RCA

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç

RCAaudiovideo avadanlıqlarında geniş istifadə olunan standart bağlayıcı növüdür. RCA növünün adı 1940-cı illərin əvvəllərində fonoqrafları gücləndiricilərə qoşmaq üçün bu tip birləşdiricini təqdim edən Amerika Radio Korporasiyasından gəlir.

Video və stereo audio üçün RCA fişləri. Standart konnektor korpusunun rəngləri video üçün sarı, stereo iki kanallı audionun mono və ya sol kanalı üçün ağ və stereo iki kanallı audionun sağ kanalı üçün qırmızıdır.

Belə bağlayıcıların dezavantajı ondan ibarətdir ki, birləşdirərkən kontakt (pin) əvvəlcə siqnala (gərginliyə) qoşulur və yalnız bundan sonra korpusların kontaktları birləşdirilir. Televizorları video kartlarda televizor çıxışına qoşarkən tez-tez baş verən hallar arasında potensial fərq varsa, bu, qoşulma zamanı cihazlara zərər verə bilər.[1] RCA fiş (jarqonda — "ata") iki kontaktdan ibarətdir: siqnal və ümumi dövrə (qoruyucu). Siqnal sancağı mərkəzdə yerləşir və diametri 3,2 mm və ya 0,125 düym (3,18 mm) olan sancaqdır. Çıxan xarici hissənin uzunluğu 9,0 mm (0,375/0,312 düym ölçüləri üçün 9,52/7,92 mm), daxili qapalı uzunluğu 6,0 mm (0,219 düym ölçüləri üçün 5,56) təşkil edir. İkinci kontakt, minimum daxili diametri 8,0 mm (0,328 düym ölçüsü üçün 8,33) olan konsentrik silindr yan səthidir. Kontaktın xarici diametri yalnız qalınlığından asılıdır və standartlaşdırılmamışdır. RCA yuvası ("ana" üçün jarqonda) də iki kontaktdan ibarətdir. Birinci kontakt fiş pininin yuvasıdır. İkinci kontakt da birinci ilə konsentrikdir və eyni zamanda silindrin yanal səthini təmsil edir. İkinci kontaktın xarici diametri 8,0 mm (0,328 düym ölçüsü üçün 8,33) və dərinliyi 7,50 mm (0,281 düym ölçüsü üçün 7,14) təşkil edir. Bu təmas səthi tıxacın ikinci kontaktı ilə örtüldüyü üçün onun daxili diametri bir qədər böyük olmalıdır. Tipik olaraq, rozetkalar audio və video avadanlıqların gövdəsinə quraşdırılır, lakin onları adapterlərdəki kabeldə də tapmaq olar. Ucuz məhlullarda iki kontakt arasındakı izolyator materialı sadə plastikdən və ya polietilendən, orta qiymətə — tekstolit yuyuculardan və ya preslənmiş fiberglasdan hazırlanmış oxşarlardan, bahalı olanlarda — istiliyədavamlı teflondan və ya keramikadan hazırlanır. Ucuz bağlayıcıların əsas çatışmazlıqlarından biri onların aşağı istilik müqavimətidir. Ərimə nöqtəsi təxminən 250 °C olan lehimlərdən istifadə edərək 0,823 mm² (18 awg) və ya daha böyük kabellərin lehimlənməsi bu bağlayıcıya zərər verə bilər . Adi plastik və ya polietilen bu temperaturda tez əriyir və daxili kontaktı birləşdiricinin xarici kontaktı ilə birləşdirir. Konnektorun həddindən artıq istiləşməsini diqqətlə idarə etmək və ya odadavamlı daxili izolyator ilə birləşdiricilərdən istifadə etmək və ya daha az odadavamlı lehimlərdən istifadə etmək lazımdır.[2] Bu, diametri 0,80 mm-dən (0,50 mm²) çox olan istilik tutumlu mis tək telli keçiriciləri lehimləyərkən xüsusilə vacibdir. TV kabelləridaha böyük bir kəsikli bir naqilli keçirici ilə təxminən 1,00 mm (0,785 mm²) və ya 1,13 mm (1,002 mm²) diametri var. Ucuz RCA fişinin izolyatorunu qorumağın köhnə üsullarından biri onu yeni bir rozetkaya lehimləməkdir.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ""Stromberg-Carlson Model 440M Console Radio (1939)"". 2023-07-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-09-27.
  2. ""The RCA phono plug: An outdated relic?"". 2023-09-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-09-27.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]