Eduard Bağırov

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Eduard Bağırov
Doğum tarixi 25 oktyabr 1975(1975-10-25)
Doğum yeri
Vəfat tarixi 12 aprel 2023(2023-04-12) (47 yaşında)
Vəfat yeri
Fəaliyyəti yazıçı, ssenarist
Fəaliyyət illəri 2002–2023
Əsərlərinin dili rus dili
Janrlar nəsr, publisistika
Üzvlüyü
bagirov.tv
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Eduard İsmayıl oğlu Bağırov (rus. Багиров Эдуард Исмаил оглу; 25 oktyabr 1975, Marı – 12 aprel 2023, Moskva[1][2]) — Azərbaycan əsilli rus yazıçısı, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinın üzvü, ədəbi tənqidçi, publisist.

Həyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Eduard Bağırov 1975-ci ildə Türkmənistanda anadan olub. Onun atası azərbaycanlı, anası isə rusdur. Milli mənşəyinə görə Türkmənistanda bir çox problemlərlə üzləşən Eduard ordu sıralarından qaçaraq Moskvaya yollanıb. Burada yükdaşıyan, kiçik ticarətçi, şəxsi tikinti idarəsinin rəhbəri kimi işlərdə çalışıb. Alternativ ədəbiyyat klubu — "Litprom.ru"nun yaradıcısı və baş redaktoru olub. 2001-ci ildə Moskva Dövlət Su Nəqliyyatı Akademiyasının hüquq fakültəsinə daxil olsa da, sonradan təhsilini yarımçıq qoyub. 2007-ci ildə çapdan çıxmış "Qastarbayter" ("Гастарбайтер") kitabı ilə məşhurlaşıb. Yazıçı "Qastarbayter" romanını həm özünün, həm də başqalarının həyatından götürdüyü əhvalatlar əsasında yazıb, Rusiyaya "çörək dalınca" gedən şəxslərin talelərindən bəhs edib.

2008-ci ilin noyabrında ikinci romanı olan "Aşiqlər" nəşr olundu. Kitab "Qonaq işçi"nin hekayə xəttini davam etdirir, eyni zamanda tamamilə müstəqil bir əsərdir. Yeni kitabın qəhrəmanı Yevgeni Əliyevin ən yaxın dostu internet vasitəsilə başqa sosial təbəqədən olan evli qadınla tanış olur. Tanışlıq qarşılıqlı aşiqliyə, sevgi üçbucağı isə hekayənin gedişatında dördbucaqlıya çevrilir[11].

2010-cu ildə Eduard Bağırov süjetə görə deyil, motivə görə ilk kitablarla bağlı “İdealist” romanını nəşr etdi. Kitabın qəhrəmanı, Ukraynanın hinterlandından olan İlya Repin Moskvanın mərkəzi qəzetinin redaksiyasında işə düzəlir və sonra Kiyev Maydanında və sonrakı Narıncı İnqilabda işıqlandırdığı hadisələrdən sonra sürətlə karyera nərdivanına qalxır.

2010-cu ildə Bağırov 2011-ci ildə "Art Pictures" studiyasında Fyodor Bondarçukun çəkilməsi planlaşdırılan "Onegin" tammetrajlı bədii filminin ssenarisi ilə debüt etdi. O, həmçinin 2013-cü ildə yayımlanan Ashes teleserialının və qarşıdan gələn Beyrut filminin ssenari müəllifidir.

2015-ci ildə Bağırov “Rusiya-2045” adlı iş başlığı altında dördüncü romanı üzərində işlədiyini bildirdi. 2022-ci ildə o, Sputnik Radiosunda "Bağırov əleyhinə" müəllif verilişinin aparıcısı oldu və bir-birini ziddiyyətli, kəskin və bəzən də ədəbsiz ifadələrlə dərhal bir çox dinləyiciləri hiddətləndirdi.[3]

12 aprel 2023-cü ildə çoxlu orqan çatışmazlığından vəfat edib.[4] Vida mərasimi aprelin 14-də Troekurovski qəbiristanlığında ritual zalında baş tutdu. Aprelin 15-də Qoritsı (Nijni Novqorod vilayəti) kənd qəbiristanlığında ana qohumlarının yanında dəfn edilib.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ 1 2 Izvestia.
  2. ↑ 1 2 https://iz.ru/1497492/2023-04-12/stali-izvestny-podrobnosti-smerti-pisatelia-eduarda-bagirova.
  3. ↑ "Yazıçı, yoxsa aktyor..." 2023-04-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-04-18.
  4. ↑ "Azərbaycan əsilli rus yazıçısı Eduard Bağırov vəfat etdi". 2023-04-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-04-18.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

 Yazıçı ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Eduard_Bağırov&oldid=7000252"