanı alizarin və qistazarin əmələ gəlir.

Electrochemical interconversion of 1,2-benzoquinone and catechol

Xlorsirkə turşusunun xloranhidridi ilə katalizator POCl3 və ya AlCl3 iştiraki ilə adrenalon(V) sonra isə adrenalin (VI) alınır.

Toksikliyi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Pirokatehin alerqik reaksiya verə bilər və eyni zamanda mutagen və kanserogen xüsusiyyətlərə malikdir. Dərinin şiddətli qıcıqlanmasına və dermatitə səbəb olur.

Tətbiqi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Pirokatehin dərman preparatların istehsalında(məs.adrenalinin), şəkil çəkmə prosesində fotoreagent kimi, xəzlərin rənglənməsində istifadə olunur.

Mənbə[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Харлампович Г. Д., Чуркин Ю. В. Фенолы. М., 1974; Общая органическая химия. M., 1982. Т. 2.
  2. Гауптман 3., Грефе Ю., Ремане X., Органическая химия, пер. с нем., М., 1979