Sirkulyasiya tipləri

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç

Vanqeymə görə sirkulyasiya formaları[redaktə | mənbəni redaktə et]

Q. Y. Vanqeymin təklif etdiyi təsnifat Yer kürəsinin atlantika-avropa sektorunda müşahidə olunan atmosfer dövranı üzrə tədqiqatlarını Vanqenqeym 1933-cü ildən başlamışdır. Makroproseslərin inkişaf mərhələsini tədqiq etdiyi zaman o, müəyyən etmişdir ki, müəyyən zaman intervalında əsas barik əsas barik sistemlərində və əsas hava axınlarının paylanmasında müəyyən qanunauyğunluqlar müşahidə olunur.[1]

Elementar sinoptik proses[redaktə | mənbəni redaktə et]

Həmin zaman müddəti 3–5 sutkaya bərabər olub və bu zaman müşahidə olunan prosesləri Vanqenqeym elementar sinoptik proseslər adlandırmışdır. (ESP) Vanqenqeym 42 illik məlumatları təhlil edərək bu sektorda müşahidə olunan bütün prosesləri 26 tipdə ümumiləşdirir. Ümumiləşdirmə zamanı aşağıdakı kriteriyalardan istifadə edilmişdir:

  1. Troposfer qatında barik və termik qradiyentlərin olması;
  2. Barik mərkəzlərinin yerdəyişməsinin istiqaməti;
  3. Hündürlüklərdə əsas axınların istiqaməti.

Bu kriteriyalardan istifadə edərək Vanqenqeym müəyyən etdiyi 26 tipi 3 formada ümumiləşdirmişdir:

  • Qərb (W) forması
  • Şərq (E) forması
  • Meridional (C) forması

Bu zaman 26 tipdən 9-u W formasına, 10-u E formasına və 7-si C formasına aid edilmişdir.[2]

Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]

Atmosfer sirkulyasiyası

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Atmosferin sirkulyasiyası

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Кислов А. В. Теория климата. М. 1989–148 с
  2. С.П. Хромов Метеорология и климатология. Ленинград. 1968, стр. 342.