Biva gölü

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Biva
lat. 琵琶湖
Ümumi məlumatlar
Mütləq hündürlüyü 85,6 m
Eni 22,8 km
Uzunluğu 63,49 km
Sahil uzunluğu 235,2 km
Sahəsi 670,4 km²
Həcmi 28.000 hm³
Dərin yeri 103,58 m
Yerləşməsi
35°20′ şm. e. 136°10′ ş. u.
Ölkə  Yaponiya
Yerləşməsi Şərqi Asiya
Biva xəritədə
Biva
Biva
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Biva gölü[1] (lat. 琵琶湖, əvvəllər isə Omi gölüYaponiyanın ən böyük şirin sulu gölüdür. Göl Honşu adasının mərkəzində Şiqa prefekturası ərazisində yerləşir. Yaponiyanın keçmiş paytaxtı olan Kiotodan şimal-şərqdə qərarlaşır. Paytaxtın yaxınlığında yerləşməsi onun yapon ədəbiyyatında təcəssümünə səbəb olmuşdur. Gölə çoxlu sayda şeyrlər qoşulmuşdur. Sahillərində çoxlu sayda döyüşlər baş vermişdir.

Ümumi məlumat[redaktə | mənbəni redaktə et]

Naqaxama limanı

Gölə ümumilikdə 400 kiçik tökülür. Göldən isə yalnız bir, Edo çayı axır. Gölün hövzəsinin sahəsi 3174 km², uzunluğu 63,49 km, eni 22,8 km, sahəsi 670,4 km², maksimal dərinliyi 103,58 m, su həcmi 27,5 км³, sahil xəttinin uzunluğu 235,2 km və dəniz səviyyəsindən hündürlüyü 85,6 m təşkil edir.

Göldə 4 ada yerləşir: Yikubuşima (yap. 竹生島), Okişims (yap. 沖島), Takeşima (yap. 多景島) və Оkinosiroişi (yap. 沖の白石). Adada böyük HikoneOsu (yap. 大津市) şəhərləri vardır.

Göl ətrafında dağlar ucalır. Sirinsulu olmasın ondan Kioto və digər şəhərləri suya olsn tələbatının ödənilməsində istifadə edilir. Göldə çoxlu sayda balıq yaşayır.

Payız və yaz ayları tayfunlar müşahidə edilərkən gölün səviyyəsi üç metrə qədər qalxa bilir.

Biva gölünün 4 miliyondan çox yaşı vardır. Qədimliyinə görə BaykalTanqanika göllərindən geri qalır

Naturalistlər göldə 1100 növ fauna nümayəndəsini aşkarlamışlar. Bunlardan 58 növü sahildə yaşayır. İl ərzində gölü 5 min quş ziyarət edir.

Mədəniyyətdə[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Tavara Toda mifaloji nağılının yaranma mədkənidir.
  • Quş-İnsan müsabiqəsinin mütəmadi keçirildiyi ərazidir.

Mənbə[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Yoshihiro Kimura (2001). Biwako -sono koshō no yurai- [Lake Biwa, the origin of its name]. Hikone: Sunrise Publishing. ISBN 4-88325-129-2