İctimai maraq
Ümumi maraq (və ya ictimai maraq ) düsturu bütövlükdə hesab edilən əhalini maraqlandıran və ona xidmət edən hərəkətlərin və ya qurumların məqsədini təyin edir. İlk dəfə Aristotel tərəfindən “ Siyasət adlı əsərində formalaşdırılmış, o vaxtdan bəri çoxsaylı mübahisələrin mövzusu olmuşdur.[1].
Qanun
[redaktə | mənbəni redaktə et]“İctimai maraq hüququ” 1960-cı illərin sosial qarışıqlıqları zamanı və ondan sonra ABŞ-də geniş şəkildə qəbul edilmiş bir termindir. Bu, ABŞ Ali Məhkəməsinin hakimi olmamışdan əvvəl geniş ictimaiyyətin maraqları üçün vəkilliyi öz hüquqi praktikasına daxil edən Louis Brandeis tərəfindən nümunə götürülən ənənə üzərində qurulmuşdur. 1905-ci ildə məşhur bir çıxışında Brandeis vəkillik peşəsini tənqid edərək şikayət etdi ki, "bacarıqlı hüquqşünaslar böyük dərəcədə böyük korporasiyaların köməkçisi olmağa icazə verdilər və öz səlahiyyətlərini xalqın müdafiəsi üçün istifadə etmək öhdəliyinə məhəl qoymadılar." [2] 1960-cı illərin sonu və 1970-ci illərin sonlarında çoxlu sayda Amerika hüquq fakültəsini bitirən məzunlar öz işlərində “müvafiqlik” axtarmağa başladılar – o dövrdə Amerika cəmiyyətində çox açıq şəkildə və qızğın müzakirə olunan sosial məsələlərə təsir göstərmək istəyirlər. Brandeisin istinad etdiyi "korporativ əlavələrdən" fərqlənmək üçün özlərini ictimai maraqların vəkilləri kimi təyin etdilər.[3]
İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ Aristote, Politique, Livre III, chap. XII, 1282 b 16-18.
- ↑ Edwin Rekosh, et al.,ed. "Pursuing the Public Interest, A Handbook for Legal Professionals and Activists" (http://www.pilnet.org/component/docman/doc_download/35-pursuing-the-public-interest-a-handbook-for-legal.html Arxivləşdirilib 2020-01-03 at the Wayback Machine); Scott L. Cummings, The Politics of Pro Bono, 52 UCLA L. Rev. 1, 13-14(2004)
- ↑ Rekosh, supra; See also Joel F. Handler, Ellen Jane Hollingsworth & Howard S. Erlanger, Lawyers and the Pursuit of Legal Rights 24-39 (1978); Note, The New Public Interest lawyers, 79 Yale L.J. 1069, 1069-70 (1970)