Kəpənəkçiçək
Jump to navigation
Jump to search
Kəpənəkçiçək | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||||
Elmi təsnifat | ||||||||||
Domen: Ranqsız: Ranqsız: Aləm: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Dəstə: Fəsilə: Yarımfəsilə: Triba: Cins: Kəpənəkçiçək |
||||||||||
Beynəlxalq elmi adı | ||||||||||
|
Kəpənəkçiçək (lat. Aconitum) — qaymaqçiçəklilər sırasının qaymaqçiçəyikimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi. Yunan mifologiyasına görə bu bitki, Heraklın aldadıb axirətdən gün işığına çıxartmış olduğu üçbaşlı köpək Kerber gün şüalarına tab gətirməyib quduzluqla qusaraq ifraz etdiyi seliyin torpağa düşməsindən göyərmişdir. Bu hadisə Akoni (yun. Aconae - ox, oxlu) şəhəri yaxınlığında baş verdiyindən bitki də belə adlandırılmışdır.
Təbii yayılması[redaktə | mənbəni redaktə et]
Botaniki təsviri[redaktə | mənbəni redaktə et]
Akonit 50-199 sm hündürlükdə, çoxillik bitkidir. Çiçəkləri sarı, moruğu, ya da tünd mavi rəngdə olur. Ehtiva etdiyi alkoloidlər səbəbi ilə zəhərlidir.
Növləri[redaktə | mənbəni redaktə et]
Dərman bitkiləri[redaktə | mənbəni redaktə et]
- Sıxçiçəkli kəpənəkçiçəyi (Aconitum confertiflorum (DC.) Gayer)
- Forçun kəpənəkçiçəyi (Aconitum fortunei Hemsl.)
- Karakol kəpənəkçiçəyi (Aconitum karakolicum Rapaicr) və ya Aconitum soongoricum Stapf
- Kuznetsov kəpənəkçiçəyi (Aconitum kusnezofii Reichenb.)
- Qurdboğan kəpənəkçiçək (Aconitum lycoctonum L.)
- Turpabənzər kəpənəkçiçəyi (Aconitum napellus L.)
- Şərq kəpənəkçiçəyi (Aconitum orientale Mill.)
- Cunqar kəpənəkçiçəyi (Aconitum soongoricum Stapf)
- Kölgəlik kəpənəkçiçəyi (Aconitum umbrosum (Korsh.) Kom.)
Ekologiyası[redaktə | mənbəni redaktə et]
Azərbaycanda yayılması[redaktə | mənbəni redaktə et]
İstifadəsi[redaktə | mənbəni redaktə et]
Ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ Linney K. Genera plantarum eorumque characteres naturales, secundum numerum figuram, situm, & proportionem omnium fructificationis partium. 5 Stokholm: 1754. səh. 236. doi:10.5962/BHL.TITLE.746
- ↑ Linnaeus C. Species Plantarum (lat.): Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas. 1753.C. 1. səh. 532.