Lev Kamenev

Lev Kamenev
rus. Лев Борисович Каменев
Kamenev s. 1920-ci illər
Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Politbürosu üzvü
25 mart 1919 – 18 dekabr 1925
Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Politbürosu üzvü
10 (23) октября 1917 – 4 (17) ноября 1917
Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Politbürosu Namizədi
1 yanvar – 23 oktyabr 1926
Ümumrusiya Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin sədri
27 oktyabr (9 noyabr) – 8 (21) noyabr 1917
Əvvəlki	Nikolay Çxeidze
Sonrakı	Yakov Mixayloviç Sverdlov
Moskva Şəhər Soveti İcraiyyə Komitəsinin Rəyasət Heyətinin sədri
14 oktyabr 1918 – 15 yanvar 1926
Əvvəlki	Pyotr Germogenoviç Smidoviç
Sonrakı	Konstantin Vasilieviç Uxanov
SSRİ Əmək və Müdafiə Şurasının 2-ci sədri
2 fevral 1924 – 19 yanvar 1926
Əvvəlki	Vladimir Lenin
Sonrakı	Aleksey Rıkov
2-ci SSRİ Xalq Xarici və Daxili Ticarət Komissarı
16 yanvar – 14 avqust 1926
Əvvəlki	Aleksandr Dmitrieviç Tsyurupa
Sonrakı	Anastas İvanoviç Mikoyan
SSSR-nin İtaliyadakı səlahiyyətli nümayəndəsi
26 noyabr 1926 – 7 yanvar 1928
Əvvəlki	Platon Kerzhentsev
Sonrakı	Dmitri Kurski
Şəxsi məlumatlar
Doğum adı	Лев Розенфельд
Doğum tarixi	18 iyul 1883(1883-07-18)
Doğum yeri	Moskva, Moskva quberniyası[d], Rusiya imperiyası
Vəfat tarixi	25 avqust 1936(1936-08-25)[…] (53 yaşında)
Vəfat yeri	Lubyanka binası[d]
Vəfat səbəbi	güllə yarası[d]
Partiya	Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası, Bolşevizm, Rusiya Sosial-Demokrat Fəhlə (bolşeviklər) Partiyası[d]
Təhsili	Moskva Dövlət Universiteti
Fəaliyyəti	yazıçı, siyasətçi
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Lev Kamenev (18 iyul 1883, Moskva – 25 avqust 1936^[…], Lubyanka binası^[d]; rus. Лев Борисович Каменев) — rus inqilabçısı, sovet partiya və dövlət xadimi. Görkəmli bolşevik, Leninin ən qədim tərəfdaşlarından biri. Moskva Şurasının sədri (1918-1926); 1922-ci ildən - SSRİ Xalq Komissarları Soveti və Əmək və Müdafiə Soveti sədrinin müavini, Leninin ölümündən sonra isə 1926-cı ilin yanvarına qədər SSRİ Əmək və Müdafiə Şurasının sədri. 1917-1918, 1919-1927-ci illərdə Bolşevik Partiyası Mərkəzi Komitəsinin üzvü, 1917-ci ilin oktyabrında və 1919-1925-ci illərdə Mərkəzi Komitə Siyasi Bürosunun üzvü, sonra üzvliyə namizəd (1926-cı ildə) olub. Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin üzvü və 1917-ci ildə 12 gün Ümumrusiya Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin sədri. 1936-cı ildə “terrorist Trotskiçi-Zinovyev Mərkəzi” işi üzrə məhkum edilib və güllələnib. 1988-ci ildə ölümündən sonra reabilitasiya olunub.

Həyatı

Lev Rosenfeld 18 iyul 1883-cü ildə Moskvada anadan olub. Oğlan ziyalı ailəsində böyüyüb. Onun vəftiz olunmuş yəhudi olan atası Moskva-Kursk dəmir yolunda maşinist idi, sonralar - Sankt-Peterburq Texnologiya İnstitutunu bitirdikdən sonra mühəndis oldu. Anası Bestujev evdar xanım idi. Uşaqlıqdan gənc elmə məhəbbət göstərdi. 1901-ci ildə gimnaziyanı bitirdikdən sonra hüquq fakültəsini seçərək Moskva Universitetinin tələbəsi oldu. Sosial demokratiya ideyalarına ehtiras oğlanı yeraltı tələbə dərnəyinə apardı və ikinci kursda mütərəqqi düşüncəli tələbələrin nümayişində iştirak etdi, bunun üçün 1902-ci ilin yazında Moskvadan Tiflisiyə qovuldu. Hakimiyyət Lev Kamenevi Butırka və Taqanka həbsxanalarında bir ay keçirdikdən sonra sürgünə göndərdi. Gürcüstanın paytaxtında gəncin təhsil alması qadağan edilib və ona nəzarət edilib. Payızda Lev Rozenfeld Tiflisini tərk edərək Parisə köçdü, burada iskraçılara qoşuldu və Vladimir Ulyanovla görüşdü. O, “Kamenev” təxəllüsü ilə Rusiyaya qayıdıb və yeraltı işlərlə məşğul olub. 1904-cü ilin qışında RSDLP ilə əməkdaşlıq etdiyinə görə ikinci dəfə həbs edildi. Bolşevik beş ay həbsdə qaldı, sonra yenidən Tiflisə getdi. 1905-ci ildə Lev Kamenev İrakli Tsereteli, Nuh Jordaniya, Rozaliya Zemlyaçka və İosif Stalinlə gizli işin çətinliklərini bölüşərək, partiya nəşrlərinin aparıcı müəllifləri sırasında özünü tapdı. Birinci inqilab zamanı Kamenev rəqibləri ilə də münasibət saxlamağı bacardı. 1907-ci ildə Londonda Rusiya Sosial Demokrat Fəhlə Partiyasının V Qurultayına metropoliten təşkilatından nümayəndə kimi göndərilib. İkinci Dövlət Duması buraxıldıqdan sonra Lev Kamenev bolşevik nüvəsinin tərkibində Sankt-Peterburqda qaldı. 1908-ci ilin yazında onu yenidən həbs etdilər və yayda həbsdən çıxandan sonra Cenevrəyə yola düşdü və orada "Proletar" jurnalının redaksiya heyətinə daxil oldu. O, Vladimir Leninin tapşırığı ilə 1908, 1912 və 1913-cü illərdə konfranslarda bolşevikləri təmsil edib, partiya mətbuatı üçün məqalələr yazıb, Lonqjumo partiya məktəbində mühazirəçi kimi fəaliyyət göstərib. Kamenev Leninin əsas polemisti idi: o, əks mövqe bildirməkdən çəkinmirdi. Vladimir İliç rəqibində bu keyfiyyəti yüksək qiymətləndirirdi, baxmayaraq ki, onunla tez-tez əsəbiləşir, mübahisə edirdi. 1914-cü ildə Birinci Dünya Müharibəsinin başlaması Lev Borisoviçi Sankt-Peterburq yaxınlığındakı Ozerki kəndində getdi. Burada onu yenidən həbs etdilər və Sibirə göndərdilər. Kamenev Fevral inqilabını Açinskdə qarşıladı. Yazda Peterburqa qayıtdı.

Partiya karyerası

1917-ci ilin oktyabr ərəfəsində o, Maksim Qorkinin redaktorluğu ilə çıxan “Yeni həyat” qəzetində məqalə dərc etdi və onun altında iki imza var: Kamenev və Qriqori Zinovyev. Lev Borisoviç Leninin təkid etdiyi silahlı üsyana qarşı arqumentləri qeyd edirdi. Vladimir İliç çıxışını xəyanət kimi qiymətləndirdi və silahdaşlarını partiyadan xaric etməyi təklif etdi. Lakin əksəriyyət liderə dəstək vermədi. Kamenev və Zinovyevin əsas arqumentləri az sayda partiya üzvlərinə əsaslanırdı: 1917-ci ilin noyabrında partiyada 240 minə qədər "süngü" var idi. Fevralla müqayisədə sıralar on dəfə artsa da, 150 milyonluq bir ölkə üçün partiya kiçik olaraq qaldı. Oktyabrın sonunda Leninin olmamasından istifadə edərək Mərkəzi Komitənin iclasını keçirdi və bu iclasda digər sosialist partiyalarının nümayəndələrinin yeni hökumətə daxil olması barədə qərar qəbul etdi. 7 noyabr 1917-ci ildə Qış sarayı ələ keçirildikdən sonra Lev Kamenev koalisiyaya menşevikləri və sosialist-inqilabçıları daxil etməyi təklif etdi, lakin Lenin qəti şəkildə buna qarşı çıxdı və RSDLP (b) Mərkəzi Komitəsinin Kamenevi işdən azad etməsini israr etdi və cavab olaraq istefa verdi. Lev Kamenevin Ümumrusiya Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin sədri vəzifəsini Yakov Sverdlov tutdu. 1917-ci ilin noyabrında Mərkəzi Komitəyə qayıtmaq üçün verilən ərizə rədd edildi, lakin Lev Kamenev Ümumrusiya Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin nümayəndə heyətinə daxil edildi. 1917-ci ilin noyabrında Kamenev Almaniya ilə ayrıca müqavilə bağlamaq üçün Brest-Litovsk sülh müqaviləsinə göndərilən nümayəndə heyətinə qoşuldu. 1918-ci ilin yanvarında Sovet nümayəndə heyətinin başında o, Rusiyanın Fransadakı yeni səfiri kimi xaricə getdi, lakin Fransa hökuməti onun səlahiyyətlərini tanımaqdan imtina etdi. 24 mart 1918-ci ildə Rusiyaya qayıtdıqdan sonra Finlandiya hakimiyyəti tərəfindən Aland adalarında həbs edildi. O, yalnız 1918-ci il avqustun 3-də Sankt-Peterburqda həbs edilən finlərin müqabilində azad edilib. 1918-ci ilin sentyabrında Kamenev Ümumittifaq Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin Rəyasət Heyətinin üzvü seçildi, 1918-ci ilin oktyabrında isə Moskva Şurasının sədri oldu. 1919-cu ilin martından Kamenev RKP (b) MK Siyasi Bürosunun üzvü idi. Məhz Kamenev 1922-ci il aprelin 3-də Stalini RKP(b) Mərkəzi Komitəsinin Baş katibi təyin etməyi təklif etdi. 1922-ci ildən Leninin xəstəliyi ilə əlaqədar Kamenev Siyasi Büronun iclaslarına sədrlik edirdi. Lev Kamenev 14 sentyabr 1922-ci ildə RSFSR Xalq Komissarları Soveti sədrinin müavini və RSFSR Əmək və Müdafiə Soveti sədrinin müavini təyin edildi. 1922-ci ilin dekabrında SSRİ yarandıqdan sonra Kamenev SSRİ Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin Rəyasət Heyətinin üzvü oldu. 1923-cü ildən Kamenev SSRİ Xalq Komissarları Soveti və SSRİ Əmək və Müdafiə Soveti sədrinin müavini, həmçinin Lenin İnstitutunun direktoru olub. Leninin ölümündən sonra, 1924-cü ilin fevralında Kamenev SSRİ STO-nun sədri vəzifəsini tutdu.

Lev Kamenev və Stalin

L. B. Kamenev və V. İ. Lenin, 1922

Mübarizə Mərkəzi Komitənin 1925-ci il sentyabr iclasında daha açıq xarakter aldı və 1925-ci ilin dekabrında keçirilən XIV Partiya Qurultayında Kamenev Stalinin baş katib vəzifəsindən kənarlaşdırılmasını açıq şəkildə tələb edəndə zirvəyə çatdı. Arxalarında yalnız Leninqrad nümayəndə heyəti (Zinovyev tərəfindən idarə olunurdu) ilə Zinovyev və Kamenev kiçik bir azlıqda qaldılar və möhkəm məğlub oldular. Trotski Konqres zamanı səssiz qaldı. Zinovyev yenidən Siyasi Büroya seçildi, lakin Kamenev tam hüquqlu üzvdən səsvermə hüququna malik olmayan üzvə, Sokolnikov isə tamamilə tərk edildi. Stalin daha çox müttəfiqinin Siyasi Büroya seçilməsinə nail oldu. 1926-cı ilin əvvəlində Zinovyev, Kamenev və onların tərəfdarları Trotskinin tərəfdarlarına yaxınlaşdılar ; iki qrup ittifaq yaratdı və bu, Birləşmiş Müxalifət kimi tanındı. Mərkəzi Komitənin 1926-cı ilin iyul iclası ilə 1926-cı ilin oktyabrında XV Partiya Konfransı arasında partiyadaxili mübarizənin yeni dövründə Birləşmiş Müxalifət məğlub oldu və Kamenev Konfransdakı Siyasi Bürodakı yerini itirdi. Kamenev 1926 və 1927-ci illər boyu Stalinə qarşı çıxmağa davam etdi, nəticədə 1927-ci ilin oktyabrında Mərkəzi Komitədən qovuldu. 12 noyabr 1927-ci ildə Zinovyev və Trotski Kommunist Partiyasından qovulduqdan sonra Kamenev Birləşmiş Müxalifətin Partiya daxilində baş sözçüsü idi. 1927-ci ilin dekabrında partiyanın XV qurultayındakı mövqeyi. Kamenev fürsətdən istifadə edərək qruplar arasında barışıq çağırışı etdi. Onun çıxışı 24 dəfə rəqibləri – Buxarin, Ryutin və Kaqanoviç tərəfindən kəsildi və Kamenevin cəhdlərinin nəticəsiz qaldığı aydın oldu. Konqres Birləşmiş Müxalifət fikirlərini Kommunist Partiyasına üzvlüklə bir araya sığmadığını elan etdi; Kamenevi və onlarla aparıcı müxalifətçini partiyadan xaric etdi. Bu, 1928-ci ildə sıravi müxalifətçilərin kütləvi surətdə qovulmasına, eləcə də tanınmış sol müxalifətçilərin daxili sürgünə göndərilməsinə yol açdı.

Ölümü

Lev Kamenev 1934-cü ilin sonunda Sergey Kirovun öldürülməsindən sonra həbs edildi. 1935-ci ilin yanvarında Moskva Mərkəzi işi üzrə ikinci dəfə həbs edildi və 5 il həbs cəzası elan edildi. Elə həmin ilin yayında 10 il həbs cəzasına məhkum edilmiş müddət əlavə edildi. Bu dəfə - dövlətə xəyanət ittihamı ilə (“Kreml işi”). 1936-cı ilin yayının sonunda Lev Kamenev yenidən məhkəmə qarşısına çıxdı: ona "Trotskiçi-Zinovyev Birləşmiş Mərkəzində" iştirakda ittiham olundu. Hökm - edam hökmü avqustun 24-də elan olunub. 25-də, ertəsi gün edam edildi. Leninin ən yaxın silahdaşlarından ikisinin edamına xüsusi əhəmiyyət verilirdi. Hökmün icrasında Mərkəzi Komitənin katibi Nikolay Yejov və Xalq Daxili İşlər Komissarı Genrix Yaqoda iştirak ediblər. Daha sonra Yejov Kamenev və Zinovyevin cəsədlərindən götürülmüş güllələri stolun çekmecesində saxlanılan yaddaqalan “suvenirlərə” çevirib. 1988-ci ildə Lev Kamenev reabilitasiya olundu.

Şəxsi həyatı

Lev Kamenevin ilk arvadı Leon Trotskinin dediyi kimi "inqilabın iblisi" Olqa Bronşteynin bacısı idi. Cütlük 1900-cü illərin əvvəllərində Parisdə tanış olub. Birlikdə dörddə bir əsr yaşadılar, lakin 1927-ci ildə ayrıldılar. İlk evliliyində Lev Kamenevin Aleksandr və Yuri adlı oğulları var idi. 1906-cı il təvəllüdlü Aleksandr Kamenev pilot oldu. 1937-ci ildə güllələnib. 1921-ci il təvəllüdlü kiçik oğlu Yuri Aleksandrdan bir il sonra güllələnib. Böyük oğlu, gəlini Qalina Kravçenko və nəvəsi Vitalinin ailəsi də repressiyaya məruz qalıb. Lev Kamenevin Olqadan boşandıqdan bir il sonra evləndiyi ikinci həyat yoldaşı Tatyana Glebova nəşriyyatda işləyirdi. 1929-cu ildə cütlüyün anasının soyadını daşıyan Vladimir adlı bir oğlu var. 1935-ci ildə anası həbs olunduqdan və 1937-ci ildə güllələndikdən sonra oğlan uşaq evinə düşür. Yetkinlik yaşına çatdıqdan sonra repressiya zolağına düşdü. 1960-cı illərin ortalarında Vladimir Qlebov “Energiya” qəzetinə qısa müddət ərzində redaktorluq etdi, lakin dissertasiya yazması səbəbindən işi tərk etdi. Qlebov doktorluq dərəcəsini aldı və Novosibirsk Texniki Universitetində professor oldu. Vladimir Lvoviçin üç övladı var idi. Lev Kamenevin nəvələri Novosibirskdə yaşayırlar.

Kino təcəssümləri

• (“Oktyabr”, 1927)
• ("Böyük parıltı", 1938)
• (“And”, 1946)
• ("Düşmən qasırğaları", 1953)
• (“Oktyabr günlərində”, 1958)
• Albert Venok ("Rusiyada vətəndaş müharibəsi" / "Bürgerkrieg in Rußland", teleserial, Almaniya, 1967)
• Julien Balmusov ("V. İ. Leninin portretinə zərbələr", 1969)
• Georges Ser ("Stalin-Trotsky" / "Staline-Trotsky: Le pouvoir et la révolution", Fransa, 1979)
• Viktor Burkhart ("20 dekabr", 1981)
• (Qırmızı zənglər, 1983)
• Albert Burov ("Xalq düşməni - Buxarin", 1990)
• Emil Volk (Stalin, 1992)
• ("Əqrəb bürcü altında", 1995)
• Vasili Mişşenko ("Maska və ruh", 2002)
• Evgeni Kindinov (Arbat uşaqları, 2004)
• Fedor Olxovski ("Nestor Maxnonun doqquz həyatı", 2006)
• Dmitri Çernov (“Stalin bizimlədir”, 2013).
• Uilyam Key ("Acı Məhsul", 2017).
• Boris Xasanov (Trotski, 2017)
• İqor Besschastnov ("İmperiyanın qanadları", 2017)

Ədəbiyyat

• Анфертьев И. А. «Дело М. Н. Рютина» в судьбе Г. Е. Зиновьева и Л. Б. Каменева. Октябрь 1932 г. // Исторический архив. — 2006. — № 1. — С. 64—94. — Словарь имён в «Примеч.»: С. 80—94; № 2. — С. 11—32. — Примечан.: с. 31—32; № 3. — С. 3—19. — Примеч.: С. 19.
• Биографическая справка // Известия ЦК КПСС. — 1990. — № 7. — С. 99: порт.
• Дейч Г. М. Ленинские эскизы к портретам друзей и противников. — Л., 1990. — С. 90—177.
• Донков И. П. Лев Борисович Каменев //Вопросы истории КПСС. — 1990. — № 4. — С. 90-105.
• Лацис О. Перелом: опыт прочтения несекретных документов. — М., 1990. — с. 180—240.
• Луначарский А. В. Великий переворот (Октябрьская революция). — Ч. 1. — Пб.: Изд. З. И. Гржебина, 1919. — С. 88—91.
• Максимова Э. Квадратура круга: Письма Л. Б. Каменева из тюрьмы // Известия. — 1990. — 22 марта. — № 81. — С. 3.
• Медведев Р. Каменев: Штрихи к политическому портрету // Литературная газета. — 1989. — № 18.
• Подболотов П., Стариков Б. Один из ближайших соратников Ленина // Диалог. — 1989. — № 9. — С. 19; № 10.